Nostalgic account of Big Indian ocean liners called at Penang

NOSTALGIC: Long before flights became affordable, the journey between Malaya and the Indian sub-continent was largely undertaken on ocean liners such as the S.S. Rajula and M.V. Chidambaram, writes A. Shukor Rahman

Source:http://www.nst.com.my/nation/general/big-indian-ocean-liners-called-at-penang-1.90317#ixzz1zSZuR9Eu

When ocean liners such as S.S. Rajula, its rival, The State of Madras, and much later their illustrious successor, M.V. Chidambaram, used to call at Penang fortnightly on their 'Straits Service' between Madras (now known as Chennai), Penang, Port Klang and Singapore, there was certainly a lot of excitement on the island.

Two or three days prior to the ship's departure, the port area and "Little India" -- the Indian enclave of Penang Street, King Street, Queen Street and Church Street -- would discard its humdrum existence and take on an exuberant festive atmosphere as passengers and their relatives from Selangor, Perak, Kedah and Perlis converged here for their shopping.

According to V.S. Narayanan, who used to live in China Street, the popular items usually snapped up were mengkuang mats, jamakallam (thick cotton sheets), pillows, tins of biscuits and Milo, gold ornaments, Raleigh bicycles, perfumes, nylon sarees, veshtis, lungyis, children's clothes, baby products, toys, transistor radios, cameras, watches, clocks, luggage trunks, bags, shaving items and tins of cigarettes.

There were many lodges in Church Street, China Street, Penang Street, King Street, Queen Street and Chulia Street to cater to India-bound passengers and their relatives who came to send them off.

Up to 1980, handcarts (or kereta gadi to the locals) were much in demand to carry goods and luggage to and from the port area whenever the Rajula was in port.

Penang-born Narayanan, 63, who now lives in Petaling Jaya, said the Rajula was certainly far more popular than its rival, The State of Madras, "perhaps because she was owned by the British India Line while The State of Madras was owned by the Eastern Shipping Corporation of India".

"Even now, the old-timers still remember only the Rajula and the Chidambaram," he said.

The Rajula , a stately lady of the seas, proved to be a most remarkable and long-lived ship. It was built in Glasgow in 1926 for the British Steam Navigation Company Ltd (British India Line) and their "Straits Service" from Madras to Singapore.

She gave the shipping line a very long and loyal service, even during war time when she served as a troopship.

Narayanan made his first and only trip on the Rajula together with his mother, C.S. Saraswathy, and two siblings to attend the wedding of a close relative in November 1960.

They travelled by third class bunk.

"When we boarded the vessel in the evening, each of us had a straw mat, a type of rug or durry known as jamakallam which was made of thick cotton and to be used as a mattress, a pillow and a blanket.

"Our garments and personal effects were in steel trunks and canvas holdalls."

A few days before the sailing date, George Town's "Little India" would be in a celebratory mood as passengers and their relatives would converge to do their shopping.

"Among popular items usually brought by India-bound passengers were National transistor radios, Titoni watches, Big Ben alarm clocks, gold chains, bracelets and rings, tins of saffron and biscuits such as Huntley & Palmers Marie biscuits and Jacob's cream crackers, perfumes such as London Night, 4711 Eau de Cologne, Nacet razor blades and Tiger Balm.

He recalled that the bunks were dark, dank and warm due to the engine heat from below and the kitchen above.

The only ventilation came from the portholes and this, he said, was hardly sufficient.

"Our consolation was that when coffee, paratha and chapattis were being prepared, the refreshing smell waft down to us.

"We only had a decent bath through the kindness of a family friend who took us up to the second class.

"Otherwise, we would have to make do with sea water which would leave your body sticky."

The journey by sea took six days to reach the Indian port town of Nagapattinam.

Narayanan's friend, V.V. Sarachandran, recalled taking the Rajula to Penang from Madras in 1956 to enable him to study in Standard One at the St Xavier's Institution the following year.

In 1973, Sarachandran made a return visit to India -- this time on the fully air-conditioned MV Chidambaram and things were certainly much better. The journey, he recalled, only took three days.

The 17,000-tonne Chidambaram was originally the MV Pasteur and was built in Dunkerque, France, for Messageries Maritimes' South American services and served in this capacity from 1966 to 1972 before she was sold to the government-owned Shipping Corporation of India and renamed Chidambaram in honour of Tamil Nadu shipping pioneer V.O. Chidambaram Pillai.

Retired Customs officer Sudin Saad of Bakar Kapor, Seberang Prai Utara, remembered the time when he and five brother officers had to inspect the Chidambaram.

"We were pleasantly surprised when we were invited to join some of the ship's officers for lunch on board. It proved to be the most delicious banana leaf rice I had ever tasted."

Former Penang Port Commission checker Sulaiman Ibrahim, of Jalan Perak, also had the experience of carrying out his duties on both the Rajula and the Chidambaram.

"I remember that the Chidambaram was originally a French vessel. The first time she came to Penang in 1972, the entire ship smelt of French perfumery. Security was rather strict on the Chidambaram and passengers were not allowed to wander all over the ship.

"When the ship carried a cargo of mangoes, I could get the best malgova mangoes for only RM2 each from a crew member. For the same amount of money, I could also get a generous amount of chapattis from the cook in the pantry," he said.

Unfortunately, the Chidambaram was to last only 13 years in the Straits Service. On Feb 12, 1985, she was carrying 702 passengers and a crew of 186 when she caught fire 500km off the Malabar coast of India.

The stricken liner was a heart-rending sight when she finally limped into Madras harbour with bodies floating on her water-logged deck. The toll was 34 dead with 13 Malaysians among them.

It proved to be her demise, too, and the once majestic Chidambaram was sent to the breakers and ended up as scrap in Mumbai. It also proved to be the end of the Straits Service.

CONCOR Solution to Trailer Congestion at Chennai Port

Source: http://www.sagarsandesh.com/epaper/ dtd June 27, 2012


If the proposal by the Container Corporation of India Ltd (CONCOR) Southern Region to evacuate both export and import TEUs from Chennai Port to CONCOR’s new inland container depot (ICD) at Tondiarpet (about 10 km distance from port) receives a strong support from the trade, it would certainly save the historical port in the east coast of India from perishing in the perennial problem of congestion.

Making a presentation about CONCOR’s plans for shipping trade during the one-day National Conclave on Shipping, organized by the Federation of Indian Export Organizations (FIEO), in Chennai on June 18, Mr V Kalyana Rama, Chief General Manager, South Central Region, announced that CONCOR has planned to introduce daily service to Chennai Port to evacuate and also to move in containerized cargo.
“We are presenting a solution to the perennial congestion problems in the Chennai Port, which is affecting the trade at large and movement of containers in rail-line would certainly reduce trailer traffic to and from the port,” Mr Kalyana Rama said.
He also announced that CONCOR has fixed a tariff of Rs 6500 per TEU, which includes the terminal handling charges (THC) at both ends.
Further elaborating the top official’s announcement for the EXIM trade to Sagar Sandesh, Mr N Sreekumar, Group General Manager (C&O), CONCOR-Southern Region, said, “Under the proposal, which is cost effective too when compared to moving containers on road using trailer lorries, we are planning to run three services to the Chennai Port everyday and with it, we would be able to evacuate about 540 TEUs at both ends.”


The necessary clearance from the Chennai Customs has been obtained for the CONCOR’s Tondiarpet ICD facility and we are ready to provide a sustainable as well as concrete solution to the congestion, which is affecting the Chennai Port’s business, said Mr Sreekumar.
Commissioned in January 1992 as CONCOR’S Container Freight Station at Tondiarpet, the facility was recently rechristened as inland container depot (ICD) to cater more ports in the east as well as in the west coast.
Well connected by road and rail, the ICD is spread over 75 acres and is the nearest such facility from the gateway Port of Chennai on the northeast side. It has a full length rail siding with a holding capacity of 65 wagons.
“We are in contact with all the port users as well as the different trade bodies that comprise various EXIM traders in the region. If we receive good support from the trade and trade volumes go up, CONCOR would certainly increase its services to the Chennai Port in the near future,” Mr Sreekumar added.
For the EXIM traders’ community, the new service by CONCOR has come as a blessing during the upcoming peak export season.
Speaking to Sagar Sandesh, Mr A Shunmugam, a Chennai-based small-time exporter, said, “The service proposed by CONCOR would be a great boon for us like exporters, who most of the times ends up with paying more for transportation of containers through trailer lorries owing to congestion and waiting time at the Chennai Port.”
According to rough estimate, more than 15 lakh containers move in and out of Chennai Port every year and if the CONCOR’s new services receive good support from the trade, it would certainly reduce pressure on trailers to evacuate all TEUs on road.
CONCOR ANNOUNCEMENT:
Krishnapatnam Port: Three services a day
Chennai Port: Daily
Vallarpadam Port: Bi-weekly
Karaikal Port: Weekly

யாழ்ப்பாணத்தில் படையினரின் தொடர் இருப்பு: தாக்கங்களும் விளைவுகளும்

Source:http://www.tamilwin.com/show-RUmqyGRZOXjs3.html

யாழ்ப்பாணத்தில் தெல்லிப்பளை, கொல்லன்கலட்டி, பலாலி விமான நிலையத்தைச் சூழவுள்ள காங்கேசன்துறைப் பிரதேசம், பொன்னாலை தொடக்கம் தொண்டமானாறு வரையான கரையோரப் பிரதேசங்கள் (மாதகல், கீரிமலை, மயிலிட்டி, வசாவிளான் உள்ளடங்கலாக) பல உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களாக்கப்பட்டுள்ளன.

 இதேபோன்று மிருசுவில், கிளாலி, அரியாலை கிழக்கு, அல்லைப்பிட்டி போன்ற இடங்களும் இராணுவத்தால் முற்றுமுழுதாக ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளதாக நியூ யோர்க்கைத் தளமாகக் கொண்ட ஆய்வாளர் கிப்சன் பேற்மன் [Gibson Bateman] எழுதியுள்ள கட்டுரையில் தெரிவித்துள்ளார். 

அவர் எழுதிய கட்டுரையில் முழுவிபரம்:

யாழ்ப்பாண மாவட்டமானது 1995ல் இராணுவக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வரப்பட்டது. அன்றிலிருந்து யாழ். மாவட்டத்தில் இராணுவத்தினரின் இருப்பு அதிகமாகக் காணப்படுகின்றது. யாழ் குடாநாட்டை இராணுவத்தினர் தமது கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டுவந்து குறுகிய காலத்தில் பல்வேறு இடங்கள் 'உயர் காப்பு வலயங்கள்' என முத்திரை குத்தப்பட்டன.

விடுதலைப் புலிகளின் தாக்குதல்களை எதிர்நோக்குவதற்கும், இராணுவ முகாங்கள் மற்றும் இராணுவத்தினரின் பாதுகாப்புக் கருதியும் 'உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள்' அமைக்கப்பட்டன. இலங்கையில் உள்ள ஏனைய மாவட்டங்களை விட யாழ்ப்பாண மாவட்டத்தில் மிக அதிக எண்ணிக்கையான உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள் காணப்படுகின்றன.

மக்களின் வாழிடங்களில் 16 சதவீதமானவை உயர் காப்பு வலயங்களாகும். இந்த இடங்களில் பொதுமக்களின் நடமாட்டங்கள் மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

கடந்த பல ஆண்டுகளாக இலங்கை அரசாங்கமானது, அனைத்துலக மட்டத்தில் உருவாக்கப்பட்டுள்ள பல்வேறு மனிதாபிமான உடன்பாடுகளை ஏற்றுக் கொண்டுள்ள நாடாக உள்ள போதிலும், உயர் காப்பு வலயங்கள் உருவாக்கப்பட்டு அவை இராணுவத்தால் கட்டுப்படுத்தப்படுவதை, இவ் அனைத்துலக உடன்பாடுகள் மூலம் தடுக்கமுடியாது.

இதற்கான போதியளவு சட்ட வரைபுகள் காணப்படவில்லை. எனினும், உண்மையில் இவ்வாறான உயர் காப்பு வலயங்கள் மக்களின் அடிப்படை உரிமைகளைப் பாதிக்கின்றன. ஜனநாயக சோசலிச குடியரசான இலங்கையானது, பின்வரும் அடிப்படை மனித உரிமைகளை பாதுகாப்பதற்கான சரத்துக்களைக் கொண்டுள்ளது:

• பேச்சு சுதந்திரம்

• அமைதியான முறையில் ஒன்றுகூடுவதற்கான சுதந்திரம்

• சங்கம் அமைப்பதற்கான சுதந்திரம்

• மத சுதந்திரம்

• ஒருவர் தனது சொந்த கலாசாரத்தை பின்பற்றி அதனை மேம்படுத்துவதற்கான சுதந்திரம்

• சட்ட ரீதியான தொழில்கள், வர்த்தகம், முயற்சியாண்மை போன்றவற்றை மேற்கொள்வதற்கான சுதந்திரம்

• நடமாடுவதற்கான சுதந்திரம், சிறிலங்காவுக்குள் எந்தவொரு பகுதியிலும் வசிப்பதற்கான சுதந்திரம்

இந்நிலையில், உயர் பாதுகாப்பு வலயம் என்ற பெயரில் தனிப்பட்டவர்களுக்குச் சொந்தமான பெருமளவான நிலங்களை இராணுவத்தினர் தமது கட்டுப்பாட்டில் வைத்துள்ளனர்.

சொந்த இடங்களிலிருந்த மக்களை பலவந்தமாக வெளியேற்றியமை, மக்களின் நடமாடும் சுதந்திரத்தில் இடையூறு விளைவித்தல், சிறுபான்மை மக்களின் உரிமைகளை மதியாமை போன்றவற்றின் மூலம் சிறிலங்கா அரசாங்கமானது அடிப்படைச் சுதந்திரத்தைக் கொண்டுள்ள உள்நாட்டு மற்றும் அனைத்துலகச் சட்டங்களை மீறிச் செயற்படுகின்றது.

யாழ். மாவட்டத்தில் உள்ள அனைத்து உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களும் அகற்றப்படும் என ஜனவரி 2010ல் ஜனாதிபதி மகிந்த ராஜபக்ச அறிவித்திருந்தார். 2011 ஆகஸ்ட் முடிவில் அவசரகாலச் சட்ட நடைமுறைகள் காலவதியாகிய பின்னர், உயர் காப்பு வலயங்களில் காணப்பட்ட 'உத்தியோகபூர்வ' செயற்பாடுகள் காணாமற்போகத் தொடங்கின.

அதாவது இந்த மாற்றமானது ஒவ்வொரு மக்களும் இயல்பு வாழ்வை வாழமுடியும் என்பதை அறிவிப்பதாக இருக்கவில்லை என்பது கெட்டவாய்ப்பாகும். அல்லது இவ்வாறான 'உத்தியோகபூர்வ' செயற்பாடுகள் நிறுத்தப்பட்டமையானது, யாழ் குடாநாட்டில் இயங்கும் அனைத்து இராணுவ நிர்வாகங்களும் முடிவுக்கு கொண்டுவரப்பட்டன என்பதைக் குறிக்கவில்லை.

இடம்பெயர்ந்த அனைத்து மக்களும் 2011 முடிவுக்குள் தமது சொந்த இடங்களில் மீள்குடியேற்றப்படுவர் என இலங்கை அரசாங்கம் அறிவித்திருந்தது. ஆனால் அரசாங்கமானது இக்காலக்கெடுவுக்குள் தனது பணியைப் பூர்த்தி செய்யவில்லை.

அண்மையில், மாதகலைச் சேர்ந்த நில உரிமையாளர்கள் தமது நிலங்களைப் பெற்றுக் கொள்வதற்கு சட்டரீதியான நடவடிக்கை எடுப்பது எனத் தீர்மானித்திருந்தனர். ஆனால் நில உரிமையாளர்கள் தமது நிலங்களை மீட்பதற்கு சட்டத்தை அணுகினாலும் கூட இலங்கையில் தற்போது நடைமுறையில் காணப்படும் நீதிமுறைகள் இவர்களுக்கு வலுவான தீர்வை வழங்கப்போவதில்லை.

உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களில் காணிகளைக் கொண்ட சுமார் 26,000 வரையானவர்கள் மீண்டும் தமது சொந்த இடங்களுக்குச் செல்லமுடியாது தவிப்பதாக தெரிவிக்கப்படுகிறது.

யாழ். குடாநாட்டில் உயர் காப்பு வலயம் காரணமாக இடம்பெயர்ந்த 100,000 வரையானவர்கள் தற்போது தமது சொந்த இடங்களில் மீள்குடியேறியுள்ளதாக இலங்கை அரசாங்கம் தெரிவித்துள்ளது. உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள் தொடர்பான கலந்துரையாடல், திட்டமிடல் மற்றும் அவற்றில் சில மக்களின் பாவனைக்காக விடப்பட்டமை போன்றன உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள் தொடர்பில் தெளிவின்மையை ஏற்படுத்தியுள்ளது.

யாழ். குடாநாட்டில் உள்ள அனைத்து உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களும் மக்களின் பயன்பாட்டுக்காக மீளத்திறக்கப்படுமா என்கின்ற சந்தேகம் நிலவுகின்றது. இராணுவத்தினரின் பயன்பாட்டிலுள்ள உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள் மக்களின் பாவனைக்காக திறந்து விடப்படுவதில் இலங்கை அரசாங்கமானது விருப்பத்துடன் நடக்கவில்லை என்பதையே தற்போதைய நிலைப்பாடு சுட்டிக்காட்டுகின்றது.

இலங்கை அரசாங்கமானது மனித உரிமைகளுக்கான அனைத்துலக பிரகடனம், பொது மற்றும் அரசியல் உரிமைகளுக்கான அனைத்துலக சாசனம், பொருளாதார, சமூக, கலாசார உரிமைகளுக்கான அனைத்துலக சாசனம் போன்ற பல முக்கிய சாசனங்களை ஏற்று கைச்சாத்திட்டுள்ள போதிலும், இவற்றை பின்பற்றி நடக்கவில்லை.

“ஒவ்வொருவரும் சமஉரிமையுடன், கௌரவத்துடன், சுதந்திரமாக பிறக்கின்றனர். இவர்கள் ஒவ்வொருவரும் மற்றையவர்களை சகோதரமனப்பான்மையுடன் ஏற்று அவர்களின் உரிமைகளை மதித்து நடக்கவேண்டும்" அனைத்துலக மனிதாபிமான உரிமைகள் சாசனத்தின் முதலாவது சரத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இலங்கையானது பல பத்தாண்டுகளாக இச்சாசனத்தின் சரத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளவாறு நடக்கவில்லை என்பது கெட்டவாய்ப்பாகும்.

உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளதால் மக்களின் இயல்பு வாழ்க்கை பாதிக்கப்பட்டுள்ளதுடன், குறிப்பாக மத ஆலயங்களுக்கு சென்று வழிபாடு செய்வதற்கான மக்களின் அடிப்படை மனித உரிமை பறிக்கப்பட்டுள்ளது.

அத்துடன் இந்த மக்களின் வரலாற்று சிறப்பு மிக்க பல இடங்கள் அழிந்துவருகின்றன. இலங்கை அரசாங்கத்துக்கும் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளுக்கும் இடையில் 2002-2006 வரையான காலப்பகுதியில் மேற்கொள்ளப்பட்ட யுத்தநிறுத்த உடன்படிக்கையின் பிரகாரம், இலங்கை அரசாங்கமானது தனது கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருந்த சில நிலங்களை அதன் உரிமையாளர்களிடம் கையளித்தது.

ஆனால் தற்போது அந்த நிலங்கள் உள்ளடங்கலாக பல பிரதேசங்களை இலங்கை அரசாங்கம் உயர் பாதுகாப்பு வலயம் எனப் பிரகடனப்படுத்தியுள்ளது.

தெல்லிப்பளை, கொல்லன்கலட்டி, பலாலி விமான நிலையத்தைச் சூழவுள்ள காங்கேசன்துறைப் பிரதேசம், பொன்னாலை தொடக்கம் தொண்டமானாறு வரையான கரையோரப் பிரதேசங்கள் (மாதகல், கீரிமலை, மயிலிட்டி, வசாவிளான் உள்ளடங்கலாக)பல உயர் காப்பு வலயங்களாக்கப்பட்டுள்ளன.

இதேபோன்று மிருசுவில், கிளாலி, அரியாலை கிழக்கு, அல்லைப்பிட்டி போன்ற இடங்களும் இலங்கை இராணுவத்தால் முற்றுமுழுதாக ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ளன. இவ்வாறான இடங்களில் போதியளவு வசதி வாய்ப்புக்கள் காணப்படாததால் மக்கள் மீளவும் அங்கு செல்வதில் தயக்கம் காட்டுகின்றனர்.

மூன்று பத்தாண்டுகளாக தொடரப்பட்ட குருதி சிந்தப்பட்ட யுத்தத்தை இவ்வாறான உயர் காப்பு வலயங்களில் தமது சொந்த வீடுகளைக் கொண்ட மக்கள் படும் துன்ப துயரங்கள் இன்றும் நினைவூட்டுவதாக உள்ளன.

முதன் முதலாக உயர் காப்பு வலயம் பிரகடனப்படுத்தப்பட்ட போது, பெருமளவான மக்கள் இடம்பெயர்ந்தனர். இந்த மக்கள் இன்று வரை அவர்களது சொந்த இடங்களில் மீள்குடியேற்றப்படவில்லை.

இவ்வாறு இடம்பெயர்ந்த மக்களில் ஒரு பகுதியினர் யாழ்ப்பாணத்திலுள்ள தமது நண்பர்களினதும், உறவினரதும் வீடுகளில் தற்காலிகமாக வாழ்கின்ற அதேவேளையில், ஏனைய மக்கள் நலன்புரி நிலையங்களில் தொடர்ந்தும் தங்கிவாழ்கின்றனர். இந்த மக்கள் தமது சொந்த நிலங்களில் வாழ முடியாததால் இவர்கள் தமது வாழ்வை மீளக்கட்டியெழுப்புவதில் சங்கடங்களை எதிநோக்கியுள்ளதுடன், எந்தவொரு தொழிலைக் கூட மேற்கொள்ள முடியாத நிலையில் உள்ளனர். தவிர, இடம்பெயர்ந்தோர் முகாங்களில் வாழும் மக்களின் வாழ்க்கைத் தரம் என்பது மிகத் தாழ்வாகக் காணப்படுகின்றது. ஏனெனில் முகாங்களில் இவர்களுக்கான அடிப்படை வசதிகள் செய்து கொடுக்கப்படவில்லை.

இவ்வாறான தொடர் இடப்பெயர்வுகளின் விளைவாக தமிழ் இளையோர் தமது கல்வியை இடைநிறுத்த வேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். மேலும் ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் தமது வாழ்வாதாரத்தை இழந்து வாழ்கின்றனர். இடப்பெயர்வு காலத்தில் இந்த மக்கள் ஒரு உறுதியான தொழில் வாய்ப்பை பெற்றுக் கொள்ளத் தவறியுள்ளனர்.

இராணுவத்தினர் பல ஆண்டுகளாக மக்களின் நிலங்களை தமது கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்திருப்பதால் இந்த மக்கள் தமக்கான வாழ்வை மீளக் கட்டியெழுப்ப முடியாதுள்ளனர். இலங்கையில் தொடரப்பட்ட உள்நாட்டு யுத்தமானது பல பத்தாண்டுகள் வரை நீடித்து தற்போது முடிவுக்கு கொண்டுவரப்பட்ட போதிலும், தமிழ் மக்கள் வாழிடங்களில் இன்றும் இராணுவமயப்படுத்தலும், இராணுவச் செலவீனமும் அதிகரித்த வண்ணமேயுள்ளன.

இவ்வாண்டில் இலங்கையின் பாதுகாப்புச் செலவீனம் 2 பில்லியன் டொலர்களாகும். பாதுகாப்புச் செலவீனம் கடந்த ஆண்டை விட இவ்வாண்டில் ஏழு சதவீதத்தால் அதிகரித்துள்ளது. இந்நிலையில் இலங்கையில் உள்ள உயர் பாதுகாப்பு வலயத்தால் ஏற்படுகின்ற பிரச்சினைகளை பொருளாதார, சமூக மற்றும் பாதுகாப்பு என்கின்ற மூன்று தலைப்புக்களில் வகைப்படுத்தலாம்.

பொருளாதாரப் பிரச்சினையைப் பார்க்கும் போது தொழில் வாய்ப்பற்ற இளையோர்களின் பிரச்சினை முக்கியமானதாகும். இராணுவத்தினர் தமிழ் மக்களின் நிலங்களை அபகரித்துள்ளதால், விவசாயிகளின் விவசாயத் தொழிலில் பாதிப்பு ஏற்படுகின்றது.

இதேபோன்று மீன்பிடிக்கச் செல்கின்ற மீனவர்களுக்கும் தடைவிதிக்கப்பட்டுள்ளது. பொதுமக்களின் வர்த்தக நடவடிக்கைகளை இராணுவத்தினர் தம்வசமாக்கியுள்ளதால், தமிழ் மக்களின் வேலைவாய்ப்பு பறிக்கப்பட்டுள்ளது.

பெண்களைத் தலைமையாகக் கொண்ட குடும்பங்கள், தொழில் வாய்ப்பின்றி பொருளாதார ரீதியாக பிரச்சினைகளுக்கு முகங்கொடுக்கின்றனர். தொழில் சார் சுதந்திரம் என்ற வகையில் மனித உரிமைகளுக்கான அனைத்துலக பிரகடனத்தின் 23வது சரத்தானது பின்வருவனவற்றை முதன்மைப்படுத்துகின்றது. இதனை இலங்கை அரசாங்கமும் ஏற்று கைச்சாத்திட்டுள்ளது.

01. அதாவது ஒவ்வொரு குடிமகனும் தான் விரும்பிய தொழிலைச் செய்வதற்கான உரிமையைக் கொண்டுள்ளது. தான் விரும்பிய தொழிலை தேர்ந்தெடுப்பதற்கான சுதந்திரமுண்டு. வேலைவாய்ப்பை பெறமுடியாத சூழலிலிருந்து தன்னைப் பாதுகாப்பதற்கான உரிமையை ஒவ்வொரு குடிமகனும் கொண்டுள்ளான்.

02. எந்தவொரு பாரபட்சமுமின்றி, சம வேலைக்கு சம ஊதியத்தைப் பெற்றுக் கொள்வதற்கான உரிமையுண்டு.

03. வேலை செய்கின்ற ஒவ்வொரு குடிமகனும் தொழில் சார் சன்மானம் மற்றும் ஏனைய சலுகைகளைப் பெற்றுக் கொள்வதற்கான உரிமையுண்டு. அத்துடன் தனதும் தனது குடும்பத்தவர்களுக்குமான சமூகப் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள முடியும்.

04. ஒவ்வொரு குடிமகனும் தனது விருப்புக்கேற்ப, தன்னைப் பாதுகாப்பதற்கேற்ப தொழிற் சங்கங்களை உருவாக்கி அதில் இணைவதற்கான உரிமையைக் கொண்டுள்ளான்.

மேலும் உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களைப் பராமரிப்பதால் சமூக ரீதியாக பல சிக்கல்கள் ஏற்பட்டுள்ளன. சிங்களவர்களைக் கொண்ட இராணுவத்துக்கும் பொதுமக்களுக்கும் இடையில் யாழ்ப்பாணத்தில் தொடர்ந்தும் முறுகல்நிலை காணப்படுகின்றன.

யுத்தம் முடிவுற்றதிலிருந்து இந்நிலையானது மேலும் தீவிரமுற்றுள்ளது. அண்மையில், இராணுவத்தினர் தமிழ் மக்கள் வாழிடங்களில் அதிகளவில் குவிக்கப்பட்டு அவர்களது தலையீடுகள் அதிகம் காணப்படுவதையும் தமிழ் மக்கள் வாழிடங்களில் இலங்கை அரசாங்கமானது திட்டமிட்ட வகையில் சிங்களக் குடியேற்றங்களை அமைத்து வருவது தொடர்பிலும் தமிழ் மக்கள் பிரதிநிதிகள் தமது எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்தியுள்ளனர்.

உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களில் உள்ள மக்களின் சொந்த நிலங்களின் எல்லைகளில் இலங்கை இராணுவத்தினர் மாற்றத்தை ஏற்படுத்துவதால் நில உறுதிப் பத்திரங்களும் செல்லுபடியற்றதாகும் சந்தர்ப்பம் காணப்படுகின்றது. இதைவிட தமது பெண்பிள்ளைகளுக்கு சீதனமாக இக்காணிகளை வழங்கத் திட்டமிட்டுள்ள பெற்றோர்கள் தமது நிலங்கள் தம்மை விட்டுப் போய்விடுமோ என்கின்ற அச்சத்தில் வாழ்கின்றனர்.

இவ்வாறான உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள் சிறுவர்களின் உரிமையை பாதிக்கின்றன. இலங்கையானது சிறுவர் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதற்கான அனைத்துலக சாசனத்தில் கைச்சாத்திட்டுள்ளது.

இச்சாசனத்தின் மூன்றாவது சரத்தானது சிறுவர்களின் சிறந்த நலனைப் பாதுகாத்தல் தொடர்பாகவும், ஆறாவது சரத்தானது சிறுவர்களின் உயிர்களைப் பாதுகாத்தல், அவர்களை முன்னேற்றுதல் தொடர்பாகவும், சரத்து 12ல் சிறுவர்களின் கருத்துக்களுக்கு மதிப்பளித்தல் தொடர்பாகவும், சரத்து 19ல் சிறுவர்களின் உள, உடல் நலனைப் பாதுகாத்தல் தொடர்பாகவும், சரத்து 20ல் சிறுவர்களின் வாழ்வுத் தரத்தை உயர்த்துதல் தொடர்பாகவும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஆனால் இச்சாசனத்தில் கையெழுத்திட்டுள்ள இலங்கையானது நீண்ட காலமாக மேற்கூறப்பட்டுள்ள சரத்துக்களை மீறிச் செயற்படுவதற்கு உயர் காப்பு வலயங்கள் காலாக உள்ளன.

இலங்கையில் நடைமுறையிலுள்ள பயங்கரவாத தடைச் சட்டமும் சிறுவர் உரிமையைப் பாதிக்கின்றது. அதாவது யுத்தத்தில் ஈடுபடுத்தப்பட்ட சிறுவர் போராளிகள் கைதுசெய்யப்பட்டு, சிறுவர் புனர்வாழ்வு மையங்களில் புனர்வாழ்வுப் பயிற்சிக்காக இணைக்கப்பட வேண்டும் என பயங்கரவாத தடைச் சட்டத்தின் புதிய சரத்தில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

உண்மையில் இலங்கை அரசாங்கத்தின் இவ்வாறான நடவடிக்கை சிறுவர்கள் தொடர்பாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டுள்ள தேசிய மற்றும் அனைத்துலகச் சட்டங்களை மீறுவதாக உள்ளது.

இராணுவத்தினர் பாடசாலைகள், கோவில்கள், வணக்க தலங்கள் போன்றன உள்ளடங்கலாக மக்களின் பயன்பாட்டுக்கான கட்டடங்களை தமது கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருப்பதாலும், பாடசாலைகளுக்கு அருகில் இராணுவ முகாங்கள் அமைக்கப்பட்டுள்ளதாலும் தமிழ்ச் சிறார்கள் பெரும் சங்கடத்துக்கு உள்ளாகுகின்றனர்.

இந்தச் சிறார்கள் மன வடுக்களைத் தாங்கி வாழ்கின்றனர். அத்துடன் சில சந்தர்ப்பங்களில் தமிழ்ச் சிறார்கள் சிறிலங்கா இராணுவத்தால் பலாத்காரமாக பாலியல் வன்புணர்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்டுள்ளனர். இவை சிறார்களின் உள மற்றும் உடல் நல மேம்பாட்டை சீர்குலைப்பதாக காணப்படுகின்றன. குறைபோசாக்கு மற்றும் குழந்தை இறப்பு வீதம் அதிகரித்தல் போன்றனவும் தற்போது இலங்கையில் காணப்படும் பாரிய பிரச்சினைகளாகும்.

கடந்த இருபது ஆண்டுகளில் பல்வேறு தடவைகள் பல்வேறு இடங்களுக்கு இடம்பெயர்ந்த மக்களை இன்னமும் அவர்களது சொந்த இடங்களில் மீள்குடியேற்றாதிருப்பது உண்மையில் எரிச்சலை உண்டுபண்ணுகின்ற செயலாகும். அனைத்துலக மனித உரிமைகள் சாசனத்தின் 12வது சரத்தின் படி,

01. சுதந்திரமாக நடமாடுதல் மற்றும் தமது நாட்டு எல்லைகளுக்குள் சுதந்திரமாக வசித்தலுக்கான உரிமையை ஒவ்வொரு குடிமகனும் கொண்டுள்ளான்.

02. தனது சொந்த நாட்டை விட்டு வெளியேறி வேறு நாடுகளுக்குச் செல்வதற்கும், பின் மீண்டும் தனது சொந்த நாட்டுக்கு திரும்புவதற்கான உரிமையும் உண்டு.

'நான் ஏன் இன்னமும் மீள்குடியேற்றப்படவில்லை?' என கேட்கின்ற குடும்பங்கள் நிறைய உண்டு. இலங்கை அரசாங்கத்தின் கொள்கைகள் குடும்பங்கள் சிதறுண்டு வாழக் காரணமாக உள்ளன. இந்நிலை மேலும் மோசமாவதற்கு இவ்வாறான கொள்கைத் திட்டமிடல்கள் வழிவகுத்துள்ளன.

பெரும்பாலான மக்கள் உத்தியோகபூர்வமாக மீள்குடியேற்றப்பட்டுள்ள போதிலும், அவர்களின் வாழ்வு இயல்புநிலைக்குத் திரும்பிவிடவில்லை. யாழ்ப்பாணத்தில் வாழும் குறிப்பாக போரால் பாதிக்கப்பட்ட தமிழ்ப் பெண்களின் பாதுகாப்பு என்பது வெறும் கேள்விக்குறியாக காணப்படுகின்றது.

போரால் பாதிக்கப்பட்ட, குடும்பங்களைத் தலைமை தாங்கும் பெண்களின் பாதுகாப்பு என்பது யாழ்ப்பாண குடாநாட்டில் பெரும் அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்துகின்றது. யுத்தம் முடிவுற்றதிலிருந்து பெண்களுக்கெதிரான வன்முறைகள் அதிகளவில் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டுள்ளன. அச்சம் காரணமாக, பாலியல் ரீதியாக சித்திரவதைப்படுத்தப்பட்ட பெண், குற்றமிழைத்த இராணுவ வீரரை அடையாளங்காட்ட முன்வருவதில்லை.

இடம்பெயர்ந்து தற்போது குடியேற்றப்பட்ட மக்கள் தற்காலிக வீடுகளில் வாழ்ந்து வருவதால் மிகப் பலமான, பாதுகாப்பளிக்கக் கூடிய கதவுகளை இந்த வீடுகள் கொண்டிருக்கவில்லை.

இதனால் பெண்கள் அச்சத்துடன் இரவுப் பொழுதைக் கழிக்க நிர்ப்பந்திக்கப்படுகின்றனர். உயர் பாதுகாப்பு வலயங்களைச் சேர்ந்த மக்களுக்கான சமூக சேவைகள் அவர்களைச் சென்றடைவதில்லை. இவர்கள் மீள்குடியேற்றப்படாததால் சில சமூக நல சேவைகளைப் பெறமுடியாதுள்ளனர்.

இதற்கும் அப்பால், யுத்தத்தால் உளரீதியாகப் பாதிக்கப்பட்ட தமிழ் மக்களின் மனங்களை ஆற்றுப்படுத்துவதற்கான சேவைகளில் மத அமைப்புக்களும் அரச சார்பற்ற நிறுவனங்களும் பங்குபற்றுவதற்கான தடைவிதிக்கப்பட்டுள்ளது. இது உண்மையில்இலங்கை அரசாங்கத்தின் கீழ்த்தரமான, பொறுப்பற்ற, முட்டாள்தனமான செயலாக காணப்படுகின்றது.

அரச சார்பற்ற நிறுவனங்கள் வடக்குப் பகுதியில் சுதந்திரமாகச் செயற்படுவதற்கான அனுமதி வழங்கப்பட்டால் பெரும் உதவியாக அமையும். இலங்கையில் அதிகரித்துவரும் இராணுவமயமாக்கல் மற்றும் உயர் பாதுகாப்பு வலயங்கள் என்பன பெரும் சவாலைத் தோற்றுவித்துள்ளன.

இலங்கையில் வடக்கில் சேவை வழங்க முன்வரும் தொண்டர் அமைப்புக்கள் ஜனாதிபதியின் செயலக வேலைத்திட்டக் குழுவின் கண்காணப்பின் கீழேயே தமது பணிகளை மேற்கொள்ள வேண்டும். இக்குழுவின் அனுமதியைப் பெற்ற பின்னரே அரச சார்பற்ற நிறுவனங்கள் வடக்கில் பணிகளை மேற்கொள்ள முடியும். ஜனாதிபதி செயலக வேலைத்திட்டக் குழுவானது உள்ளர் அரச நிறுவனங்கள் கொண்டுள்ள அதிகாரங்களைவிட கூடிய அதிகாரத்தைக் கொண்டுள்ளது.

யாழ்ப்பாணத்தில் நிலைகொண்டு இராணுவத்துக்கு இவ்வாறான குழுவின் ஒத்துழைப்பு கிடைக்கின்றது. தற்போது யாழ்ப்பாணத்தில் வாழும் மக்களில் 10 பேருக்கு ஒரு இராணுவத்தினன் பணியில் உள்ளான்.

இலங்கை அரசாங்கத்தால் நியமிக்கப்பட்ட கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் அறிக்கையில், தமிழர் தாயகப் பிரதேசங்களில் இராணுவமயப்படுத்தல் மேற்கொள்ளப்படுகின்றமையானது நாட்டில் உருவாக்கப்படும் நேர்மையான மீளிணக்கப்பாட்டுக்கு ஊறுவிளைவிப்பதாக சுட்டிக்காட்டப்பட்டுள்ளது.

நாட்டில் நிலையான, உண்மையான மீளிணக்கப்பாடு உருவாக்கப்பட வேண்டுமாயின் முதலில் இராணுவ மயப்படுத்தல் நிறுத்தப்படவேண்டும். இதன் மூலம் மக்களின் இயல்பு வாழ்க்கை மேம்படுவதுடன், அவர்கள் சுதந்திரமாக நடமாட முடிவதுடன் தொழில் வாய்ப்பை பெற்றுக் கொள்வதற்கான சந்தர்ப்பமும் உருவாகின்றது.

தமது சொத்துக்களை இழந்து தவிக்கும் மக்களுக்கு ஆள், சொத்து மற்றும் தொழில் புனர்வாழ்வு அதிகாரசபையானது உரிய நட்டஈட்டைப் பெற்றுக் கொடுக்க வேண்டும் என கற்றுக் கொண்ட பாடங்களுக்கான நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் அறிக்கையில் சுட்டிக்காட்டப்பட்டுள்ளது.

யாழ்ப்பாண மாவட்டத்தில் இவ்வாறான பிரச்சினைகளுக்கு முகங்கொடுத்து வாழும் தமிழ் மக்களுக்கு கொள்கை வகுப்பாளர்களும் இலங்கை அரசாங்க அதிகாரிகளும் மேலும் பல்வேறு உதவிகளை வழங்க முடியும்.

இவர்கள் இதனைச் செய்ய முன்வராது விட்டால், குறுகிய காலத்தில் நல்லதொரு மாற்றம் ஏற்பட வாய்ப்பில்லை. இந்த மக்களின் பிரச்சினைகளுக்கு சரியான தீர்வுகள் முன்வைக்கப்பட வேண்டும். இலங்கை அரசாங்கமானது தனது சொந்த மக்களைப் புறக்கணிக்காது அவர்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்க முன்வரவேண்டும்.

யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டில் அதிகளவில், பரந்தளவில் காணப்படும் 'உயர்காப்பு வலயங்கள்' மக்களின் பாவனைக்கு வழங்குவதற்கான நடவடிக்கைகள் முன்னெடுக்கப்பட வேண்டும். இந்த விடயத்தில் சரியான, பொருத்தமான அரசியல் ரீதியான நடவடிக்கை முன்னெடுக்கப்படாவிட்டால் இலங்கையில் 'ஜனநாயகம்' நிலவுகின்றது என்பதில் அர்த்தம் உள்ளதா?

CIA spies in Turkey secretly help armed gangs in Syria: Report

source:http://www.presstv.com/detail/2012/06/21/247265/cia-spies-aid-syria-armed-gangs-report/

According to a New York Times report published on Thursday, some US and Arab intelligence officials say a group of “CIA officers are operating secretly in southern Turkey” and that the agents are helping the anti-Syria governments decide which gangs inside the Arab country will “receive arms to fight the Syrian government.” 
“CIA officers are there and they are trying to make new sources and recruit people,” said one of the Arab officials, whose name was not mentioned in the report.

The arms include automatic rifles, rocket-propelled grenades, ammunition and antitank weapons, which are being transported “mostly across the Turkish border,” the report said. 

Turkey, Saudi Arabia and Qatar pay for the transport of the weaponry into Syria, according to the US and Arab intelligence officials cited in the report.

The CIA spies have been in southern Turkey for the past several weeks and Washington is also considering providing the armed gangs with “satellite imagery and other detailed intelligence on Syrian troop locations and movements,” the report adds.

The Thursday New York Times report comes two days after the Syrian Foreign Ministry said in a statement that the government was trying to evacuate civilians from the western city of Homs.

“Contacts have been made with the leadership of the international monitors, in cooperation with the local Syrian authorities in the city of Homs, to bring out these Syrian citizens,” said the statement issued on June 19.

“But the efforts of the monitors were unsuccessful… because the armed terrorist groups obstructed their efforts.”

Meanwhile, the Syrian ambassador to the UN, Bashar Ja’afari, told reporters in New York on June 19 that armed groups in Syria were violating the peace plan brokered by the UN-Arab League envoy, Kofi Annan, and that the “only way to push forward is to guarantee the success of the six-point plan.”

In addition, the head of the UN observer mission in Syria, Major General Robert Mood, said in a briefing to the UN Security Council on June 19 that the UN monitors were “morally obliged” to stay in Syria despite a recent decision to suspend the activities of the team.

On June 16, Mood said the UN monitoring team was “suspending its activities” in Syria due to an “intensification of armed violence.”

Over the past weeks, the anti-Syria Western governments have been calling for the overthrow of Syrian President Bashar al-Assad.

However, Russian President Vladimir Putin said on June 20, “No one is entitled to decide for other nations who should be in power and who should not.”

“A change of power, if it occurs -- and it could only occur by constitutional means -- should result in peace and stop the bloodshed,” the Russian president said.

He made the remarks in a press conference in Los Cabos, Mexico, after the G20 summit.

HSN/JR/MA

Why Is Access To Syria's Port At Tartus So Important To Moscow?

Source:http://www.rferl.org/content/explainer-why-is-access-/24619441.html

By Ron Synovitz

June 19, 2012

More than its weapons sales to the regime of Syrian President Bashar al-Assad, Russia's greatest strategic and geopolitical interest in Syria is the use of a deep-water port at Tartus. RFE/RL takes a closer look at this arrangement.

 
How long has Moscow been using Syria's port at Tartus as a strategic naval base in the Mediterranean?

The Soviet Navy began using Syria's deep-water port at Tartus for submarines and surface vessels under a 1971 agreement with Damascus. The Soviet Union was Syria's main arms supplier and Tartus was used to receive Soviet weapons bought by Damascus.

The Soviet Fifth Mediterranean Squadron also used the docks at the base to load its own fuel and supplies.

The Soviet Navy had similar support points in Egypt, but the Soviets evacuated the Egyptian bases in the late 1970s, sending ships and equipment to Tartus instead.

That transformed Tartus into the Soviet 229th Naval and Estuary Vessel Support Division. In the mid 1980s, Tartus was upgraded to become the 720th Logistics Support Point for the Soviet Navy. The Russian Navy continued using Tartus after the Soviet broke up in 1991.
How has Russia managed to maintain a presence at Tartus after the collapse of the Soviet Union?

By 1990, Syria had built up debts of $13.4 billion to Moscow largely due to weapons purchases by Damascus.

In May 2005, Russian Finance Minister Aleksei Kudrin signed a deal with Syrian Finance Minister Muhammad al-Hussein that wrote off 73 percent of Syria's Soviet-era debt.

Russia ensured that it continued to have base rights at Tartus under the 1971 treaty as a result of the debt write-off deal, which cleared the way for Damascus to make fresh weapons purchases from Russia.

In terms of logistics, how does Russia's presence at Tartus bolster Syrian President Bashar al-Assad's regime?

Tartus is the receiving point for Russian weapons shipments to Syria. The port is the country's transport hub for newly purchased arms as well as for weapons that must be returned to Russia for repair, such as attack helicopters.

The port is linked inland to a well-developed network of roads and highways.

Syria's only railway passenger connection from Tartus is linked to the port of Latakia further north.

However, the national railway operator, Chimins de Fer Syriens, also operates military transport routes from Tartus to major cities across Syria.

How does Tartus serve Russia's strategic and geopolitical interests?

Even a semipermanent base at Tartus allows the Russian Navy to expand its presence in the eastern Mediterranean Sea.

Russia's largest and most important military base in a foreign country is the Black Sea Fleet base in Sevastopol, Ukraine.
To deploy beyond the Black Sea, Russian warships based at Sevastopol must pass through the Bosporus Strait, which has been militarized by NATO-member Turkey.

Under the 1936 Montreux Convention, the Bosporus was deemed an international shipping lane with military restrictions. Under a 1982 amendment, Turkey now retains the right to close the Strait at its discretion in peacetime as well as during wartime.

As Russia's only Mediterranean base, that makes Tartus a vital strategic asset beyond the Bosporus.

As a deep water port, it can dock nuclear submarines.

Moscow is reportedly planning to expand the facilities so it can accommodate the Russian Navy's flagship -- the "Admiral Kuznetsov" aircraft carrier -- after 2012.

Tartus also strengthens Russia's great-power aspirations and increases its influence in regional diplomacy.

Could Russia's use of Tartus be affected by the ouster of Assad's regime?

Analysts agree that Russian vetoes of UN Security Council resolutions against Assad's crackdown on dissent, as well as Russian weapons sales to the regime, make it likely that an opposition government replacing Assad would try to strip away Russia's rights to use Tartus.

Last autumn, as popular opposition to Assad's regime was growing, Russia took steps to expand basing rights for its warships in Venezuela.

It also deployed a naval task force to Tartus, led by the "Admiral Kuznetsov" aircraft carrier, which is staying nearby for what Moscow describes as a long-term training mission in the Mediterranean and Atlantic.

India’s palm oil desire killing Indonesia forests

Source:http://bikyamasr.com/70321/indias-palm-oil-desire-killing-indonesia-forests/

NEW DELHI: A new report published on Tuesday said that India’s desire for palm oil is helping to destroy tropical forests in Indonesia.

The Greenpeace report said that Indians are using palm oil for cooking and everyday grocery items, but the overuse is causing massive damage to forests in the Southeast Asian country.

In its report “Frying the Forest” the group called on Indians to boycott products by brands Britannia, ITC, Parle and Godrej, such as biscuits and soap, until the companies commit to sustainable palm oil supply chains.

“Palm oil plantations in Indonesia are expanding rapidly every year to meet India’s demands,” Greenpeace forest campaigner Mohammed Iqbal Abisaputra said in Jakarta.

“We are asking Indian consumers now to stop buying products made from unsustainable Indonesian palm oil.”

India is the world’s hungriest nation for palm oil, consuming almost 7.4 million tons last year, or 15 percent of global production, almost all of it imported, US Foreign Agricultural Service data show.

Of that amount, 5.8 million tons is imported from Indonesian companies, many of which Greenpeace claims are illegally clearing carbon-rich peatland.

One company targeted by the group is Duta Palma, which owns 155,000 hectares of palm oil plantations in Indonesia, the report says.

The company is deforesting peatland up to eight metres deep on the islands of Sumatra and Borneo, the report says, despite a law banning the clearance of peatland more than three meters deep

சிங்களத்தின் உளவியற் போரை உடைத்தெறிவோம்..!

Source: http://www.pathivu.com/news/21293/57//d,article_full.aspx

தமிழீழ இன அழிப்பின் ஒரு அங்கமாய், எமது விடுதலைக்காகப் போராடிய போராளிகளை, சிங்கள இராணுவத்தினர் கைகளைக்கட்டி வைத்துச் சுட்டுக்கொலைசெய்யும் காட்சிப்பதிவுகள் இன்னமும் வெளியாகியபடியே உள்ளன. எமது இனத்தின் மீது சிங்களம் ஏவிவிட்ட கோரத்தின் பதிவுகளாக எம்மனதில் இக்காட்சிகள் நிழலாடுகின்றன . இவை நிச்சயமாக எமது மக்களுக்குத் தெரியப்படுத்தப்பட வேண்டியவைதான். ஆனாலும் குறிப்பிட்ட கால இடைவெளிக்குள்.விட்டு விட்டு, மீண்டும் மீண்டும் இவ்வாறான காட்சிகள், பகுதி பகுதிகளாக வெளியிடப்படுவது இன்னுமொரு சந்தேகத்தையும் ஏற்படுத்துகிறது.
முள்ளிவாய்க்கால் இனவழிப்பின் பின்னரும்கூட, வலிகளோடு வாழ்ந்துவரும் எமதினம், இன்னமும் போராடி விடுதலை பெறவேண்டும் என்ற வேட்கையோடு உலகமெங்கும் குரல் எழுப்புகிறது. இதற்குச் சாட்சியாக, அண்மையில் பிரித்தானியாவிற்கு வருகை தந்திருந்த இனப்படுகொலையாளி இராஜபக்சேவை எமது உறவுகள் ஒன்றுதிரண்டு விரட்டியடித்தது வரலாற்றில் பதியப்படவேண்டிய மகத்தான செயல். இதுபோன்ற போராட்டங்கள் இனியும் தொடரவேண்டும். உலகத்தமிழர்கள் உள்ளவரை இது தொடரும் எனபது சிங்கள ஆட்சியாளர்களுக்கும் நன்றாகத் தெரியும். ஆகையினால்தான் தமிழினத்தின் மனோதிடத்தைச் சிதைப்பதற்கு அவர்கள் பலவழிகளில் முயற்சிக்கிறார்கள்.

விடயம் இதுதான்; எமது மூத்த தளபதிகளும், வீரர்களும் மிகவும் கொடூரமான முறையில் கொலைசெய்யப்பட்டதை காட்சிப்பதிவுகளினூடு நாம் அறிந்துகொண்டோம். எமது மக்கள் மீதான அழிவுகளை, சனல் – 4 தொலைக்காட்சியும் பாகங்களாக வெளியிட்டது அதுதான்; எமது போராளிகள் கைதுசெய்யப்பட்டு வைக்கப்பட்டிருக்கும் காட்சிகளும், அவர்கள் கொலைசெய்யப்பட்டுக் கிடக்கும் காட்சிகளும் ஆகும்.இவற்றை தமிழ் இணையங்களும் வெளியிடுவது நல்ல விடயமே. ஆனால், சிங்களம் எதிர்பார்க்கும் ஒரு அவசியமான செயலை நாம் எமது கைகளால் செய்கிறோம் என்ற கோணத்தில் என்றாவது நாம் சிந்தித்துப் பார்த்ததுண்டா..?

ஆனால் , சிங்களதேசம் இவற்றை விட இன்னொரு நயவஞ்சகச் செயலையும் செய்துவருகிறது.ஒரு குறிப்பிட்ட காலப்பகுதிகளின் இடைவெளியில், ஒவ்வொரு பாகங்களாக இந்தக் காட்சிப்பதிவுகளை வெளியிடுவதன் மூலம், உலகம்பூராகவும் பரந்துவாழும் எமதுறவுகளின் மனோதிடத்தைச் சிதைத்து, ´´இனி எமது மண்ணில் எதுவும் இல்லை ´´ என்ற எண்ணத்தை எமது மனங்களில் உருவாக்குவதற்கு சிங்களம் முயற்சிக்கிறது. எமது உறவுகளின் போராட்ட குணத்தை மழுங்கடிக்க, சிங்களம் இச்செயலைத் தொடர்ச்சியாகச் செய்யத்தான் போகிறது. உண்மையில் இக்காட்சிப்பதிவுகள் சிங்கள இனத்தின் இராணுவ முகவர்களால் தான் வெளியிடப்படுகிறது என்ற அதிர்ச்சியூட்டும் உண்மையும் இவற்றில் அடங்கியிருக்கிறது.

இதில் இரண்டு விதமாகச் சிங்களம் தனது சம்பாத்தியத்தை நடத்துகிறது. இக்காட்சிப்பதிவுகளை விற்பதன் மூலம் பெருமளவு பணத்தை இராணுவ செய்திப்பிரிவின் முகவர்கள் பெற்றுக்கொள்கிறார்கள். அடுத்ததாக; இக்காட்சிகளினால், தமிழ்மக்களின் மனோதிடம் சிதைக்கப்படுவதன் மூலமாக, ஒரு உளவியல் போரின் வெற்றியை ஸ்ரீலங்காவின் சிங்களப் புலனாய்வுத்துறை சம்பாதித்துக்கொள்கிறது. ஆகவே…., இதற்குத் தமிழர்களாகிய நாம் என்ன செய்யப்போகிறோம்…?

அதிர்ச்சியூட்டும் இக்காட்சிப்பதிவுகளை வெளியிடுவதைத் தவிர்த்துக்கொள்ளுங்கள் என்று நாம் எந்த இணையத்திடமும் கோரமுடியாது. ஏனெனில், எவரும் இதைச் செவிமடுக்கப்போவதில்லை. ஆகவே இக்காட்சிப்பதிவுகளை எமது இணையத்தளங்களில் வெளியிடுவதற்கு முன்பதாக; ஒரு சில அவசியப்பணிகளை நாம் ஆற்றமுடியும். முக்கியமாக; இவ்வகையிலான காட்சிப்பதிவுகளை எங்கள் இணையங்கள் சார்பாக, ஏதாவதொரு வேற்றுமொழி ஊடகத்திற்கு விளக்கங்களோடு அனுப்பிவைக்கமுடியும். ஐரோப்பிய, அமெரிக்க நாடுகளின் ஊடகங்கள் இவற்றை உடனடியாக வெளியிடாவிட்டாலும் கூட; எங்காவது நிச்சயமாகச் சேமித்து வைக்கக்கூடும். காட்சிப்பதிவுகளில் உள்ள சிங்கள இராணுவத்தின் அடையாளங்களைத் தெளிவுபடுத்தி (இலச்சினைகள். படைப்பிரிவுகளின் இலக்கங்கள், இராணுவ அதிகாரிகளின் முகங்கள்) இவர்கள் சிங்கள இராணுவத்தினர்தான் என்பதைத் திட்டவட்டமாகக் குறியிட்டு நாம் வாழும் நாட்டினுடைய ஊடகங்களிற்கு அனுப்பிவைப்போம். அதன்பின்னர் எமது இணையங்களில் சாதாரண செய்தியாக (எமது உறவுகளின் மனங்கள் புண்படாத வகையில்) இவற்றை நாம் வெளியிடலாம்.அத்தோடு, குறிப்பாக எமது பெண்போராளிகளின் புகைப்படங்களைத் தணிக்கை செய்து வெளியிடுவதும் மிகவும் அவசியமாகிறது. சிங்களவனின் கோரத்திற்குப் பலியாகிய எமது சகோதரிகளின் நிர்வாணப் புகைப்படங்களை, அப்படியே வெளியிடுவது மிகவும் வேதனைக்குரிய செயலாக அமைகிறது. தணிக்கை செய்யப்பட்ட புகைப்படங்களை நாம் வெளியிடுவதன்மூலம், அவர்களின் உறவுகள் படும் வேதனைகளை சிறிதாவது தவிர்த்துக்கொள்ளமுடியும். இவ்வாறான செயற்பாடுகள் மூலமே சிங்களத்தின் உளவியல் போரை நாம் எதிர்கொள்ள முடியும்.

அண்மையில் ; பேரூந்தில் ஏற்றி விலங்கிடப்பட்ட நிலையில் உள்ளவாறு வெளியிடப்பட்ட போராளிகளின் புகைப்படங்களில், ஒரு ஒற்றுமையைக் காணமுடிகிறது. அனைவரும் சிறுவர்களாக இருப்பது தான் அதுவாகும். அவர்கள் உண்மையில் போராளிகளா அல்லது விடுதலைப்புலிகளின் சீருடைக்குள் திணிக்கப்பட்டு புகைப்படம் எடுக்கபட்ட அப்பாவிச் சிறுவர்களா என்பது யாருக்கு வெளிச்சம்..? இவ்வகையிலான புகைப்படங்களை வெளியிடுவதனூடாக ´´சிறுவர்களை வலுக்கட்டாயமாகப் புலிகள் போரில் இணைத்திருக்கிறார்கள்´´ என்ற ஒரு தவறான செய்தியைச் சிங்களம் வெளியுலகிற்குக் காட்ட முனைகிறது. எமது இணையங்களில் நாமும் அவற்றை வெளியிடுவதன்மூலம் சிங்களம் கூறுவதை ஆமோதிக்கும் ஒரு செயலை அல்லவா புரிகிறோம்..? இப்போராளிகளைப் புகைப்படமெடுத்து வெளியிடும் சிங்களம்; எமது முன்னணித் தளபதிகள், மற்றும் பொறுப்பாளர்களான நடேசன், புலித்தேவன், லோரன்ஸ், உட்பட்ட முப்பதுக்கும் மேற்பட்ட சரணடைந்த போராளிகளின் புகைப்படங்களை வெளியிடவில்லை…? ஏன்எனில் அவை சிங்களம் மீதான சர்வதேச விசாரணைக்கு இன்னமும் ஊன்றுகோலாக அமையும் என்பதே…! சிறுவர்களின் புகைப்படங்களை வெளியிடுவதன் மூலம், புலிகளும் போர்க்குற்றங்களைப் புரிந்திருக்கிறார்கள் என்ற ஒரு சேதியைச் சிங்களம் சொல்ல முனைகிறது.., எனவே செய்திகளை வெளியிடும் நாம், எமது இனத்தின் காவலாளிகளாக, சிங்களத்தின் உளவியற்போரை உடைத்தெறிபவர்களாகச் செயலாற்ற வேண்டும். அதுவே எமது இனத்தின் விடுதலைப்போரை, ஒரு உறுதியான மனோபலத்தோடு மிகவேகமாக முன்னெடுக்க உதவும்.

-வல்லிபுரம் வசந்தன்-