இன அழித்தலின் கொடூர இறுதி நாட்களைக் கண்ட முல்லைத்தீவு யுத்தம் முடிந்து 100 நாட்கள் ஆகிவிட்ட பின்னரும் உலக அமைப்புகளோ, ஊடகங்களோ இன்றுவரை அங்கு செல்ல அனுமதிக்கப் படவில்லை. வதை முகாம்களில் உயிர் வாழும் தமிழரின் உண்மையான எண்ணிக்கை என்னவென்ற விபரம் இதுவரை தருவிக்கப்பட வில்லை.
குறியிடப்பட்ட விலங்குகளாய் அத்திறந்த வெளிச்சிறைச்சாலையில் கிடக்கும் தமிழர்களை சந்தித்து உரையாட முழுமையான அனுமதி எவருக்கும் இல்லை.
நம் கடமை இன அழித்தலின் உண்மைகளை பதிவு செய்வதும், மானுடத்திற்கான குரலை இழக்காது தொடர்ந்து போராடுவதும்.
எனவேதான் சிவரூபன் அவர்களின் பதிவு முக்கியமானதாகிறது. மே-17 வரை நந்திக்கடலருகே நின்று இன அழித்தல் தாண்டவத்தை கண்டவர் இவர். அவரது கடிதத்தின் முக்கிய பகுதிகளை வரலாற்றிற்காகவும், நக்கீரன் வாசகர்களுக்காகவும் இங்கே பதிவு செய்கிறேன்.
இதோ சிவரூபன் பேசுகிறார்:
""ஐ.நா.சபையே, வல்லரசுகளே, உலகின் தலைவர்களே, ஊடகத்துறையினரே, எமது போராட்டத்தின் எதிர்கால நம்பிக்கையாகவும் உயிராகவும் இருக்கிற தமிழ்நாட்டு உறவுகளே! நான் எழுத்தாளனோ, சிந்தனையாளனோ அல்ல. போராட்ட இயக்கமும் வாழ்வும் கற்றுத் தந்தவற்றைத் தவிர வேறெங்கும்போய் பெரிய படிப்பு படித்தவனுமல்ல. கண்ணெதிரே கண்ட கொடூரமான தமிழ் இன அழித்தலின் சில காட்சிகளை எழுத்தில் பதிவு செய்ய விரும்புகிறேன். எம் இன மக்களின் கொடூர அழிவைக் கண்டும் மௌனமாயிருந்த சர்வதேச சமூகத்தின் மீதான அவநம்பிக்கையும் நான் எழுதுவதற்கு முக்கிய காரணம்.
பசியின் வலியும், பிழிந்த தாகமும், பிரிவின் தவிப்பும், வெடிகுண்டுகளின் வெக்கையும், படுகொலைகளின் கொடூரமும், சகலமும் முடிந்துபோகிற தருணத்தின் திகிலுமாய் நாங்கள் வெள்ளாம் முள்ளிவாய்க்கால் பரப்பில் நின்றிருந்த அக்கடைசி நாட்களில் இரண்டு நம்பிக்கைகளை கடைசிவரை கொண்டிருந்தோம்.
"தாய் தமிழ்நாட்டு உறவுகள் எம்மை கைவிடமாட்டார்கள், அமெரிக்கா எப்படி யாவது எமது உதவிக்கு வரும்' அந்த நாட்களின் வலியை எம்மால் வார்த்தைகளில் வருணிக்க முடியாது.
அங்கு நின்று அனுபவிக்காதவர்களால் அதனை புரிந்துகொள்ளவும் முடியாது. இதனைக்கூட நான் ஒரே ஒரு மன்றாட்டத்துடன் தான் எழுதுகிறேன். சர்வதேசமே! உயிரான தமிழ்நாட்டு உறவுகளே! இறக்கைகள் வெட்டப்பட்டு, கம்பிவேலிகளுக்குள் அடைக்கப்பட்டு, பாலைவனத்தில் வெந்து துடிக்கும் மண்புழுக்கள்போல், தமிழர்களாய் பிறந்ததைத் தவிர வேறெந்த குற்றமோ பாவமோ செய்யாத, உடல் சோர்ந்து, உளம் நலிந்து, உணர்வு செத்து, நா வறண்டு, இதய நாடிகள் ஒடுங்கி, வார்த்தைகள் முடிந்துபோய் வாடிக் கொண்டிருக்கும் எம் உறவுகளை எப்படியாவது காப்பாற்றுங்கள். சுதந்திர வேட்கைக்கெல்லாம் அப்பால் இம்மக்களுக்காய் இன்று நாங்கள் வேண்டுவது பெரிதாக எதுவுமில்லை. உணவு, குடிநீர், அச்சமின்றிக் கண்ணுறங்க தமது குடிசை, மணியோசை கேட்க எமது சிறுகோயில்கள். இப்போதைக்கு இவ்வளவும் போதும்.
இன அழித்தல் நடந்த இறுதி நாட்களின் கொடூரத்தை நான் இங்கு எழுதுவதுகூட உங்களின் கழிவிரக்கம் கேட்டல்ல. என்றேனும் ஒருநாள் எமது மக்களுக்கான உரிமைகளை நீங்கள் பெற்றுத் தருவீர்களென்ற நம்பிக்கையில்தான் நான் எழுதுகிறேன்.
அன்று வைகாசி 16. நள்ளிரவு கடந்திருந்தது. வழமையை விட இருள் கனத்திருந்தது போன்ற உணர்வு. ஏதோ நடக்கப்போகிறதென்ற திகில் எங்கும் சூழ்ந்திருந்தது. அதிகாலை 3 மணி இருக்கலாம். தொடங்கிற்று ஊழித்தாண்டவம். முள்ளிவாய்க்காலில் இருந்து முல்லைவட்டுவாகல் நோக்கி முன்னூறு மீட்டர் நீளத்திலும் வடஆழ்கடலில் இருந்து நந்திக்கடல் திசையாக ஐநூறு மீட்டர் அகலத்திலுள்ளுமாய் ராணுவ வேலிக்குள் அடைக்கப்பட்டிருந்த மூன்று லட்சத்திற்கும் மேலான மக்களைச் சுற்றி ராஜபக்சேவின் பிணம்தின்னிப் பேய்கள் பேரவலத்தின் இறுதிப் போரை தொடங்கின. வைகாசி-17 அதிகாலை. கோடி சிங்கங்கள் சேர்ந்து கர்ஜித்தால் எழும் ஓங்கார ஓசையுடன் ராட்சஸ கொடுங்கோலன் ராஜபக்சேவின் ஏவலில், தமிழ்ப் பிணம் தின்னும் கழுகு பொன்சேகா வழிநடத்த, "தமிழரை அழித்து தீர்த்த பின்னரே அடுத்த வேலை' என நின்ற கோத்தபய்யா பின்நிற்க, மூன்றாம் உலக யுத்தம்போல் மூன்று லட்சம் மக்கள் மீதான தாக்குதல் தொடங்கியது. புயலடித்தால் தாவ முடியாமல் தவிக்கும் காட்டு மந்திகள் போல் எம்மக்கள் அங்குமிங்கும் ஓடினார்கள். சிங்களக் கொலைவெறிப் படைகளுக்கு பிரபாகரனின் படைகள் தக்க பதில் தந்திருக்க முடியும். ஆனால் முடியாது போயிற்று. ஏன் தெரியுமா...?
""இனப்படுகொலையை அரங்கேற்ற இந்தியா ராணுவ உதவிகள், இந்திரா ரடார், செயற்கைக்கோள் செய்மதி உதவியெல்லாம் செய்து கொடுத்தது. சீனா ராக்கெட்டுகளும், ரசாயன ஆயுதங்களும் அள்ளிக் கொடுத்தது. ரஷ்யா டாங்குகள் மட்டுமல்ல பீரங்கிகளுடன் கவச வாகனங்களும் கொடுத்து, தானே நேரில் வந்து களஆலோசனைகள் தரவும் தயாராய் இருந்ததாம். பக்கதுணையாய் ஏவுகணைகளும் பலகோடி பெறுமதியுடைய ஆயுதங்களும் தந்தது பாகிஸ்தான். உலகின் அத்தனை பெரிய நாடுகளின் ராணுவ வளங்களும் சுற்றி நிற்க தமிழருக்கென தலைவன் உருவாக்கிய படைகள் தனித்து நின்று எந்தளவுக்குத்தான் தாக்குப் பிடிக்க முடியும்?
இப்படித்தான் மே-17 இறுதி யுத்தம் நடந்தது. நடப்பது கனவா, கற்பனையா என்று புரியாமல் நின்றோம். நாற்திசையிலிருந்தும் எறிகணைகள். எங்கெங்கிருந்தோ ரசாயன எறிகுண்டுகள். இடைவெளியில்லா துப்பாக்கி வேட்டுகள். சற்றே நிமிடம் ஷெல் மழை ஓய்ந்ததும் பதுங்கிப் பதுங்கி பங்கரில் இருந்து வெளியே வந்து பார்த்தேன். அவலத்தின் பெருங்கொடுமை கண்ணெதிரில் முள்ளிவாய்க்கால் பரப்பெங்கும் விரிந்து கிடந்தது.பதுங்கு குழிக்குள் ஓடி ஒளியுமுன் நான் பார்த்திருந்த தமிழ் உறவுகள் சதைத் துண்டுகளாகிக் கிடந்தன. ஆண், பெண், பெரியோர், குழந்தைகள் வேறுபாடு எதுவும் தெரியவில்லை.
தலை வேறு, கால் வேறு, உடல் வேறாக பிணக்காடாய் கிடந்தது. சற்று தூரத்தில் தலைவிரிகோலமாய் தாய் ஒருவர் தலையற்ற உடல் ஒன்றை மடியில் கிடத்தி அழுது கதறிக்கொண்டிருந்தார். ""கடவுளே... ஏன் எங்களுக்கு இந்த அவலம்? என்ட ராசாவின்டெ முகத்தைக் கூட பார்க்க முடியலியே. பாவி ராஜபக்சவே... வா... என்னையும் கொன்றுபோடு'' என்று அழுது புலம்பிக்கொண்டிருந்தாள். திடீரென எங்கிருந்தோ வந்த துப்பாக்கி ரவையொன்று அவளின் தலையை சிதைத்துச் சென்றது. குரலின்றி தரை சாய்ந்தாள் அந்தத் தாய். முகம் கவிழ்ந்து ஈழ மண்ணை முத்தமிட்டபடியே பிணமானாள். பக்கத்து பங்கருக்குள்ளிருந்து தம்பி... என்று சன்னமாய் குரல் கேட்டது. திரும்பிப் பார்த்தேன். மார்பில், வயிற்றில், காலில் குண்டு காயங்களோடு ரத்தம் வழிந்த நிலையில் முதியவர் ஒருவர் "ஆரேனும் என்னெ காப்பாற்றுங்களேன்...' என்று இயலாமையின் வலியோடு குரல் கொடுத்தார். அருகில் நான் செல்லுமுன் அவரும் விழிகள் மூட தரையில் விழுந்தார். கண்களுக்கு எட்டிய தூரம்வரை எங்கு நோக்கிலும் பிணங்கள்... மனிதச்சதையின் சிதறல்கள்.வேதனையின் கனம் என்னை அழுத்தியது. என்னையும் அறியாமல் ஏதேதோ புலம்பினேன்.
ஐயா ஒபாமா அவர்களே... உங்களைத்தானே ஐயா நாங்கள் கடைசியாக நம்பியிருந்தோம். ஒடுக்கப்பட்ட இனத்தில் இருந்து எழுந்து வந்தவர் நீங்கள். எனவே எம் இனத்தைக் காப்பாற்ற கட்டாயம் இறுதியில் கை கொடுப்பீர்கள் என்று நம்பி வான்பரப்பில் வந்து போன அத்தனை விமானங்களையும் அண்ணாந்து உயிர் தவிப்புடன் பார்த்திருந்தோமே... கைவிட்டு விட்டீர்களே ஐயா... என்றெல்லாம் புலம்பினேன். எழுந்து நடக்க எத்தனித்தேன். மீண்டும் ரவைகள் கூவிப் பாய்ந்து வந்தன. வேகமாக நடக்க முடியவில்லை. சிதறிய உடல்களின் மீது என் கால்கள் பட்டுவிடக்கூடாதென்ற பக்தியுடன் நகர்ந்தேன். அந்தளவுக்கு எங்கும் பிணக்குவியலாய் கிடந்தன.
ஒவ்வொரு பிணமாகக் கடந்து எனது மனைவி, பிள்ளைகள் இருந்த பதுங்கு குழிநோக்கி நகர்ந்தேன். இன்னொருதாயின் துயரம் என்னை முன்செல்ல விடாது தடுத்தது.அவருக்கு 30 வயதிருக்கும். சுமார் ஆறு மாத கைக்குழந்தை. ஷெல் அடிபட்டு இறந்திருந்தது. பிஞ்சுக் குழந்தையை மார்போடு இறுக அணைத்துக்கொண்டு ""பாவி ராஜபக்சே... புருஷனையும் தின்டான், என்ட பச்ச புள்ளையெயும் தின்டான்... பசி தீர்ந்ததாடா பாவி...'' என்று புலம்பியபடி இறந்த குழந்தையை முத்தமிட்டு முத்தமிட்டுக் கண்ணீரால் நனைத்தாள். அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்ல அங்கு எவரும் இருக்கவில்லை. அவளது கூக்குரலையும் எவரும் கேட்கவில்லை. குழந்தையை முத்தமிட்டுக் கொண்டே முன் போனவள் திடீரென பின்னோக்கிப் பார்த்தாள். அவளது முகம் சந்திரமுகிபோல் மாறியது. வெடித்து சிரித்தவண்ணம் தன் பிள்ளையோடு ஏதேதோ பேசத்தொடங்கினாள். நிமிடங்களுக்கு முன் தாயாக இருந்தவள் மனநோயாளியாகி நின்றாள்.
""என் மனைவி, பிள்ளை, தாய்-தகப்பன் நினைவுகள் நெஞ்சைப் பிழிந்தது. அவர்கள் மறைந்திருந்த பதுங்குக்குழி பார்த்து ஓடினேன். அவ்விட மெல்லாம் நச்சுவாயுக் குண்டுகள் விழுந்து நூற்றுக் கணக்கான தமிழர் உடல்கள் சிதறுண்டும் எரிசாம்பலாகவும் கிடந்தன. முட்டுக்கால் தரையில் குற்றி விழுந்தேன். "கடவுளே' என்று கதறினேன். ஷெல் மழை கொட்டிக்கொண்டேயிருந்தது. அதனூடேயும் ஒவ்வொரு தலையாக, உடலாகப் புரட்டினேன். எவரையும் அடையாளம் தெரியவில்லை. என் உறவுகளும் எரியுண்டு முடிந்துவிட்டதாய் மனதில் முடிவு செய்தவனாய் இனி என் மார்பிலும் எறிகணை விழட்டுமென நிமிர்ந்து திரும்பி நடந்தேன். அப்போது பிணங்களுக்கு நடுவிலிருந்து ஒரு தாய் முனகலுடன் மெதுவாக எழுந்தார்.""தம்பி... உங்கட சொந்தங்கள் காலையில வட்டுவாகல் பக்கம் போயிட்டினும். நீங்க கெதியா போய் அவையள காப்பாற்றுங்கோ'' என்றார் அந்தத்தாய். வட்டுவாகல் நோக்கி ஓடத்தொடங்கினேன். வட்டுவாகல்- முள்ளிவாய்க்கால் பிரதான வீதியில் வன்னி மக்கள் வைத்திருந்த வாகனங்கள் நீண்ட வரிசையில் பாதி எறிகணை வீச்சில் எரிந்தும், ஏனையவை அனாதைகள்போலும் நின்றிருந்தன. பதுங்குகுழி வெட்ட இடமில்லாத மக்கள் இந்த வாகனங்களுக்குக் கீழ் படுத்துக்கிடந்தார்கள்.தேசியத் தலைவர் தன் செல்வங்களாய் வளர்த்த செஞ்சோலைப் பிஞ்சுகளும் அப்படிச் சில வாகனங்களுக்குக் கீழ்தான் கடைசி கட்டத்தில் அடைக்கலம் தேடியிருந்தன. நான் சுமார் 100 மீட்டர் தூரத்தில் நின்றபோது கூவிவந்த எறிகணையொன்று செஞ்சோலைப் பிஞ்சுகள் பிணம்தின்னிப் பருந்துகளுக்கு அஞ்சிய கோழிக்குஞ்சுகள்போல் பதுங்கிக் கிடந்த பகுதியில் விழுந்து வெடித்தது. என் கண்ணெதிரே ஐம்பதுக்கும் மேலான அப்பிஞ்சுகள் தலை, கால், கை, உடல் சிதறி கோரமாய் செத்தார்கள். சர்வதேசமே, ஐ.நா.சபையே, தமிழுலகே... எப்போது வேண்டுமானாலும் என்னைக் கூப்பிடுங்கள். நான் இன்னும் உயிரோடுதான் இருக்கிறேன். இன அழித்தலுக்கு சாட்சி சொல்ல வருகிறேன்.
அகப்பட்ட துண்டு துணிகளைக் கொண்டு பெற்றுத் தாலாட்டிய பிஞ்சுப் பிள்ளைகளின் சிதறிய உடல்களை இயன்றமட்டும் பொதிந்து, மண் தோண்டி அடக்கம் செய்கிற அவகாசம் இல்லாத காரணத்தால் வீதியில் எரிந்தும் எரியாமலும் நின்ற வாகனங்களுக்குள் சொருகி வைத்துச் சென்ற தாய்மார்களின் சோக வலியை நீங்கள் அறிவீர்களா?
முள்ளிவாய்க்கால் - வட்டுவாகல் பிரதான வீதியில் மே-17-ம் தேதி நான் கண்டேன்.
அழுது புலம்பும் இடைவெளி கூட இல்லாத, கடவுளால் சபிக்கப்பட்ட இனமாய் நாங்கள் ஆனோம்.கடற்கரையில்தான் பிணக்காடென்றால் பிரதான வீதியும் தமிழர் சடலங்களால் நிறைந்து நீண்டு கிடந்தது. சின்னஞ்சிறு பிஞ்சுகளின் சிதறிய உடல்களைக் காணத்தான் நெஞ்சு பொறுக்கவில்லை. இறுகி, உணர்வு செத்து மரத்திருந்த மனது வெடித்தது. ஓவென்று அழ வேண்டும் போலிருந்தது. என் கால்கள் சிதறிக் கிடந்த தமிழர் தசைகள் மேல் பட்டுவிடக்கூடாதே என்ற பக்தியோடு தவண்டு தவண்டு நகர்ந்தேன்.அங்குமிங்கும் சிங்களக் காட்டேறிகள் ஏவிக் கொண்டிருந்த எறிகணைகள் கூவிக் கூவிப் பறந்து பாய்ந்து கொண்டிருக்க வீதியோர மரத்தடியொன்றின் கீழ் தாயொருத்தி பிரசவ வேதனையில் துடித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளது கணவன் சற்று முன்னர்தான் எறிகணை வீச்சில் இறந்திருக்க வேண்டும். இரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்த தன் கணவனை இறுகப் பிடித்துக் கொண்டு அந்த இளம் தாய் பிரசவ வலியில் வீறிட்டுக் கதறிய அவலத்தின் கோலத்தை எப்படி நான் மறப்பேனய்யா? மல்ட்டிபேரல் எறிகணைகளின் அதிர்வில் தாயின் வயிற்றிலிருந்து குழந்தை முல்லைத்தீவு மண்ணில் விழுந்தது. குழந்தையின் காலைப்பிடித்து இழுத்து அந்தத் தாய் தன் மார்போடு போர்த்தினாள். அவளுக்கு உதவ உறவுப்பெண்களோ வேறெவருமோ அங்கிருக்கவில்லை. பிறந்த பிள்ளையை அணைப்பதா, அருகில் இறந்து கிடக்கும் கணவனுக்காய் அழுவதா என்று தெரியாமல் இடது கையால் கணவனின் உடலையும் வலது கையால் இப்போது பெற்ற தன் செல்வத்தையும் அணைத்துக் கொண்டு கண்ணீர் விட்டுக் கதறிய காட்சியை எப்படி நான் பதிவு செய்வேன்?
தன் ஆடைகளை ஒதுக்கி ஒழுங்கு செய்யும் பிரக்ஞை கூட இல்லாதவளாய் அந்தத்தாய் அழுது கொண்டிருந்தாள். உடல் சோர்ந்தவளாய் மண்தரையில் தலை சாய்ந்து படுத்தவரை மட்டும் தூரத்தில் நின்று பார்த்தேன். முதல் தாகம் தீர்க்க தாய்ப் பாலுக்காய் அக்குழந்தை வீறிட்டு அழுததையும் கண்டேன். ராஜபக்சேவும், கோத்தபய்யாவும் ரத்தமும் சதையும் சேரப் பிணம் தின்னும் கொடிய ராட்சதக் கழுகுகளாய் என் கண்முன் நின்றார்கள். நீங்கள் அழிவீர்களடா... சிங்களம் இதற்கெல்லாம் பதில் சொல்லித்தான் தீர வேண்டுமடா... என்றெல்லாம் மனது கொதித்தது.
கையறு நிலையின் கைதியாய் முன் நகர்ந்தேன். அந்தத் தாயும் பிள்ளையும் என்ன ஆனார்களோ என்று எண்ணியே பல இரவுகள் தூக்கமும் நிம்மதியும் இழந்து தவிக்கிறேன். இப்படித்தான் மே முதல் வாரம் முள்ளி வாய்க்கால் தற்காலிக வைத்தியசாலைக்குச் சென்றிருந்தேன். ஓலைக் குடிசைதான் அன்று எங்களின் அவசர மருத்துவ சேவைப் பிரிவு. குடிசையின் தாழ்வாரத்தில் குண்டுவீச்சில் தாய், தகப்பன் இருவரையும் இழந்த சுமார் ஒரு வயதுக் குழந்தை கிடத்தப்பட்டிருந்தது. அதே குண்டுவீச்சில் தன் இரு கால்களையும் இந்தக் குழந்தை இழந்திருந்தது. கிட்டப் போய் அக்குழந்தையை கண்களில் நீர் மல்கப் பார்த்தேன். குளுகோஸ் ஏற்றப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. குளுகோஸ் வயரை கையில் எடுத்து விளையாடிக் கொண்டே என்னைப் பார்த்து அக்குழந்தை சிரித்தது. நடந்தவற்றின், நடந்து கொண்டிருப்பவற்றின் கொடூரங் களும், விபரீதங்களும் அந்தக் குழந்தைக்குப் புரிந்திருக்கவில்லை. அருகில் நின்று கொண்டிருந்த மருத்துவ தாதியிடம், ""தாய், தகப்பன்...'' என்று ஆரம்பிக்கவே, ""எல்லாம் இப்போது நான்தான்'' என்று கூறியபடியே என்னை நிமிர்ந்து நோக்கி குடிசைக்கு சற்று தூரத்தில் குவியலாய் கிடந்த தமிழர் சடலங்களைக் காட்டினார். ""இதுக்குள்ளதான் இந்தக் குழந்தையிண்ட தாயும் தகப்பனும்'' என்றார்.பெற்றோரை இழந்து, இரண்டு கால்களையும் இழந்து என்ன நடந்ததென்றே தெரியாது குளுகோஸ் ஒயரை பிடித்து விளையாடிப் புன்னகைத்த இந்தக் குழந்தையின் முகமும், சற்றுமுன் வீதியோரத்தில் பிறந்து தாயின் முதற் பாலுக்காய் வீறிட்டு அழுத அந்தப் பிஞ்சின் முகமும் என்னை விட்டு அகல மறுக்கின்றன.
எனக்கு மரணம் வருகின்றவரை இந்த அவலத்தின் காட்சிகள் என்னை விட்டு நீங்குமென்றும் நான் நினைக்கவில்லை.மனதில் வெறுப்பும், நெருப்பும் விரக்தியுமாய் -இப்படியா எங்கள் விடுதலைப் பயணம் முடிவுறவேண்டுமென்ற வேதனையுடன் தொடர்ந்து நடக்க முயன்றேன். அவலத்தின் அடுத்த காட்சி அங்கே அரங்கேறிக்கொண்டிருந்தது.
வீதியை விட்டு சற்று தொலை. எறிகணை விழுந்து வெடிக்கிறது. பிளிறிச் சிதறிய புழுதி அடங்கியபின் பார்க்கிறேன். மரத்தடியில் இருந்த ஒரு தமிழ்க் குடும்பம் கண்ணெதிரே கணப்பொழுதில் சிதறிக் கிடக்கிறது. எழுந்திருக்க முடியாத அளவுக்கு படுகாயமடைந்த தகப்பனின் கால்களும் கைகளும் விட்டுவிட்டுத் துடிப்பது மட்டும் தெரிகிறது. எறிகணை விழுந்தபோது அந்தத் தாய் தன் பிள்ளைக்குப் பாலூட்டிக் கொண்டிருந்திருக்கிறாள். குழந்தையை இறுக அணைத்தபடியே அத்தாய் சிதைந்துபோய் உயிர் பிரிந்து கிடக்கிறார். அவளது இடதுபுற மார்பில் ஷெல் குண்டு பாய்ந்து சிதைத்திருக்கிறது. இப்போதும் கொடூரத்தின் கொலைவெறி புரியாத அப்பிஞ்சுக் குழந்தை தாயின் வலதுபுற மார்பை பாலுக்குத் தேடுகிறது.பக்கத்தில் ஓர் சிறுமி நான்கு வயது இருக்கலாம், முந்திய பிள்ளையாக இருக்கக் கூடும். அந்தப்பிள்ளை கையில் ஓர் தட்டுடன் "அம்மா பசிக்குது... அம்மா பசிக்குது...' என்று அழுதுகொண்டிருந்தது.
தகப்பனுக்கு அருகில் பையன். சுமார் ஆறு வயது இருக்கலாம். ""அப்பா... எல்லாரும் போகினும் வாங்க, போவோம் ஆமி வறான், எழும்புங்கோ அப்பா... தண்ணீர் விடாக்குது... கெதியா எழும்புங்கோ அப்பா...'' என்று குளறிக்கொண்டிருந்தான்.
நின்று நிதானித்து அங்கு என்னதான் நடந்துகொண்டிருக்கிறதென்று சிந்திக்கிற நிலையிலோ, ஒருவருக்கொருவர் உதவும் நிலையிலோ ஒருவருக்கொருவர் ஆறுதல் சொல்லும் நிலையிலோ எவரும் இருக்கவில்லை. எங்கும் மரணம் வெறியாடிக்கொண்டிருந்தது. ஈவிரக்கம் ஏதுமின்றி இன அழித்தலின் இறுதி காட்சி அரங்கேறிக்கொண்டிருந்தது.
மரணத்தின் நிலமாய் தமிழ் ஈழம் நின்றது. இறந்து கிடந்த தாயின் மார்பில் பால் முகர்ந்து தேடிய அப் பச்சிளங்குழந்தை எமது அவலநாளின் அழியா காட்சியாய் காலம் முழுதும் நிற்கும்.தொடர்ந்து நகர்ந்தேன்.
தேசியத் தலைவர் அடிக்கடிச் சொல்வாரே...
""அவலத்தை தந்தவனுக்கே அதை திருப்பிக் கொடு'' என்று... அப்படிச் சொன்னதோடு நிறுத்தாமல் சிங்களனுக்கும் நாங்கள் இப்படி ஈவிரக்கமின்றிக் கொடுமை செய்திருந்தால் ராஜபக்சேவும் கோத்தபய்யாவும் இந்த வெறியாட்டம் ஆடியிருக்கமாட்டார்களே...
என்றெல்லாம் மனது எண்ணியது.
முன்பொருமுறை சட்டக்கல்லூரி உரையொன்றில் தந்தை செல்வநாயகம் சொன்னாரே...""தமிழ் மக்களுக்கு எதிர்காலத்தில் எவ்வித பாதுகாப்பும் இருக்காது -கடவுள்தான் நம்மைக் காப்பாற்ற வேண்டும்...'' என்று, ஆம் கடவுளும் எம்மைக் கைவிட்ட நாளில் நா வறண்டு நடந்துகொண்டிருந்தோம்.
தமிழனாய் பிறந்ததையிட்டு என்னை நானே சபித்துக்கொண்டேன். உலகத்தின் சகலர் மீதும் கோபமாய் வந்தது. மீண்டும் முன்பு நான் குறிப்பிட்ட உணர்வு... :""ஐயா, ஒபாமாவே... கடைசி நம்பிக்கையாய், நீங்கள் ஏதாவது செய்வீர்களெனக் காத்திருந்தோமே... வானில் வந்த ஒவ்வொரு விமானத்தையும் பார்த்திருந்தோமே... ஏமாற்றி விட்டீர்களே....'' என்று மனம் புலம்பியது.
எங்கும் பிணக்காடாய் கிடந்த வட்டுவாகல்-முள்ளி வாய்க்கால் பிரதான வீதியில் தமிழர் உடலங்களில் என் கால்கள் பட்டுவிடக்கூடாதென்ற கவனத் தோடும், மனதின் பாரங்களோடும் நகர்ந்து கொண்டிருந்தேன். ஒரு குறிப்பிட்ட இடம் வந்ததும் வீதியின் இருபுறமும் துப்பாக்கிகளை மக்களை நோக்கி நீட்டியவாறு சிங்களக் கைக்கூலிகள் நின்றிருந்தனர்.
கடைசியாக புலிகளின் கட்டுப்பாட்டிலிருந்த பகுதியை விட்டு வெளியே வந்து விட்டோமென்பது புரிந்தது. சுதந்திர வாழ்க்கை முடிந்து போய்விட்ட உணர்வு உடல் முழுதும் பரவியது. களைத்துப் போயிருந்த மனது மேலும் களைத்தது. வட்டுவாகல் பாலம் பக்கமாய் நடந்தேன். பாலத்தின் இருபுறமுமாய் விரிந்து கிடந்த நீரேரியை பார்த்தேன். தண்ணீர் பரப்பு தெரியவில்லை. எங்கு பார்க்கினும் தமிழரின் பிணங்கள் மிதந்து கொண்டிருந்தன. அனைத்து உடல்களுமே ஆடையின்றிக் கிடந்தன. அநேகம்பேர் எம் குலப்பெண்கள். கொடுமையை பதிவு செய்யக்கூட என் கண்களால் பார்க்க முடியவில்லை. எனினும் அந்த நீரில் மிதக்கும் பிணங்களூடே என் சொந்த உறவுகள் இருக்கக்கூடுமென்பதால் நின்று பார்த்தேன். பல உடல்களில் நகக்கீறல்களும், கடித்துக் குதறிய காயங்களும் தெரிந்தன.ஆண்கள் பெரும்பாலோரது உடல்கள் கைகள் கட்டப்பட்ட நிலையில் கிடந்தன. சுடப்பட்டும், அடித்தும், வெட்டியும் கொல்லப்பட்டிருக்கிறார்களென்பது தெரிந்தது. கரையொதுங்கிய உடல்களில் பசித்த தெரு நாய்கள் பற்கள் பதித்த காட்சியை காணப் பொறுக்க வில்லை. பாலத்தைக் கடந்து அங்கிருந்து இராணுவ முகாம் வாயிலருகே நடந்தோம். ""புலி தனியா பிரிஞ்சு வாங்கோ... பொது மக்கள் தனியா பிரிஞ்சு போங்கோ...'' என்று கொச்சைத் தமிழில் சிங்களன் அறிவித்துக் கொண்டிருந் தான்.
அச்சத்தின் மின்னல் பிடரியில் பாய்ந்தது.அருகிலிருந்த மக்கள் விரக்தியோடு முணுமுணுத்தார்கள். ""இனி அவன் ஆட்சிதானே... இதுக்குப் பயந்துதானே புலியளோட ஓடி வந்தம்... பல நாட்கள் அணு அணுவாய் சாவதிலும் பார்க்க புலியளோட அங்க நின்டு கௌரவமா செத்திருக்கலாம்...'' என்றெல்லாம் பேசிக் கொண்டே பிரிந்தார்கள். என் மனைவி, பிள்ளை உறவுகள் எப்படியேனும் உயிர் தப்பியிருப்பார்கள் என்ற நம்பிக்கையில் நானும் நடந்து கொண்டிருந்தேன்.
இரண்டு பக்க கம்பி வேலிக்கு நடுவே மூன்று லட்சம் மக்கள் ஊர்ந்தோம். கம்பி வேலிக்கு மறுபுறத்தில் இருந்து நாக்கு நனைக்க ஒரு முடறு தண்ணீர் கொடுத் தார்கள். ஐம்பதாயிரம் பேருக்கு எனச் சொல்லப்பட்ட கம்பிவேலி முகாமுக்குள் அத்தனை பேரையும் அடைத் தார்கள். சுற்றிலும் சுடும் நிலையில் ராணுவத்தினர். ஒரு சிலர் தமிழ் கதைத்தார்கள்.
அவர்களில் ஒருவனிடம் மெல்லச் சென்று கேட்டேன். "என் உறவுகளைக் காணவில்லை, தேடிப் பார்க்கலாமா?' என்று.""கம்பி வேலிக்குள் மட்டும் தேடிப் பாருங்கள். வெளியே போற வங்களை சுடச் சொல்லி உத்தரவு'' என்றான் அவன்.
தொடர்ந்து பேசிய அவன், ""இவ்வளவு பேரும் எங்க இருந்தீங்கள்... ஐம்பதாயிரம் பேர் என்றுதானே நினைத் தோம்'' என்று வியப்பாகக் கேட்டான். நான் சொன்னேன், ""ஐம்பதாயிரம் பேர் வரை செத்துவிட்டார்கள். நாங்கள் பங்கரில் இருந்து தப்பி வாறம்'' என்றேன். "பங்கருக்குள் இத்தனை நாள் எப்படி இருந்தீர்கள்?' என்று மேலும் வியப்புடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவனோடு பேசிக்கொண்டிருந்தபோது வேறொரு ராணுவக் கூட்டத்தினர் பொதியுணவு கொண்டு வந்தார்கள்.
இருந்தது மூன்று லட்சம் மக்கள். அவர்கள் கொண்டு வந்ததோ சுமார் 3000 உணவுப் பொதிகள். எப்படி பங்கீடு செய்வதென்று தெரியாமல் நாய்களுக்கு எலும்புத் துண்டுகளை வீசுவது போல் கம்பிவேலிக்கு வெளியே நின்று கொண்டு மக்கள் கூட்டத்தினர் மீது கேவலச் சிரிப்புடன் வீசி எறிந்தார்கள். ஏதோ எறிபந்து விளையாடுவதுபோல் மேலும் மேலும் எள்ளி நகையாடிச் சிரித்துக்கொண்டே எறிந்தார்கள்.தமிழரின் இயலாமை அவமானக் களத்தில் அவர்களின் அரை மணி நேர விளையாட்டு முடிந்தபோது, சில வயது போன வர்களும் எட்டுப் பத்து சிறுவர்களும் நெரிசலில் சிக்கி மூச்சடங்கிப் பிணங்களாய் கிடந்தார்கள். கைக்குழந்தையுடன் உணவுப் பொட்டலம் கிடைக் காதா எனச்சென்ற தாய் மூச்சுத் திணறி இறந்து போன குழந்தையுடன் திரும்பியதும், "பசிக்குது, ஒரு பார்சல் குடுங்கோ' என்று கூவிக் கேட்டுக்கொண்டே நெரிசலில் குரலடங்கிப் போன சிறுவர்களும், தண் ணீராவது தாருங்கோ எனக்கேட்டு மிதியுண்டு மடிந்த முதியவரும் அன்றைய நாள் எமது வரலாறு சந்தித்த பேரவலத்தின் பதிவு செய்யப்படாத சாட்சிகள். வாகனத்தில் ஏற்றுவதற்காக கம்பிவேலிக்குள்ளிருந்து வரிசை பிடிக்கச் சொன்னார்கள்.
அதற்குள்ளாகவே காட்டிக் கொடுக்கும் சிலரை சிங்களம் விலைக்கு வாங்கியிருந்தது. அந்தக் கேவலப் பிறவிகள் தங்களுக்கு தனிப்பட்ட முறையில் பிடிக்காத, பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களையெல்லாம் கூட "புலிகள்' என்று கை நீட்டிக் காட்ட ராணுவத்தினர் தனியாக அவர்களைப் பிடித்துச் சென்றனர்.
தமிழன் வீழ்ந்ததும் வீழ்வதும் காட்டிக் கொடுக்கும் எட்டப்பர்களாலென்பது மீண்டும் ஒருமுறை வேதனை யோடு அங்கே அரங்கேறிக் கொண்டிருந்தது
எம் தேசியத் தலைவர் அடிக்கடி இரண்டு விஷயங்களைச் சொல்வார்.
ஒன்று,
""நேர்மையானவர்கள்போல நடிப்பவர்களைவிட நேர்மையானவர்களாக இருப்பவர்களைத்தான் எனக்குப் பிடிக்கும்'' என்பது.
இன்னொன்று ""எதிரிகளைவிட துரோகிகளே ஆபத்தானவர்கள்'' என்றும் அவ்வப்போது நினைவுபடுத்துவார்.
நடைமுறை ஒழுங்குகளில் தமிழ் சமூகம் மீது தலைவர் காட்டிய இறுக்கத்திற்கு காரணமும் இந்த இனத்தின் மோசமான துரோகக் குணங்களை அவர் உள்ளார அறிந்திருந்த காரணத்தினால்தான்.அந்த இடத்தில், அந்த கணத்தில் இப்போது சிங்கள ஆமிக்காரனைவிட அடையாளம் காட்டிக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த எம் இனத்துக் கூலிகள்தான் அதிக அச்சத்தை தந்தார்கள். உடல் சோதனைக்கு ஒவ்வொருவரும் உள்ளாக்கப்பட்டோம். காட்டிக்கொடுக்கும் துரோகக் கூலிகள் நின்ற இடத்தைக் கடந்து உடல் சோதனைக்குப் போனேன். கட்டிய கோவணத்தையும் அவிழ்த்துப்போட்டு பரி சோதித்தார்கள். எனக்குள் கொலைவெறி ஆவேசம். அடக்கிக்கொண்டேன். என்றேனும் எம் தேசியத்தலைவன் மீண்டும் அழைப்பு விடுத்தால், அல்லது தகுதியானதோர் விடுதலை தலைமை எமக்குத் தெரிகின்ற நாளில் அவன் சொல்லும் திசையில் இலக்கு நோக்கி நகர இந்த உயிர் இப்போதைக்கு இருக்கவேண்டுமென்ற வைராக்கியத்தில், வந்த ஆவேசத்தையெல்லாம் அடக்கிக்கொண்டேன். இங்கே எழுத முடியாத ஒரு கெட்டவார்த்தையை மட்டும் பம்பலாய் வாயில் முணுமுணுத்தேன்.
சோதனையெல்லாம் முடிந்து ஒருவழியாய் பேருந்தில் ஏறியபோது மே-18 முற்பகல் ஆகியிருந்தது. முல்லைத்தீவிலிருந்து வவுனியா செட்டிக்குளம் வதைமுகாம் நோக்கி பேருந்து புறப்பட்டது. எங்கு கொண்டுபோகிறார்களோ, என்னவெல்லாம் நடக்கப் போகிறதோவென்ற பதற்றம். பேருந்தின் பின்கதவு அடைக்கப்பட்டு முன் கதவில் இரண்டு ராணுவத்தினர் சுடும் நிலையில் கொடூரமுக பாவத்தோடு எம்மை அவதானித்துக்கொண்டிருந்தனர். நூற்றுக்கணக்கான பேருந்துகள் ஓமந்தை சோதனைச் சாவடிக்குமுன் நின்று நகர்ந்தன. 2006 வரை இந்த சோதனைச் சாவடி புலிகளின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது. புலிகள் தமது குடிவரவு (Immigration) மற்றும் சுங்கம் (Customs)பிரிவினரை உருவாக்கி முதலில் அமர்த்திய இடம் இது.
இன்றோ எல்லாம் சூன்யமாகிப்போன உணர்வு உயிரைப் பிழிந்தது.
இன அழித்தலின் அடுத்த கட்டம் ஓமந்தையில் ஆரம்பித்தது. ""புலியாக இருந்தவர்கள் அனைவரும் தனியாகப் பதியவும்'', ""ஒருநாள் பயிற்சி எடுத் திருந்தாலும் தனியாகப் பதியவேண்டும்'', ""எல்லைப்படை பயிற்சி எடுத்தவர் களும் பதியவேண்டும்'', ""எங்களுக்கு எல்லாம் தெரியும், பொய் சொல்லி பதிவு செய்தால் தப்பிக்க முடியாது -மரணம்தான்'' என்றெல்லாம் அறிவித்துக்கொண்டிருந்தார்கள். பதிவு செய்துவிட்டவர்களெல்லாம் ஒருபுறமாய் கூடி கதைத்துக்கொண்டிருந்தபோதுதான் அங்கிருந்த தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில் எம் தலைவன் வீரமரணம் செய்துவிட்டான் என்ற செய்தியைக் காட்டினார்கள். என் சுவாசம் நின்றது. இதய நாடிகள் ஒடுங்கின. என்னையுமறியாது கண்களில் நீர். பின்னோக்கி நினைவுகள் ஓடின.
1989-ம் ஆண்டு என்று நினைக்கிறேன்.இந்தியப்படைகள் எம் தலைவனை சுற்றி வளைத்து "சதுரங்கம் 1,2,3 (Operation Checkmate) என பெயரிட்டு நின்றபோது மணலாற்றுக் காட்டில் நிலை தடுமாறாது, அருகில் போராளிகள் கொள்கலன்களில் உயர்ரக பெட்ரோல் சுமந்துகொண்டே சண்டையிட்ட அந்த நாட்கள் நினைவுக்கு வந்தன. "உயிரற்ற என் உடலோ, சாம்பலோகூட அந்நியப் படைகளிடம் கிடைக்கக்கூடாது' என்று உடன்நின்ற போராளிகளுக்கு உத்தரவிட்டுத்தான் சண்டை புரிந்துகொண்டிருந்தார் எம் தலைவன். போர்க்களத்தில் தன்னையே கொடையாக்கும் அக்கினியாய் நின்றுகொண்டுதான் அன்று எம்மை வழிநடத்தினார் அவர். உன்னிப்பாக தொலைக்காட்சியில் காட்டப்பட்ட உடலையும் தலையையும் பார்த்தேன். நிச்சயமாக முகமும் தலையும் எம் தலைவனுடையதல்ல என்பது தெரிந்தது. முற்றுகை வளையத்திற்குள் சிக்கியிருந்தாலும்கூட எம் தலைவன் எதிரிக்கு நெருப்பாய், புயல்காற்றாய் தான் இருப்பார்.
To be continued...
Monday, August 31, 2009
For Kalmadi, F1 is Family 1st
(Left : Suresh Kalmadi)Source: http://www.indianexpress.com/news/for-kalmadi-f1-is-family-1st/505516/0
Two years ago, Suresh Kalmadi, president of the Indian Olympic Association (IOA), proudly said that he had sealed an agreement to bring the Formula One Grand Prix to India. Just months later, the company that signed the contract with the organisers had his son as part owner — and a year later, his daughter and her husband joined it as directors.
In June 2007, Kalmadi — as IOA chief — announced that he had a letter of intent from F1 chief Bernie Ecclestone under which the IOA would “promote and back” the move to build infrastructure for the event in India and “elicit support from Central and State Governments to construct the circuit.”
In October that year, the UK-based Formula One Administration Limited — F1’s organisers — signed a Rs 1600-crore contract with JPSK Sports Private Limited. Records obtained by The Indian Express show that JPSK’s stakeholders are Jaiprakash Associates (74%); Pune-based
Sulba Realty Private Limited (13%) of which Kalmadi’s son, Sumeer Kalmadi, is Director; and Trackwork International Pvt Ltd, a Delhi-based firm (also 13%).
SK in JPSK is an apparent reference to Sumeer Kalmadi. As per the agreement between the three — signed on November 16, 2007 — JPSK acquired around 2,500 acres for the
project.
Approximately 1000 acres of this will be used for the race circuit and the “balance land” will be “developed” in the ratio of 80%-10%-10% between Jaiprakash Associates, Sulba and Trackwork.
Records from the Registrar of Companies, Ministry of Commerce, show that a year after the company was floated, Kalmadi’s daughter, Payal Aditya Bhartia, and his son-in-law, Aditya Bhartia, joined JPSK as Independent Directors.
Officials of the Jaypee Group say they regularly attend Board meetings. While Sumeer Kalmadi did not take calls, Suresh Kalmadi, contacted by The Indian Express, said: “The IOA is not
involved now since we could not arrange funds for the event. As for the involvement of my family members in the new company formed, I will explain everything on my return (he’s on an overseas tour).”
Kalmadi is also chairman of the organising committee for the 2010 Commonwealth Games in Delhi.
Randhir Singh, IOA Secretary General, confirmed that some complaints have reached the IOA. “These are being verified.
When the announcement was made, all top IOA officials were present. Now we are not sure where things stand.”
When contatced, Manoj Gaur, executive chairman of the Jaypee Group, said: “It was Sunder Mulchandani (of Trackwork) who introduced us to F1’s Bernie Ecclestone. He was also the one who asked us to involve the third partner (Sumeer Kalmadi.) The project is a prestigious one and we have already invested Rs 700 crore of the estimated Rs 1600 crore.
The 2,500 acres is eventually going to cost us about Rs 1 crore each acre.”
JPSK’s investment so far, Gaur said, includes payment for land and annual instalments of $40 million over a 10-year period.
“All rights, including advertising and TV rights, remain with the foreign promoters of the event. We will only earn from ticket sales but we will have created a sporting infrastructure for the country which no other private company has done.”
Gaur claimed that since acquisition of land in Greater Noida was delayed until September 2008 (land was allotted as a SEZ project by the Uttar Pradesh Government), the 2007 agreement, as per a clause in it, “technically stands annulled.”
However, records with the Registrar of Companies as of April 2009 show that Sumeer Kalmadi’s — and Mulchandani’s shareholding remain intact. Mulchandani underlines that the original arrangement remains in place: “Everything is on course for the race to be held in 2011. We are expecting Bernie Ecclestone to visit India sometime later this year.”
The rise and fall of CZM
G Saravanan
Published : 31 Aug 2009
The Coastal Zone Management (CZM) notification that has been allowed to “lapse” after protest from fisherfolk is yet another example of the Ministry of Environment and Forest’s doublespeak on environment issues and recent policy/legal reforms.
The CZM plan was evolved by a committee constituted in July 2004 under the leadership of Dr M S Swaminathan, popularly known as the father of the Green revolution. With each passing amendment, the effectiveness of CRZ 1991 was declining and the new committee reviewed this aspect. As expected, it came up with plans for a new regime, the CZM.
The official notification for implementing CZM was issued last year. Strangely, the recommendations made by the committee for safeguarding the coastal environment and the fisherfolk were not included in the notification.
The notification mentioned politically correct objectives - “sustainable development”, “sustainable livelihoods” and “conservation of ecologically and culturally significant coastal resources.” But from the first day itself, the notification drew brickbats. Besides, fishermen across the coastal States, who are the key stakeholders, rejected it, alleging that the notification was meant to promote a nexus between the land mafia, politicians and other vested interests.
Just like the CRZ 1991, CZM divided coastal regions into four categories: CZM-I, II, III and IV. CZM-I was designated as ecologically sensitive area, just like the CRZ-I.
A comparison between CZM and CRZ shows that in spite of 25 amendments, CRZ had some safeguards in place to shield the coastal inhabitants from the clutches of the “developmental beast”. The Swaminathan committee too observed that most of the fishermen organisations were satisfied with the CRZ.
As the plan to move on to the more “investment- friendly” CZM was opposed by crores of fishermen and coastal action groups across the country, the Ministry of Environment and Forests decided to constitute a new committee to look into the possibility of strengthening CRZ 1991.
The new panel too was headed by Dr Swaminathan. As anticipated, the committee suggested that the CZM draft notification be allowed to lapse on July 22 this year. The Centre agreed. The rest is history.
Published : 31 Aug 2009
The Coastal Zone Management (CZM) notification that has been allowed to “lapse” after protest from fisherfolk is yet another example of the Ministry of Environment and Forest’s doublespeak on environment issues and recent policy/legal reforms.
The CZM plan was evolved by a committee constituted in July 2004 under the leadership of Dr M S Swaminathan, popularly known as the father of the Green revolution. With each passing amendment, the effectiveness of CRZ 1991 was declining and the new committee reviewed this aspect. As expected, it came up with plans for a new regime, the CZM.
The official notification for implementing CZM was issued last year. Strangely, the recommendations made by the committee for safeguarding the coastal environment and the fisherfolk were not included in the notification.
The notification mentioned politically correct objectives - “sustainable development”, “sustainable livelihoods” and “conservation of ecologically and culturally significant coastal resources.” But from the first day itself, the notification drew brickbats. Besides, fishermen across the coastal States, who are the key stakeholders, rejected it, alleging that the notification was meant to promote a nexus between the land mafia, politicians and other vested interests.
Just like the CRZ 1991, CZM divided coastal regions into four categories: CZM-I, II, III and IV. CZM-I was designated as ecologically sensitive area, just like the CRZ-I.
A comparison between CZM and CRZ shows that in spite of 25 amendments, CRZ had some safeguards in place to shield the coastal inhabitants from the clutches of the “developmental beast”. The Swaminathan committee too observed that most of the fishermen organisations were satisfied with the CRZ.
As the plan to move on to the more “investment- friendly” CZM was opposed by crores of fishermen and coastal action groups across the country, the Ministry of Environment and Forests decided to constitute a new committee to look into the possibility of strengthening CRZ 1991.
The new panel too was headed by Dr Swaminathan. As anticipated, the committee suggested that the CZM draft notification be allowed to lapse on July 22 this year. The Centre agreed. The rest is history.
CRZ violations: Insert mandatory punitive provisions
(Left: Nityanand Jayaraman)By G Saravanan
Published : 31 Aug 2009
If Union Minister for Environment and Forests Jairam Ramesh really wants to strengthen the Coastal Regulation Zone (CRZ) 1991 notification, he must introduce penal and punitive provisions to put the fear of God in the violators.
That is the main gray area in the proposed legislation.
“Any improvement to the CRZ notification should incorporate mandatory penal and punitive provisions in the event of willful violation of the rules,” says Nityanand Jayaraman, independent journalist and researcher tracking issues of corporate crime and environmental justice. “The regulation must be clear about the mandates of various regulatory agencies involved in implementing the law,” he adds.
GOVT FLOUTS CRZ NORMS
Citing a few CRZ violations in the city, Jayaraman points out that government agencies too are guilty of such acts. For example, at the northern end of the Marina Beach lies a massive dump for construction debris.
The Corporation and Public Works Department dumped it there, after undertaking construction activities within the Secretariat or other government buildings.
Private parties too dump debris in that area, which comes within the CRZ-I limits. The dumping area is bound on the north by the estuary formed by the Cooum River, and on the east by the sea, he said.
Similarly, in Adyar creek, an area that could clearly be identified as creek land with sea water ingress and eg ress well after 1991 (the year of the notification), a spate of high-rise construction for elite housing, software parks and five-star hotels has been permitted.
The extraction of groundwater for construction activities and the discharge of untreated sewage into the estuary continue unabated.
In Besant Nagar, Marina and Thiruvanmiyur beaches, the Chennai Corporation had undertaken a series of works on the pretext of “beach beautification”. Much of it involves sand excavation and construction on the beach area, which is part of CRZ-I.
The work went on even after media reports and public complaints on the illegal nature of the project.
The construction of a bathroom complex adjacent to the Marina Swimming Pool and a semifinished and now abandoned brick-and0cement viewing gallery on the Besant Nagar beach stand testimony to such violations. No punitive action has been taken against those responsible for the violation, says Jayaraman.
The PWD also undertook massive construction works within the premises of the abandoned Governor’s bungalow in Besant Nagar beach. This, again, did not have any prior permission and went on despite public opposition. The CRZ permission was hurriedly obtained when the construction was well underway, the researcher said.
Reportedly, the permission was merely for renovation within the pre-existing plinth area. But the PWD and the Governor’s office undertook whole-scale landscaping, replacing the beach sand with earth, lawns, a pool, and expanding the plinth area from the pre-existing 79 sq m to 117 sq m.
MORE TO COME
The Highways Department plans to set up a coastal elevated expressway from Lighthouse on the Marina Beach to Kottivakkam, to connect to the East Coast Road. The project goes through 14 fishing villages and residential areas of the coastal poor. Movement of private vehicles is its priority.
The project would have little bearing on improving the public transport infrastructure in the city, argues Jayaraman.
The proposed expressway runs through the ecosensitive Adyar Estuary, and along the Marina, Besant Nagar and Thiruvanmiyur beaches. These beaches are well documented as the sites of annual nesting of the Olive Ridley sea turtles, a Schedule 1 species. The expressway project along with another road project - the high speed Adyar- Porur Corridor - would not only violate the CRZ, but also cause damage to the coastal environment of South Chennai.
The proposed Adyar corridor runs along the southern bank of the Adyar River starting from the estuary. On the southern bank, along the estuary, is the densely-wooded Theosophical Society.
Here the native mangroves are making a comeback.
The Adyar corridor proposes to run right through the society grounds, lopping off the last remaining mangroves in this area.
As for the northern bank of the estuary, some elite investors working in collusion with the State have allegedly encroached upon the area. Now, it is just a high-rise concrete jungle.
That is the main gray area in the proposed legislation.
“Any improvement to the CRZ notification should incorporate mandatory penal and punitive provisions in the event of willful violation of the rules,” says Nityanand Jayaraman, independent journalist and researcher tracking issues of corporate crime and environmental justice. “The regulation must be clear about the mandates of various regulatory agencies involved in implementing the law,” he adds.
GOVT FLOUTS CRZ NORMS
Citing a few CRZ violations in the city, Jayaraman points out that government agencies too are guilty of such acts. For example, at the northern end of the Marina Beach lies a massive dump for construction debris.
The Corporation and Public Works Department dumped it there, after undertaking construction activities within the Secretariat or other government buildings.
Private parties too dump debris in that area, which comes within the CRZ-I limits. The dumping area is bound on the north by the estuary formed by the Cooum River, and on the east by the sea, he said.
Similarly, in Adyar creek, an area that could clearly be identified as creek land with sea water ingress and eg ress well after 1991 (the year of the notification), a spate of high-rise construction for elite housing, software parks and five-star hotels has been permitted.
The extraction of groundwater for construction activities and the discharge of untreated sewage into the estuary continue unabated.
In Besant Nagar, Marina and Thiruvanmiyur beaches, the Chennai Corporation had undertaken a series of works on the pretext of “beach beautification”. Much of it involves sand excavation and construction on the beach area, which is part of CRZ-I.
The work went on even after media reports and public complaints on the illegal nature of the project.
The construction of a bathroom complex adjacent to the Marina Swimming Pool and a semifinished and now abandoned brick-and0cement viewing gallery on the Besant Nagar beach stand testimony to such violations. No punitive action has been taken against those responsible for the violation, says Jayaraman.
The PWD also undertook massive construction works within the premises of the abandoned Governor’s bungalow in Besant Nagar beach. This, again, did not have any prior permission and went on despite public opposition. The CRZ permission was hurriedly obtained when the construction was well underway, the researcher said.
Reportedly, the permission was merely for renovation within the pre-existing plinth area. But the PWD and the Governor’s office undertook whole-scale landscaping, replacing the beach sand with earth, lawns, a pool, and expanding the plinth area from the pre-existing 79 sq m to 117 sq m.
MORE TO COME
The Highways Department plans to set up a coastal elevated expressway from Lighthouse on the Marina Beach to Kottivakkam, to connect to the East Coast Road. The project goes through 14 fishing villages and residential areas of the coastal poor. Movement of private vehicles is its priority.
The project would have little bearing on improving the public transport infrastructure in the city, argues Jayaraman.
The proposed expressway runs through the ecosensitive Adyar Estuary, and along the Marina, Besant Nagar and Thiruvanmiyur beaches. These beaches are well documented as the sites of annual nesting of the Olive Ridley sea turtles, a Schedule 1 species. The expressway project along with another road project - the high speed Adyar- Porur Corridor - would not only violate the CRZ, but also cause damage to the coastal environment of South Chennai.
The proposed Adyar corridor runs along the southern bank of the Adyar River starting from the estuary. On the southern bank, along the estuary, is the densely-wooded Theosophical Society.
Here the native mangroves are making a comeback.
The Adyar corridor proposes to run right through the society grounds, lopping off the last remaining mangroves in this area.
As for the northern bank of the estuary, some elite investors working in collusion with the State have allegedly encroached upon the area. Now, it is just a high-rise concrete jungle.
Coast clear for revival of CRZ notification
Some of the high profile CRZ violations at Injambakkam Beach, near ECR
Published : 31 Aug 2009
IT was a tough piece of proposed legislation of 1991 vintage. But it failed to deliver because there was no political will to implement it.
Over the years, it underwent multiple amendments, which diluted its provisions and reduced it to a toothless tiger.
Realising that it was a dud, the Union government last year replaced it with a new proposed law. But the new formulation ran into a huge wall of fire almost immediately, with stakeholders feeling that the emaciated 1991 proposal was infinitely better than the new one. Failing to convince anybody on the credibility of the new law, the government smoked it out and decided to revert to the 1991 proposal after strengthening it. Stakeholders now argue that the original proposed legislation in itself was pretty robust. What is needed is the will to strictly enforce it.
This, in sum, is the tortuous history of the Coastal Regulation Zone (CRZ), which was notified in 1991 but never strictly implemented. The law was meant to protect the coastal ecosystems and regulate development along the coastline. In the last 18 years, it underwent 25 amendments under pressure from vested interests, rendering it impotent.
“The CRZ was tinkered merely to help corporates grab the land of the fishermen for mindless development,” rues K Bharathi, president, South Indian Fishermen Welfare Association (SIFWA), which has a considerable presence in the coastal districts across the State.
Over the years, the government constituted several committees to strengthen CRZ 1991. But none of the panels had fishermen as part of the decision- making process.
Last year, the Union government trashed the CRZ and introduced a new law, the draft Coastal Management Zone (CMZ) notification. But CMZ drew universal criticism as it was seen as proindustry and heavily loaded against the fishermen.
So, on July 22 this year, the CMZ was allowed to lapse. Union Minister of Environment and Forest Jairam Ramesh now wants to revive the CRZ after strengthening it.
A few weeks ago, the Union government began a series of public consultations for incorporating amendments to the 1991 notification.
But fishermen argue that the original CRZ 1991 notification is a solid piece of legislation. “It does not need fortification. What is needed is a firm political will to implement the law,” says Bharati.
Other fishermen organisations in the State echo Bharati. “The livelihood of crores of fishermen families can be saved only by implementing the CRZ notification in toto and by ensuring the traditional and customary rights of the fishing community in the coastal zone,” says S A Mahesh, president of the Union of Tamil Nadu Puducherry Fishermen Associations.
Then there is the case of illegal structures that are violative of CRZ. “If the State government can be firm on clearing encroachments within the city, should it adopt a different yardstick while dealing with structures that violate the CRZ?” wonders Bharati.
Displaying rare candour, Union Minister for Environment and Forests Jairam Ramesh recently admitted in Chennai that the country’s record in environment protection was pathetic. Fishermen hope he will be equally candid in admitting that the undiluted CRZ needs no strengthening.
But for now they are keeping their fingers crossed.
Over the years, it underwent multiple amendments, which diluted its provisions and reduced it to a toothless tiger.
Realising that it was a dud, the Union government last year replaced it with a new proposed law. But the new formulation ran into a huge wall of fire almost immediately, with stakeholders feeling that the emaciated 1991 proposal was infinitely better than the new one. Failing to convince anybody on the credibility of the new law, the government smoked it out and decided to revert to the 1991 proposal after strengthening it. Stakeholders now argue that the original proposed legislation in itself was pretty robust. What is needed is the will to strictly enforce it.
This, in sum, is the tortuous history of the Coastal Regulation Zone (CRZ), which was notified in 1991 but never strictly implemented. The law was meant to protect the coastal ecosystems and regulate development along the coastline. In the last 18 years, it underwent 25 amendments under pressure from vested interests, rendering it impotent.
“The CRZ was tinkered merely to help corporates grab the land of the fishermen for mindless development,” rues K Bharathi, president, South Indian Fishermen Welfare Association (SIFWA), which has a considerable presence in the coastal districts across the State.
Over the years, the government constituted several committees to strengthen CRZ 1991. But none of the panels had fishermen as part of the decision- making process.
Last year, the Union government trashed the CRZ and introduced a new law, the draft Coastal Management Zone (CMZ) notification. But CMZ drew universal criticism as it was seen as proindustry and heavily loaded against the fishermen.
So, on July 22 this year, the CMZ was allowed to lapse. Union Minister of Environment and Forest Jairam Ramesh now wants to revive the CRZ after strengthening it.
A few weeks ago, the Union government began a series of public consultations for incorporating amendments to the 1991 notification.
But fishermen argue that the original CRZ 1991 notification is a solid piece of legislation. “It does not need fortification. What is needed is a firm political will to implement the law,” says Bharati.
Other fishermen organisations in the State echo Bharati. “The livelihood of crores of fishermen families can be saved only by implementing the CRZ notification in toto and by ensuring the traditional and customary rights of the fishing community in the coastal zone,” says S A Mahesh, president of the Union of Tamil Nadu Puducherry Fishermen Associations.
Then there is the case of illegal structures that are violative of CRZ. “If the State government can be firm on clearing encroachments within the city, should it adopt a different yardstick while dealing with structures that violate the CRZ?” wonders Bharati.
Displaying rare candour, Union Minister for Environment and Forests Jairam Ramesh recently admitted in Chennai that the country’s record in environment protection was pathetic. Fishermen hope he will be equally candid in admitting that the undiluted CRZ needs no strengthening.
But for now they are keeping their fingers crossed.
Saturday, August 29, 2009
தமிழ் இளைஞர்களை கண் மற்றும் கைகளை கட்டிநிர்வாணமாக்கி கொடுரமாக கொல்லும் காட்சிகளை உலக நாடுகளுக்குஅனுப்புங்கள்
தமிழர்களே,இதோ உலகத்தில் உள்ள பெரும்பாலான நாடுகளில் உள்ள செய்திதாள்கள் மற்றும்தொலைக்காட்சி செய்தி நிறுவனங்களின் மின்னஞ்சல்கள்..ஒரே மின்னஞ்சலில் இருந்து இதை அனுப்ப இயலாது...பல மின்முகவரிகளைஉருவாக்குக்கொண்டு தமிழ் இளைஞர்களை கண் மற்றும் கைகளை கட்டிநிர்வாணமாக்கி கொடுரமாக கொல்லும் காட்சிகளை உலக நாடுகளுக்குஅனுப்புங்கள்.
Middle East & AsiaIran - http://www.despotovic.com/pages/iran-media.html
UK Ireland -http://www.mng.org.uk/gh/resources/media_email_fax_list.htm
Indonesia - http://www.despotovic.net/pages/indonesia-media.html
Vietnam - http://www.despotovic.com/pages/vietnam-media.html
Cuba - http://www.despotovic.com/pages/cuba-media.html
China - http://www.despotovic.com/pages/china-media.html
Pakistan - http://www.despotovic.com/pages/pakistan-media.html
Mianmar - http://www.despotovic.com/pages/myanmar-media.html
Austria - http://www.despotovic.com/pages/israel-media.html
Costa Rica - http://www.despotovic.com/pages/costarica-media.html
Sudan - http://www.despotovic.net/pages/sudan-media.html
Saudi Arabia -http://www.despotovic.com/pages/saudiarabia-media.html
Egypt - http://www.despotovic.com/pages/egypt-media.html
Algeria - http://www.despotovic.net/pages/algeria-media.html
Morocco - http://www.despotovic.com/pages/morocco-media.html
Serbia - http://www.despotovic.com/pages/serbia-media.html
Syria - http://www.despotovic.com/pages/syria-media.html
Libya - http://www.despotovic.com/pages/libya-media.html
Jordan - http://www.despotovic.com/pages/jordan-media.html
Lebanon - http://www.despotovic.com/pages/lebanon-media.html
Qatar -media-...<@qna.org.qa" target=_blank>http://groups.google.com/groups/unlock?hl=en&_done=/group/thamizhargal/browse_thread/thread/b81a717d1c4f0383%3Fhl%3Den&msg=dbcd029809c749b8>@qna.org.qa
Malaysia - http://www.despotovic.com/pages/malaysia-media.html
Singapore - http://www.despotovic.com/pages/singapore-media.html
Cyprus - http://www.despotovic.com/pages/cyprus-media.html
South Korea -http://www.despotovic.com/pages/southkorea-media.html
Philippines -http://www.despotovic.com/pages/philippines-media.html
Macau - http://www.despotovic.net/pages/angola-media.html
Thailand - http://www.despotovic.com/pages/thailand-media.html
Turkey - http://www.despotovic.com/pages/turkey-media.html
Albania - http://www.despotovic.net/pages/albania-media.html
Bulgaria - http://www.despotovic.com/pages/bulgaria-media.html
Denmark - http://www.despotovic.com/pages/denmark-media.html
Finland - http://www.despotovic.com/pages/finland-media.html
Germany - http://www.despotovic.com/pages/portugal-media.html
Hungary - http://www.despotovic.com/pages/hungary-media.html
Netherlands -http://www.despotovic.com/pages/netherlands-media.html
Latvia - http://www.despotovic.com/pages/latvia-media.html
Lithuania - http://www.despotovic.com/pages/lithuania-media.html
Luxembourg -http://www.despotovic.com/pages/luxembourg-media.html
Russia - http://www.despotovic.com/pages/russia-media.html
Spain - http://www.despotovic.com/pages/spain-media.html
Ukraine - http://www.despotovic.com/pages/ukraine-media.html
Latin AmericaBolivia - http://www.despotovic.com/pages/bolivia-media.html
Chile - http://www.despotovic.com/pages/chile-media.html
Colombia - http://www.despotovic.com/pages/columbia-media.html
Ecuador - http://www.despotovic.com/pages/ecuador-media.html
Guyana - http://www.despotovic.com/pages/guyana-media.html
Paraguay - http://www.despotovic.com/pages/paraguay-media.html
Peru - http://www.despotovic.com/pages/peru-media.html
Uruguay - http://www.despotovic.net/pages/uruguay-media.html
Venezuela - http://www.despotovic.com/pages/venezuela-media.html
OceaniaNew Zealand -http://www.despotovic.com/pages/newzealand-media.html
North AmericaBelize - http://www.despotovic.com/pages/belize-media.html
Costa Rica - http://www.despotovic.com/pages/costarica-media.html
El Salvador -http://www.despotovic.com/pages/elsalvador-media.html
Guatemala - http://www.despotovic.net/pages/guatemala-media.html
Honduras - http://www.despotovic.com/pages/honduras-media.html
Nicaragua - http://www.despotovic.com/pages/nicaragua-media.html
AfricaEthiopia - http://www.despotovic.com/pages/ethiopia-media.html
Kenya - http://www.despotovic.com/pages/kenya-media.html
Madagascar - http://www.despotovic.com/pages/macedonia-media.html
Mozambique -http://www.despotovic.com/pages/mozambique-media.html
Nigeria - http://www.despotovic.com/pages/nigeria-media.html
Senegal - http://www.despotovic.com/pages/senegal-media.html
Somalia - http://www.despotovic.com/pages/somalia-media.html
South Africa -http://www.despotovic.com/pages/southafrica-media.html
Sudan - http://www.despotovic.net/pages/sudan-media.html
Tanzania - http://www.despotovic.com/pages/tanzania-media.html
Tunisia - http://www.despotovic.com/pages/tunisia-media.html
Uganda - http://www.despotovic.com/pages/uganda-media.html
Zambia - http://www.despotovic.com/pages/zambia-media.html
Zimbabwe - http://www.despotovic.com/pages/zimbabwe-media.html
Thanks to முத்தமிழ்வேந்தன்சென்னை who compiled these details.
Middle East & AsiaIran - http://www.despotovic.com/pages/iran-media.html
UK Ireland -http://www.mng.org.uk/gh/resources/media_email_fax_list.htm
Indonesia - http://www.despotovic.net/pages/indonesia-media.html
Vietnam - http://www.despotovic.com/pages/vietnam-media.html
Cuba - http://www.despotovic.com/pages/cuba-media.html
China - http://www.despotovic.com/pages/china-media.html
Pakistan - http://www.despotovic.com/pages/pakistan-media.html
Mianmar - http://www.despotovic.com/pages/myanmar-media.html
Austria - http://www.despotovic.com/pages/israel-media.html
Costa Rica - http://www.despotovic.com/pages/costarica-media.html
Sudan - http://www.despotovic.net/pages/sudan-media.html
Saudi Arabia -http://www.despotovic.com/pages/saudiarabia-media.html
Egypt - http://www.despotovic.com/pages/egypt-media.html
Algeria - http://www.despotovic.net/pages/algeria-media.html
Morocco - http://www.despotovic.com/pages/morocco-media.html
Serbia - http://www.despotovic.com/pages/serbia-media.html
Syria - http://www.despotovic.com/pages/syria-media.html
Libya - http://www.despotovic.com/pages/libya-media.html
Jordan - http://www.despotovic.com/pages/jordan-media.html
Lebanon - http://www.despotovic.com/pages/lebanon-media.html
Qatar -media-...<@qna.org.qa" target=_blank>http://groups.google.com/groups/unlock?hl=en&_done=/group/thamizhargal/browse_thread/thread/b81a717d1c4f0383%3Fhl%3Den&msg=dbcd029809c749b8>@qna.org.qa
Malaysia - http://www.despotovic.com/pages/malaysia-media.html
Singapore - http://www.despotovic.com/pages/singapore-media.html
Cyprus - http://www.despotovic.com/pages/cyprus-media.html
South Korea -http://www.despotovic.com/pages/southkorea-media.html
Philippines -http://www.despotovic.com/pages/philippines-media.html
Macau - http://www.despotovic.net/pages/angola-media.html
Thailand - http://www.despotovic.com/pages/thailand-media.html
Turkey - http://www.despotovic.com/pages/turkey-media.html
Albania - http://www.despotovic.net/pages/albania-media.html
Bulgaria - http://www.despotovic.com/pages/bulgaria-media.html
Denmark - http://www.despotovic.com/pages/denmark-media.html
Finland - http://www.despotovic.com/pages/finland-media.html
Germany - http://www.despotovic.com/pages/portugal-media.html
Hungary - http://www.despotovic.com/pages/hungary-media.html
Netherlands -http://www.despotovic.com/pages/netherlands-media.html
Latvia - http://www.despotovic.com/pages/latvia-media.html
Lithuania - http://www.despotovic.com/pages/lithuania-media.html
Luxembourg -http://www.despotovic.com/pages/luxembourg-media.html
Russia - http://www.despotovic.com/pages/russia-media.html
Spain - http://www.despotovic.com/pages/spain-media.html
Ukraine - http://www.despotovic.com/pages/ukraine-media.html
Latin AmericaBolivia - http://www.despotovic.com/pages/bolivia-media.html
Chile - http://www.despotovic.com/pages/chile-media.html
Colombia - http://www.despotovic.com/pages/columbia-media.html
Ecuador - http://www.despotovic.com/pages/ecuador-media.html
Guyana - http://www.despotovic.com/pages/guyana-media.html
Paraguay - http://www.despotovic.com/pages/paraguay-media.html
Peru - http://www.despotovic.com/pages/peru-media.html
Uruguay - http://www.despotovic.net/pages/uruguay-media.html
Venezuela - http://www.despotovic.com/pages/venezuela-media.html
OceaniaNew Zealand -http://www.despotovic.com/pages/newzealand-media.html
North AmericaBelize - http://www.despotovic.com/pages/belize-media.html
Costa Rica - http://www.despotovic.com/pages/costarica-media.html
El Salvador -http://www.despotovic.com/pages/elsalvador-media.html
Guatemala - http://www.despotovic.net/pages/guatemala-media.html
Honduras - http://www.despotovic.com/pages/honduras-media.html
Nicaragua - http://www.despotovic.com/pages/nicaragua-media.html
AfricaEthiopia - http://www.despotovic.com/pages/ethiopia-media.html
Kenya - http://www.despotovic.com/pages/kenya-media.html
Madagascar - http://www.despotovic.com/pages/macedonia-media.html
Mozambique -http://www.despotovic.com/pages/mozambique-media.html
Nigeria - http://www.despotovic.com/pages/nigeria-media.html
Senegal - http://www.despotovic.com/pages/senegal-media.html
Somalia - http://www.despotovic.com/pages/somalia-media.html
South Africa -http://www.despotovic.com/pages/southafrica-media.html
Sudan - http://www.despotovic.net/pages/sudan-media.html
Tanzania - http://www.despotovic.com/pages/tanzania-media.html
Tunisia - http://www.despotovic.com/pages/tunisia-media.html
Uganda - http://www.despotovic.com/pages/uganda-media.html
Zambia - http://www.despotovic.com/pages/zambia-media.html
Zimbabwe - http://www.despotovic.com/pages/zimbabwe-media.html
Thanks to முத்தமிழ்வேந்தன்சென்னை who compiled these details.
Friday, August 28, 2009
நக்கீரன் கோபாலின் இருண்ட பக்கங்கள்
Source: http://texlords.wordpress.com/2009/08/25/நக்கீரன்-கோபாலின்-இருண்ட/
மூதறிஞர், கர்மவீரர், பேரறிஞர் போன்ற பட்டங்களைத் தொடர்ந்து கலைஞர், புரட்சித்தலைவர் வரை பட்டங்களை பெற்றவர்கள் அனைவருமே அவர்களின் தனிப்பட்ட ஆளுமையால் இன்று வரையிலும் அந்த காரணப்பெயர்கள் தமிழகத்தில் கலங்கரை விளக்கப் பெயர்களாகத்தான் காட்சி அளித்துக்கொண்டுருக்கிறது.
ஆனால் நீங்கள் தேர்ந்தெடுத்த துறைக்கு தேவையான புராணப் பெயரே உங்கள் வாழ்க்கையின் கௌவரப் பெயராய் மாறி உள்ளதைப் பார்க்கும் போது
சூறாவளிகளைக் கடந்து சூழ்நிலையை தனது வசமாக்கியவர்களுக்கு வாழ்க்கை வழங்கிய கொடையாகத்தான் தெரிகின்றது.
வணக்கம் திரு. நக்கீரன் கோபால் அவர்களே.
தூங்க வேண்டிய முழு இரவும் ஒரு புத்தகம் ஒருவரை ஆக்கிரமித்து தூங்கா இரவாக்க முடியுமா?
கதவு மூடப்பட்டு இருந்தும் நடுஇரவில் கூட படபடப்பாய் பயத்துடன் படிக்க முடியுமா?
புத்தகத்தின் 470 பக்கங்களையும் படித்து முடிந்ததும், ஒவ்வொரு ஓட்டையும் தனது தெய்வக்கடமைகள் போல் அளித்து விட்டு தெருவில் இன்று வரையில் ஏக்கத்தில் வாழ்ந்து கொண்டுருப்பவர்களைப் பற்றி யோசிக்க வைக்க முடியுமா?
அத்தனையும் தந்த ஆச்சரிய புத்தகம் தான் உங்கள் “சேலஞ்”.
லண்டன் வானொலி அறிவிப்பாளரைப் போல எனக்கும் சற்று நெருடலாகத்தான் இருந்தது.
அதென்ன தமிழ்திரைப்படத்திற்கு ஆங்கிலப் பெயர் போல நீங்களும் ஆங்கிலத்தில் பெயர் வைத்து இருக்கிறீர்களே என்று? ஆனால் இந்தப் பெயரை விட வேறு எந்தப் பெயர்களும் இந்தப் புத்தகத்திற்கு பொருத்தமாகவா இருந்து விடப்போகின்றது?
புலனாய்வு இதழியல் என்ற இரட்டை வார்த்தைகள் மூலமாகத்தான் அன்று கொடிகட்டி பரந்த பாகவதர்களின் சாம்ராஜ்யம் முதல் இன்று அசைக்க முடியா பெரும்பான்மை பெற்றவர்களின் சரித்திரம் வரைக்கும் சுருக்கி தரித்திர சாவு வரைக்கும் கொண்டு வரமுடிந்துள்ளது.
ஆட்சியில் ஏறுவதற்கு முதல் நாள் வரைக்கும் எடுபிடியாக வாழ்ந்தவர்கள் கூட ஏறிய பின்பு ஏற்றமான மகாராஜாக்கள் வாழ்க்கை பெறுவது நமது இந்திய ஜனநாயகத்தில் பெரிய ஆச்சரியம் இல்லை தான்.
ஆனால் அவர்களின் ஆசைகள் அதிகமாக அதிகமாகத்தான் அவர்களின் அருவருப்பான முகமும் அடிவருடிகளின் கொடூரமும் உங்களைப் போன்ற இதழியலில் வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டுருப்பவர்களுக்கு பல இன்னல்களை உருவாக்கி விடுகின்றது.
இஷடப்பட்டு கஷடப்பட்டால் எளிதான முன்னேற்றம் உண்டு.
எத்தனை இலகுவான வார்த்தைகள். ஆனால் வாழ்ந்தவனுக்குத்தானே புரியும்? கஷடங்களா? இல்லை கடைசி நேரத்தில் சாவா? என்று.
எழுதும் இன்னமும் கூட எனக்கு படபடப்பு, பயமும் அடங்கவில்லை. பொழுது புலர்ந்தாலே பூர்ண கும்ப மரியாதையுடன் எம தர்மன் வாசலில் ஒவ்வொரு நாளும் காத்துருந்து வணக்கம் சொன்னால் எப்படியிருக்கும்?
அதுவும் பதினைந்து ஆண்டுகள் மட்டுமே கொண்டுள்ள விஷயங்களே இத்தனை விவகாரமாக இருந்தால் நக்கீரன் பத்திரிக்கை தொடங்கிய நாள் முதல் இன்று வரையிலும் எதில் முழித்து நீங்கள் தினமும் திருஷடி கழித்துக்கொண்டுருப்பீர்கள்?
அருப்புக்கோட்டையில் பிறந்து, அரிசிக்கடையில் தவழ்ந்து அடித்து வந்த சென்னை பாத்திரக்கடையில் உருண்டு உருண்டு கடைசியில் வலம்புரித் தாய் தத்தெடுத்து ஜான் பிள்ளை ஆனாலும் ஆண் பிள்ளை என்ற உங்கள் வீரம் வியக்க வைக்கின்றது?
போராட்டம் என்பது இங்கு யாருக்குத்தான் இல்லை. சென்னைக்குள் நுழைந்து நெருக்கியடிக்கும் வீடுகளுக்குள் தனிமரமாய் நின்று ஜெயிப்பது கூட பிரச்சனையில்லை. ஆனால் அத்தனை கூவ நாற்றத்தையும் பொறுத்துக்கொண்டு ஆளுமையாக “என் திறமை இது தான் “ என்று பறைசாற்றும் அளவிற்கு பயணிக்கும் பல லட்சம் பேர்களில் சில நூறு பேர்களால் மட்டும் தானே முகம் காட்ட முடிகின்றது.
நிருபர்கள் என்றாலே வினியோகிக்கும் கவர்களை கச்சிதமாக பெற்றுக்கொண்டு கவர் ஸ்டோரி எழுதுபவர்கள் என்று பல பேர்கள் நிணைத்துக்கொண்டுருக்கிறார்கள். ஆனால் கதிரை, சண்முக சுந்தரம் பாடுகளைப் பார்க்கும் போது, கட்டிய பொண்டாட்டியும் பெத்த ஒரு பிள்ளையும் போதும்? கண்மாய் கரை மண் வெட்டியாவது பிழைத்துக்கொள்வோம் என்று தான் பின்னோக்கி வந்து விடுவார்கள்.
அழைப்பு விடுக்கும் அத்தனை போராட்டங்களுக்கும் அம்சமான அலங்காரங்களுடன் அலங்கார பதுமை போல் கை அசைத்து வெற்றிச் சின்னம் காட்டும் அரசியல் தலைவர்களைப் பார்த்த எனக்கு மிகுந்த ஆச்சரியம் உங்களின் அர்பணிப்பு உணர்வு.
எண்பது கிலோ மீட்டர் தானே என்று எம்பி ஓடிவிடாமல் முதல் ஆளாய் தூத்துக்குடி அரசு மருத்துவமனையில் உறுப்புகள் உடைக்கப்பட்டுருந்த நிருபரை பார்க்க ஆஜர் ஆனது முதல் ஆச்சரியம்.
கேட்கும் கோடிகள் தந்து விடுவதாக சொன்ன கேடிகளை புறக்கணித்து கேள்வி ஞானத்தையே வைத்து மொத்த வாழ்க்கையையும் வேள்வி போல் நெருப்பாற்றில் நீந்தி வந்து சேலஞ் செய்துருப்பது மொத்த ஆச்சரியம்.
விலகி வந்த போதும் கூட உங்களின் துலாக்கோல் முட்கள் கடைசி வரையிலும் மாறவே இல்லை. ஐந்தாம் படைகள், ஓட்டுண்ணிகள் என்று ஏராளமாய் இடற வைத்தாலும் எப்படை தோற்கின் இப்படை வெல்லும் என்ற உங்களின் போராட்ட குணமே மொத்த சட்ட மேதைகளும், சட்ட மாணவர்களும் கடைசிவரைக்கும் உங்களை ராஜகோபால் வெர்சஸ் தமிழ்நாடு அரசு என்ற அச்சிடப்பட்ட உண்மை பாடங்களை படித்தால் தானே கோர்ட் படியே மிதிக்க முடியும்.
எந்தப் இதழியல் பட்டயங்களும் வாங்காத உங்களிடம், உங்களுக்கு, உங்களுக்காகவே வழங்கப்பட்ட தீர்ப்புகளை படித்துதான் சட்டப் பட்டங்களே வாங்க முடியும் என்றால் இதை விட சிறப்பு எந்த மனிதன் தன் வாழ்நாளில் அடைந்து விடமுடியும்?
அரசாங்கத்தின் கடைநிலை ஊழியனுக்கு மகனாக பிறந்து, அவர் முன்னால் கண்களை கசக்கிக்கொண்டு நிற்காமல் 40,000 வைத்தே இந்த உண்மை, உறுதி, துணிவு சாம்ராஜ்யத்தை எழுப்பி இருக்கிறீர்கள் என்றால் அன்று நாலு லட்சம் இருந்து இருந்தால் உண்மையின் உரைகல்லாக தினந்தோறும் காலையில் உரத்துக் கூறி இருப்பீர்களோ?
நிருபருக்கு உற்சாக பானத்தாலும், சிறுநீராலும் அபிஷேகம் செய்து சித்ரவதை செய்தவர் திருச்செந்தூர் ஆண்டவருக்கு அருகில் இருந்து அவரை கவனிக்கும் கண்ணியமான தலைமைப் பொறுப்பில் அமர்த்தபடுகிறார் என்றால் இதை விட காமெடி ஜனநாயகம் வேறு எங்கு காண முடியும்?
பிறந்த ராஜஸ்தான் பாலை வன மண்ணாக இருந்தாலும் கண்ணியமான அந்த காவல் துறை அதிகாரி போல் இன்னமும் பல பேர்கள் வாழ்வதால் தானே கெட்டுப் போன கல்லீரல் கூட தன் கடமையைச் செய்து கொண்டுருக்கிறது?
இருபது வருடங்களாக படித்த எத்தனையோ புத்தகங்கள் எத்தனையோ உணர்வுகள் தந்த போதிலும் இந்த சேலஞ் தந்த அனுபவம் இனி வேறு ஏதாவது தருமா? இத்தனைக்கும் கல்லூரி பருவம் முதல் கண்ட காட்சிகள் தான். தொடராக படித்தது தான். பங்கு எடுத்த அத்தனை ஜனநாயக சார்பாளர்களையும் அருகில் இருந்து பார்த்த பாக்கியமானவன் தான். ஆனால் மொத்தமான பூக்களையும் மாலையாக கோர்த்து முகர்ந்து பார்த்த போது பரவசத்தை விட அதிக பயமே வந்தது.
உங்களின் மீசையைப் பார்த்தே ஓதுங்கிய பெண்களை மீறி உங்களிடம் மனைவியாக வந்தவர், உங்களின் தின போராட்ட வாழ்க்கையை பொறுப்பாக ஏற்றுக்கொண்டதால் தான் இன்று இத்தனை நறுவுசான நறுமண வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டுருக்கிறீர்களோ?
மனைவியாக வாய்த்தவர் அப்பா வீட்டுக்கு மறுவீடு விஷேசத்திற்காக செல்பவர்களை பார்த்து இருக்கிறேன். ஆனால் தினந்தோறும் நீங்கள் வாழ்ந்து கொண்டுருந்த மறு உலகத்தை பார்த்து பார்த்து பாய்ந்து ஓதுங்கிய பதுங்கு குழிகள் இலங்கைப் பெண்களை விட அதிகமானது தான்.
அமெரிக்க அதிபராக தேர்ந்தெடுப்பதற்கு ஆறெழு மாதங்களக்கு முன்னாலே அவர்களின் அத்தனை வளர்ப்பு ஜாதகங்களை அலசிப் பார்க்கும் அந்த பத்திரிக்கை ஆசிரியர்களை நம்மூர் அரசியல் ஆசான்களின் நதிமூலத்தை அலசச் சொன்னால் எத்தனை சிறப்பு இதழகள் போட வேண்டும். அதில் எத்தனை வீரப்பன்கள், ஆட்டோ சங்கர் வருவார்கள்?
அத்தனை விஷயங்களையும் உண்மையாய் துணிவாய் உறுதியாய் உலகுக்கு எடுத்து வைத்தீர்கள்? இந்த இலங்கை கன்னிதீவு கதையை எந்த ரூபத்தில் எங்களிடம் கொண்டு வந்து சேர்த்து முடிக்கப் போகிறீர்கள்?
உங்கள் “சேலஞ்” புத்தகத்திற்கு எத்தனையோ கணவான்கள் கண்ணியவான்கள் மதிப்புரை தந்து இருந்தாலும் இதயத்தை திறந்து அளித்த பத்ரிக்கைப் போல் வேறு எவரும் இந்தப் புத்தகத்தின் சிறப்பை வேறு வார்த்தைகளில் சொல்லி விட முடியாது.
“உண்மை பேசியால் அரிச்சந்திரின் மயானம் வரைக்கும் போய் வெட்டியான் வேலை பார்த்ததாக படிக்கும் போது அய்யோ என்று இருக்கும். அந்த அடிப்படையில் இந்த “சேலஞ்” பத்து அரிச்சந்திர புராணத்திற்கு சமம் “.
என்னைப் போன்றவர்களுக்கு ஒரே ஒரு வருத்தம். நான்கு காசு பார்த்ததுமே தனது அகந்தை வாழ்க்கையை அட்டகாசமாக சுயம்பு வாழ்க்கையாக சுயசரிதமாக தரும் சுத்தமான உண்மைத் தமிழர்களை பெற்றது இந்த புண்ணிய தமிழகம். உங்களைப் போன்றவர்களின் இருண்ட தொழில் வாழ்க்கை போல உங்களின் உண்மை சுயசரிதத்தை படிக்க முடிந்தால் பல இருண்ட மனங்களில் ஏற்ற வைத்த சேலஞ் 2 விளக்காக இருக்க முடியும்?
நடிகர்களுக்கு, நடிகைகளுக்கு, ஆட்சியாளர்களுக்கு, அதிகாரவர்க்கத்திற்கு, அடிவருடிகளுக்கு, அலையும் தாதாகளுக்கு என அத்தனை பேருக்கும் உங்களைக் கண்டால் பயம். ஆனால் அத்தனையும் உங்களிடம் கொண்டு வந்து சேர்க்கும் அந்த அனுமன் காமராஜ் கண்டால் எங்களைப் போன்றவர்களுக்கு எக்கச்சக்கமான உற்சாகம்.
உங்கள் வாழ்க்கை முடிந்து மரணம் அருகில் சம்பவித்தாலும் கூட வாங்கும் கவர் பற்றிய கவர் ஸ்டோரி அடுத்த நக்கீரன் பதிப்பில் வருகின்றதா என்று பரிதவிப்போடு பார்த்து தான் இந்த அதிகார வர்க்கம் அடுத்த வாரத்தை வரவேற்கும். அப்போது தானே உங்கள் இதழ் கடைகளில் கிடைக்கும்.
நட்புடன்
தேவியர் இல்லம். திருப்பூர்.
25.08.2009
நல்ல பதிவு.
ஆனால் அண்ணன் ராஜகோபால் என்கிற நக்கீரன் கோபால் அவர்கள் பத்திரிக்கை ஆரம்பிக்கும் முன் முட்டி மோதி தன் வாழ்க்கையில் பெரும்பாடு பட்ட விசயங்களை மிகத்தெளிவாக தெரிவித்திருக்கிறீர்கள். இது நக்கீரன் கோபாலின் ஒரு பக்கம் மட்டுமே!
மறு பக்கம் பற்றி தெரியுமா?* நக்கீரன் பத்திரிக்கைக்கு இருவிதமான நிறுபர்கள் இருக்கிறார்கள். ஒன்று நேரடியாக அரசியல் தலைவர்களை ,விழாக்களை, நடிகைகளை பேட்டி எடுத்து (ரூம் போட்டுத் தண்ணியடித்து புலணாய்வு செய்து) செய்தியாக வெளியிடுவார்கள்.இரண்டாவது வகை “பிளாக் ரிப்போர்டர்” எனப்படும் உளவு நிறுபர்கள். அதாவது இவர்களின் வேலை என்னவென்றால் பெரியப் பெரிய அரசியல் புள்ளிகளின் பிள்ளைகளைப் பின்தொரடந்து அவர்களின் அந்தரங்களை படம்பிடித்து வைத்துக்கொண்டு அவர்களின் தந்தைகளிடம் பண பேரம் ஆரம்பிப்பார்கள். அதாவது அவர் தன்னை நக்கீரன் நிறுபர் என காட்டிக்கொள்ள மாட்டார். அவ்வாறு பேரம் படியாத சூழ்நிலைகளில் அந்தப் போட்டாக்கள் அனைத்தும் நக்கீரன் பத்திரிக்கையில் “பிரபல புள்ளி மகனின் காம லீலைகள்” என்ற பெயரில் வெளியாகும். அத்தனையும் பொம்பளை கேஸ் என்பதால் அதிகபட்சமாக பேரம் படிந்துவிடும்.
* சின்ன சின்ன தவறுகள் செய்து கொண்டிருந்த சந்தன வீரப்பனை ஆள்கடத்தல் செய்ய பழக்கியதே இந்த கோபால் தான். அதிலும் முக்கியமாக ராஜ்குமாரை கடத்த திட்டம் வகுத்துக்கொடுத்தது கோபால் தான்.
* ராஜ்குமார் கடத்தப்பட்ட நிலையில் அவருக்கு கைமாறிய பிணையத்தொகை சுமார் 200 கோடிகள். இதிலே வீரப்பனுக்கு கிடைத்தது வெறும் 4 முதல் 5 கோடிகள் தான்.* இரண்டு முறை அரசு தூதராக சென்று வந்த நிலையில் பணப்பேரம் நடந்து கொண்டிருந்த போது எதிர்பாராத விதமாக நெற்றிக்கண் ஆசிரியர் பாயும் புலி காட்டுக்குள் நுழைந்து விட அவரை போலீஸ் என நினைத்த வீரப்பன் , பாயும்புலியை கட்டிவைத்து பதம் பார்த்துவிட்டு கடைசியில் அவரை சோதனையிடும் போது நெற்றிக்கண் அடையாள அட்டையைக் கண்டு அவரை விடுவித்து விளக்கம் கேட்க அங்கு தான் 200 கோடி விசயத்தை போட்டுடைக்க வெறியாகிய வீரப்பன் இனிமேல் அவன் வந்தால் அவனின் உயிர் இங்குதான் சமாதியாகும் என எச்சரித்து அனுப்பியது முழுமையாக ஆதாரத்துடன் நெற்றிக்கண்ணில் வெளியாகியது.
*இந்த செய்தி வந்த அடுத்த நிமிடம் அப்பன் குதிருக்குள் இல்லை என்பது போல கோபால், தான் இனிமேல் காட்டிக்கு செல்ல போவதில்லை என வெளியான செய்தி* வீரப்பன் அந்தப் பகுதி கலெக்டருக்கு அனுப்பிய கேசட்டில் இனிமேல் கோபால் இங்கே வரக்கூடாது என தெரிவித்து அனுப்பியதும் மாற்று ஏற்பாடாக நெடுமாறன், கல்யாணியை தூதராக அனுப்பி ராஜ்குமாரை மீட்டது.* காட்டுக்குள் இருக்கும் போது கோபாலை தன் வாழ் நாளில் மறக்க மாட்டேன் என பேட்டி கொடுத்திருந்த ராஜ்குமார் மீண்டு வந்ததும் கோபாலின் மூஞ்சியில் முழிக்காமல் சென்றது.*ராஜ்குமார் மீண்டு வந்து கலைஞரை சந்தித்த போதும் அந்த சந்திப்பில் கோபால் கலந்து கொள்ளாதது.
என இன்னும் இன்னும் பட்டியல் நீளும். நீங்கள் கொடுத்திருக்கும் தலைப்பிற்கு சரியான செய்தி நான் கொடுத்த இது தான். ஆக கோபால் ஒரு முழு தமிழ் வியாபாரியன்றி நீங்கள் புகழ்வதற்கு எந்தவிதமான தகுதியும் கோபாலிடம் கிடையாது. பச்சையாக சொல்லப்போனால் கோபால் ஒரு கிரிமினல்.
பிகு: கோபால் பற்றி இன்னும் எக்கச்சக்க விசயங்கள் இருக்கிறது. ஆனால் அதையெல்லாம் வெளியிட்டால் பல முக்கிய புள்ளிகளையும் இழுக்க வேண்டி வரும் எனபதால் இது போதும்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்27, 2009
இந்திய ஜனநாயகத்தில் விமர்சனம் என்பது இன்று வரையில் இருப்பதால் இன்று வரையிலும் உயிர்ப்புடன் வாழ்ந்து கொண்டுருக்கிறோம். உங்கள் விமர்சனத்தை நான் மறுக்க வில்லை. காரணம் நான் அருகில் இருந்து எதையும் பார்க்க வில்லை.
நக்கீரனின் முன்னாள் வாசகர் - ஆகஸ்ட்27, 2009
நக்கீரன் கோபாலின் இருண்ட பக்கங்கள் – உங்கள் தலைப்பிலே உள்ளது நிச்சயம் அவருக்கு என்று இருண்ட பக்கங்கள் உண்டு.
அவரின் உழைப்பு / வளர்ச்சி பாராட்டுகுறியது. ஆனால் பாதை மாறிய பயணங்கள். லட்சியத்திற்காக ஆரம்பிக்கபட்ட பத்திரிக்கை இன்று லட்சங்களுக்காக நடத்தபடுகிறது.
“நக்கீரனின்” வளர்ச்சிக்கு ஐயா கணேஷன் போன்றவர்களின் உயிர்தியாகமும் ஒரு காரணம்.
ஆரம்பகாலத்தில் விளம்பரங்கள் இல்லாத / சினிமா செய்திகள் இல்லாத ஒரு தரமான ஏன் சொல்ல போனால் ஒரு இயக்கத்தின் பத்திரிக்கையாக / லட்சிய பத்திரிக்கையாக இருந்தது.
விளம்பரங்கள் தவிர்க்க முடியாதது… ஏற்று கொள்கிறோம் ஆனால் கால ஓட்டத்தில் நடிகைகளின் அங்கங்களை காட்டி பிழைப்பதற்கு துணிந்தவர் தானே இவர்… ஏன் அப்படி ஒரு பிழைப்பு? நீங்கள் சொல்லும் 40,000 வைத்து லட்சியத்துடன் துவங்கிவர் லட்சங்களையும் நல்ல தொரு பெயரினையும் பெற்ற பிறகு ஏன் அந்த தடுமாற்றம்.
+12 படித்த கால கட்டத்தில் க.சுப்பு அவர்களின் இங்கே ஒரு ஹிட்லர் தொடர் வந்தது. நக்கிரன் கொளுத்த பட்ட கால கட்டம் அது. கல்லலில் இருந்து மதுரக்கு பஸ்ஸில் சென்று வாங்கி வருவேன். இன்னொரு தொடர் அமெரிக்க வாழ் பெண் (பெயர் சரியாக நினைவில் இல்லை) எழுதியது பல தூண்டியது. காமராஜ் அவர்கள் அவர் பெயரால் எழுதிய ஆரம்ப கால புலணாய்வு கட்டுரைகள் அபாரம். ஆனால் சில ஆண்டுகளாக அவர் பெயரில் கட்டுரைகள் வரவில்லை சமீபத்தில் ஒரு கட்டுரை படித்தேன்.
காமராஜ் அவர்களை சந்திக்க வேண்டும் என்ற ஆசையில் சென்னை சென்று சிவகங்கை மாவட்ட நண்பர் ஒருவரின் உதவியுடன் அவர் தங்கி இருந்த அறைக்கு சென்றோம். தூக்கம் என்றால் என்ன? கேட்கும்… ஏங்கும் கண்கள். பேச்சிலர் ரூம்களுக்கே உண்டான அலங்கோலமான அறையில் அதிகம் சிதறி கிடந்தது புத்தங்கள் தான்.
நக்கீரனின் வளர்ச்சி என்பது ஓட்டு மொத்த டீமின் அயராத உழைப்பு. ஆனால் இன்று அவர் என்ன செய்கிறார் தி.மு.கா வின் அதிகார பூர்வ ஏடாக மாறியுள்ளார். நக்கீரனின் நடுநிலை தவறி வேண்டியவர் வேண்டாதவர் என்ற நிலைக்கு வந்து வெகு நாளாகிவிட்டது.
90 களின் ஆரம்பத்தில் முதல் தர பத்திரிக்கையாக இருந்தது இன்று அதே நிலையில் உள்ளதா? என்ற கேள்வியை ஆசிரியர் திரு கோபல் அவர்கள் கேட்டு பார்க்கட்டும். பழைய வெறியை / லட்சியத்தை நான் அவர்களிடம் எதிர் பார்க்கிறேன். யார் செய்தாலும் குற்றம் குற்றமே என்ற அளவில் இருக்க வேண்டும்
அதை விடுத்து அந்த அந்த காலகட்டத்தில் உள்ள பரபரப்பு செய்திகளை வெளியீட்டு கல்லா கட்டும் சராசரி வியாபாரியாக இருக்க கூடாது.
ஒரு கண்காட்சிக்கு ஏற்பாடு செய்யட்ட்டும் முதல் இதழில் இருந்து இன்று வரை வெளி வந்த அனைத்து இதழ்களையும் இடம் பெற செய்தால் பாதை மாறிய பயணம் தெரிய வரும் 95 க்கு முன் பின் என்று தான் நாம் தரம் பிரிக்கலாம்.
அவரின் மீது தனிப்பட்ட கோபம் இல்லை… ஓரு ஆரம்ப கால வாசகனால் அவர்களின் பாதை மாறிய பயணத்தை ஏற்க முடியவில்லை…
இன்றும் அவர்களுக்கு என்று ஒரு இடம் இருக்கிறது. புலனாய்வு செய்திகளை படிப்பதற்கும் ஆர்வமும் நம்மிடம் இருக்கிறது அதற்காக ஒருவரின் அந்தரங்கத்தை அம்பலபடுத்துவது தான் என்றில்லாமல் சமுதாயத்தை பாதிக்க கூடிய கரை படிந்தவர்களை தோலுரித்து காட்ட வேண்டும்.
இன்றைய தமிழக இளைய சமூதாயம் பணம் தான் எல்லாம் அதை எப்படி வேண்டுமானலும் சம்பாதித்தால் சரி எதுவும் தவறில்லை என்ற மன நிலையில் சென்று கொண்டிருக்கிறார்கள். குறிப்பாக அரசியலில் நேர்மைக்கு சுத்தமாக இடம் இல்லை.
போரட்ட குணம் மிக்க திரு கோபால் / காமராஜ் போன்றவர்களால் சிறு மாற்றத்தை கொண்டு வர முடியும்… பலரை தோலுரித்து காட்ட முடியும் அதை விடுத்து நடிகைகளில் அழுக்கு உள்ளாடை ரகசியங்களை வெளியீட்டு தமிழ் வாசகனின் அந்தரங்க அபிலாசைகளுக்கு தீனி போடுவதை தான் தொடருவோம் என்றால் நாம் என்ன செய்ய முடியும்.
மீண்டும் சொல்கிறேன்…..அவரின் மீது தனிப்பட்ட கோபம் இல்லை… ஓரு ஆரம்ப கால வாசகனால் அவர்களின் பாதை மாறிய பயணத்தை ஏற்க முடியவில்லை… தவறான வார்த்தைகள் இருந்தால் நீக்கி விடலாம்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்27, 2009
வீரம் சொறிந்த மண்ணில் இருந்து பிறந்து, இன்று வரை வீரர்களாகவே வாழ்ந்து கொண்டுருக்கும் கூட்டத்தில் இருந்து விவேகமான வார்த்தைகளை எழுதி விட்டு விருப்பம் இல்லாவிட்டால் நீக்கி விடுங்கள் என்றால் என்ன அர்த்தம்?
வாழ்க்கையின் வலிகள் உளிகளாக மாறி என்னை உருக்குலைக்காத கால கட்டத்தில் நானும் இந்த விஷயங்களை தொடராக படித்தவன். ஆனால் 2000 ல் வௌிவந்த வந்த போது அது வெறும் எழுத்துக்களாகத்தான் தெரிந்தது.
ஆனால் இன்று போராட்ட வாழ்க்கையில் போராடியவர்கள் எப்படி வெற்றி பெற்றுள்ளார்கள் என்று மொத்தமாக படிக்கும் போது தான் நம்முடைய தோல்விகள் தற்காலிகம் என்பதாக உணர்த்துகிறது.
மிக மிக அதிக வீச்சை சென்றடைந்து விட்ட இந்த தலைப்புக்கும் மொத்த பார்வையாளர்களுக்கும் பொதுவான விமர்சனமாய் நீங்கள் தந்த உங்களுக்கு நன்றி.
என்னுடைய பதிவு எழுத்துக்களின் ராசியே அது தான். ஒரே ஒருவரின் விமர்சனம். அதுவே தரமும் தராதரத்தையும் விளக்கி விடுவதாக இருந்து வருகின்றது.
எவருக்கும் நான் சார்பாளனன் இல்லை. எவரையுமே வெறுக்கும் சூழ்நிலை வாழ்க்கையும் இல்லை.
இந்த எழுத்துக்கள் சேர வேண்டிய தூரம் அதிகம் என்பதாக நினைத்து போது சேர்ந்து விட்டது என்ற தகவல் வந்தது. ஒரு சந்தோஷம் என்பதாக எடுத்துக்கொள்வதோடு தரமும் மாறும் என்ற நம்பிக்கை உங்களை போல் எனக்கும் உண்டு. அதற்கான சான்றிதழ் விரைவில் வரும் என்ற நம்பிக்கை உண்டு.
காரணம் அவரே ஒரு பேட்டியில் நான்கு வெவ்வேறு துறை சார்ந்த பத்திரிக்கை வௌியிடும் போது முரண்பட்ட கருத்துக்களை திணித்து கேலிகுறியாக்கி விடாதீர்கள் என்று அறிவுறுத்தி உள்ளேன் என்று சொல்லி உள்ளேன் என்பதில் இருந்து வளர்ந்து விட்டார் என்பதும், வாழ்க்கையில் மொத்த நிர்வாகமும் சார்ந்தவர்களின் ஆளுமையில் இருப்பதாகவும் புரிகின்றது.
எத்தனையோ பத்திரிக்கைகள் இருந்த இடம் தெரியாமல் போய் விட்டது. காரணம் அவர்களுக்குண்டான விலை கிடைத்த அவஸ்யத்தில் அவசரமாய் மறைந்து விட்டார்கள்.
ஆனால் உங்களைப் போலவே திரு. கோபால் அவர்களின் மேல் நிறைய நம்பிக்கை உண்டு.
கனவு மெய்ப்பட வேண்டும். கைவசமாவது விரைவில் வேண்டும்.
சீ.பிரபாகரன் - ஆகஸ்ட்26, 2009
நக்கீரனின் உழைப்பும் அதன் வளர்ச்சியும் பாராட்டக்கூடியது.
குற்றமெனில் இன்று நக்கீரனின் நெற்றிக்கண் திறக்கப்படுகிறதா? கடந்த காலங்களை விட்டுவிடுவோம்… கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக தமிழகத்தில் நடைபெறும் கருணாநிதியின் குடும்ப ஆட்சியில் குற்றங்களே நடைபெறவில்லையா?
கருணாநிதியும் அவரின் குடும்பத்தினரும் ஊழலே செய்யவில்லையா? யாரையும் மிரட்டவில்லையா? அதிகாரத்தை தவறாக பயன்படுத்தவில்லையா? யாரையும் மிரட்டி சொத்துக்களை எழுதிவாங்கவில்லையா?
கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக ஈழத்தமிழர்களுக்கு கருணாநிதி செய்த துரோகத்தை இதுவரை நக்கீரன் கண்டித்தது உண்டா?
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்26, 2009
மிகச் சரியான விமர்சனம். நன்றி.
முதல் பதில் / முடித்தே ஆக வேண்டிய வழக்குகளின் எண்ணிகை வாழ்க்கைப் பாதையை மாற்றி இருக்குமோ?
இரண்டாவது பதில் – இலங்கை பிரச்சனையைப் பொறுத்தவரையில் ஒரு பத்திரிக்கையாளரின் பங்களிப்பை மற்றவர்களை விட அவர் நன்றாகத்தான் செய்துள்ளார். அவரால் எந்த எல்லை வரையில் முயற்சிக்க முடியுமோ அந்த அளவிற்கு? மேலும் செய்தியாளரின் கடமை என்பது செய்திகளை மட்டுமே விரும்பினாலும் மற்றவர்கள் விரும்பாவிட்டாலும் தந்தே ஆக வேண்டியது.
மூன்றாவது பதில் – முதல் கேள்வியின் பதில்
உங்கள் இடுகையில் அஞ்சல் வழியே பெறக்கூடிய வாய்ப்பை உருவாக்கித் தாருங்களேன். உங்களின் சமூக சிந்தைக்கு தலை வணங்குகிறேன்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்26, 2009
உங்களைப் பற்றி முழுமையாக தெரியவில்லை. ஆனால் உங்கள் எழுத்துக்களைப் பார்க்கும் போது என்னுடைய இறந்து போன தகப்பனார் நினைவுக்கு வந்து போகிறார். காரணம் அவர் வாழ்ந்த வரைக்கும் வீட்டுக்கு கடைக்கு தினமணி செய்தித்தாள் மட்டும் தான் வரும். கல்லூரி வரைக்கும் அதைமட்டுமே படித்து விட்டு கோபம் கோபமாக வரும். வெவ்வேறு இடங்களில் படங்கள் பார்ப்பதாக தினந்தந்திக்கு அலைவதுண்டு.
அத்தனை கண்ணியமான எழுத்துக்களையும் தௌிவான விஷயங்களையும் மட்டுமே மறைமுகமாக படிக்க உதவிய திரு ஏ.என். சிவராமன் அவர்களுக்கும் உங்களுக்கும் பெரிதான வித்யாசம் எனக்குத் தெரியவில்லை.
தேவியர் இல்லம். திருப்பூர்.
சுந்தர் - ஆகஸ்ட்25, 2009
அதுல எவ்வளவு உண்மை ? அதை பார்க்க வேண்டாமா – தி.மு. க. வின் எத்தனை ஊழல்களை பற்றி எழுதி இருக்கார் – நான் நக்கீரன் படிப்பதில்லை ஆனால் தீர்மானமாய் சொல்ல முடியும்- அவ்வளவாக எழுதி இருக்க மாட்டார்.
தருமபுரி பஸ் எரிப்பு – மூன்று மாணவி சாவு எப்படி கவர் ஸ்டோரி எழுதினார், – மதுரை தினகரன் ஆபிஸ் , மூன்று ஆள் எரிப்பு – எப்படி கவர் பண்ணினார் ????
தாழ்த்தப்பட்ட ராஜா என்ன செய்தார் யாருக்காவது தெரியுமா ???? நக்கீரன்ல இருக்கா?
ஸ்டாலின் இங்கிலாந்து , ஜப்பான் , பாங்காக் …எதற்காக போனார் –
அவர் எத்தனை கவர் வாங்கினாரோ, ….????????
ஏன் சார் நீங்க வேற… அதெல்லாம் இருண்ட பக்கத்தில் இருக்கலாம்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்26, 2009
முதலில் கை கொடுங்கள். உங்களின் உண்மையான விமர்சனத்திற்கு. இது தான். இதைத்தான், இந்த மாதிரி தான் எதிர்பார்க்கின்றேன். இத்தனை ஆக்ரோஷம் உங்களிடம் இருந்து வருமா?
உண்மை தான். உங்கள் கூற்று மறுப்பதற்கு இல்லை.
எனக்கு கூட ஓரத்தில் சற்று அந்த எண்ணங்கள் உண்டு. ஆனால் நம்முடைய ஜனநாயகத்தில் இரண்டே கேள்விகள் உண்டு மட்டுமே உண்டு.
தெரிந்த பழகிய ……………….வேண்டுமா? தெரியாத பழகாத………….. வேண்டுமா?
எதையாவது ஒன்றைத் தான் நாம் தேர்ந்ததெடுக்க முடியும்?
கடைசியாக ஒரே விஷயம் உங்கள் பார்வைக்கு. இந்திய சட்ட இபிகோ வரலாற்றில் ஒரே நாளில் ஒரே சமயத்தில் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட வழக்குகள் ஒரே நபரின் மேல் பதியப்பட்டு அத்தனையும் பொய் வழக்குகள் என்று தள்ளுபடி செய்யப்பட்டு ஒரு மனிதன் வௌியே வந்து தன்னுடைய கடமையை இன்று வரையிலும் செய்து கொண்டுருக்க முடியுமா?
படித்துப் பார்த்தால் ஒரு வேளை உங்கள் பார்வைகள் மாறக்கூடிய வாய்ப்புண்டு?
மூதறிஞர், கர்மவீரர், பேரறிஞர் போன்ற பட்டங்களைத் தொடர்ந்து கலைஞர், புரட்சித்தலைவர் வரை பட்டங்களை பெற்றவர்கள் அனைவருமே அவர்களின் தனிப்பட்ட ஆளுமையால் இன்று வரையிலும் அந்த காரணப்பெயர்கள் தமிழகத்தில் கலங்கரை விளக்கப் பெயர்களாகத்தான் காட்சி அளித்துக்கொண்டுருக்கிறது.
ஆனால் நீங்கள் தேர்ந்தெடுத்த துறைக்கு தேவையான புராணப் பெயரே உங்கள் வாழ்க்கையின் கௌவரப் பெயராய் மாறி உள்ளதைப் பார்க்கும் போது
சூறாவளிகளைக் கடந்து சூழ்நிலையை தனது வசமாக்கியவர்களுக்கு வாழ்க்கை வழங்கிய கொடையாகத்தான் தெரிகின்றது.
வணக்கம் திரு. நக்கீரன் கோபால் அவர்களே.
தூங்க வேண்டிய முழு இரவும் ஒரு புத்தகம் ஒருவரை ஆக்கிரமித்து தூங்கா இரவாக்க முடியுமா?
கதவு மூடப்பட்டு இருந்தும் நடுஇரவில் கூட படபடப்பாய் பயத்துடன் படிக்க முடியுமா?
புத்தகத்தின் 470 பக்கங்களையும் படித்து முடிந்ததும், ஒவ்வொரு ஓட்டையும் தனது தெய்வக்கடமைகள் போல் அளித்து விட்டு தெருவில் இன்று வரையில் ஏக்கத்தில் வாழ்ந்து கொண்டுருப்பவர்களைப் பற்றி யோசிக்க வைக்க முடியுமா?
அத்தனையும் தந்த ஆச்சரிய புத்தகம் தான் உங்கள் “சேலஞ்”.
லண்டன் வானொலி அறிவிப்பாளரைப் போல எனக்கும் சற்று நெருடலாகத்தான் இருந்தது.
அதென்ன தமிழ்திரைப்படத்திற்கு ஆங்கிலப் பெயர் போல நீங்களும் ஆங்கிலத்தில் பெயர் வைத்து இருக்கிறீர்களே என்று? ஆனால் இந்தப் பெயரை விட வேறு எந்தப் பெயர்களும் இந்தப் புத்தகத்திற்கு பொருத்தமாகவா இருந்து விடப்போகின்றது?
புலனாய்வு இதழியல் என்ற இரட்டை வார்த்தைகள் மூலமாகத்தான் அன்று கொடிகட்டி பரந்த பாகவதர்களின் சாம்ராஜ்யம் முதல் இன்று அசைக்க முடியா பெரும்பான்மை பெற்றவர்களின் சரித்திரம் வரைக்கும் சுருக்கி தரித்திர சாவு வரைக்கும் கொண்டு வரமுடிந்துள்ளது.
ஆட்சியில் ஏறுவதற்கு முதல் நாள் வரைக்கும் எடுபிடியாக வாழ்ந்தவர்கள் கூட ஏறிய பின்பு ஏற்றமான மகாராஜாக்கள் வாழ்க்கை பெறுவது நமது இந்திய ஜனநாயகத்தில் பெரிய ஆச்சரியம் இல்லை தான்.
ஆனால் அவர்களின் ஆசைகள் அதிகமாக அதிகமாகத்தான் அவர்களின் அருவருப்பான முகமும் அடிவருடிகளின் கொடூரமும் உங்களைப் போன்ற இதழியலில் வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டுருப்பவர்களுக்கு பல இன்னல்களை உருவாக்கி விடுகின்றது.
இஷடப்பட்டு கஷடப்பட்டால் எளிதான முன்னேற்றம் உண்டு.
எத்தனை இலகுவான வார்த்தைகள். ஆனால் வாழ்ந்தவனுக்குத்தானே புரியும்? கஷடங்களா? இல்லை கடைசி நேரத்தில் சாவா? என்று.
எழுதும் இன்னமும் கூட எனக்கு படபடப்பு, பயமும் அடங்கவில்லை. பொழுது புலர்ந்தாலே பூர்ண கும்ப மரியாதையுடன் எம தர்மன் வாசலில் ஒவ்வொரு நாளும் காத்துருந்து வணக்கம் சொன்னால் எப்படியிருக்கும்?
அதுவும் பதினைந்து ஆண்டுகள் மட்டுமே கொண்டுள்ள விஷயங்களே இத்தனை விவகாரமாக இருந்தால் நக்கீரன் பத்திரிக்கை தொடங்கிய நாள் முதல் இன்று வரையிலும் எதில் முழித்து நீங்கள் தினமும் திருஷடி கழித்துக்கொண்டுருப்பீர்கள்?
அருப்புக்கோட்டையில் பிறந்து, அரிசிக்கடையில் தவழ்ந்து அடித்து வந்த சென்னை பாத்திரக்கடையில் உருண்டு உருண்டு கடைசியில் வலம்புரித் தாய் தத்தெடுத்து ஜான் பிள்ளை ஆனாலும் ஆண் பிள்ளை என்ற உங்கள் வீரம் வியக்க வைக்கின்றது?
போராட்டம் என்பது இங்கு யாருக்குத்தான் இல்லை. சென்னைக்குள் நுழைந்து நெருக்கியடிக்கும் வீடுகளுக்குள் தனிமரமாய் நின்று ஜெயிப்பது கூட பிரச்சனையில்லை. ஆனால் அத்தனை கூவ நாற்றத்தையும் பொறுத்துக்கொண்டு ஆளுமையாக “என் திறமை இது தான் “ என்று பறைசாற்றும் அளவிற்கு பயணிக்கும் பல லட்சம் பேர்களில் சில நூறு பேர்களால் மட்டும் தானே முகம் காட்ட முடிகின்றது.
நிருபர்கள் என்றாலே வினியோகிக்கும் கவர்களை கச்சிதமாக பெற்றுக்கொண்டு கவர் ஸ்டோரி எழுதுபவர்கள் என்று பல பேர்கள் நிணைத்துக்கொண்டுருக்கிறார்கள். ஆனால் கதிரை, சண்முக சுந்தரம் பாடுகளைப் பார்க்கும் போது, கட்டிய பொண்டாட்டியும் பெத்த ஒரு பிள்ளையும் போதும்? கண்மாய் கரை மண் வெட்டியாவது பிழைத்துக்கொள்வோம் என்று தான் பின்னோக்கி வந்து விடுவார்கள்.
அழைப்பு விடுக்கும் அத்தனை போராட்டங்களுக்கும் அம்சமான அலங்காரங்களுடன் அலங்கார பதுமை போல் கை அசைத்து வெற்றிச் சின்னம் காட்டும் அரசியல் தலைவர்களைப் பார்த்த எனக்கு மிகுந்த ஆச்சரியம் உங்களின் அர்பணிப்பு உணர்வு.
எண்பது கிலோ மீட்டர் தானே என்று எம்பி ஓடிவிடாமல் முதல் ஆளாய் தூத்துக்குடி அரசு மருத்துவமனையில் உறுப்புகள் உடைக்கப்பட்டுருந்த நிருபரை பார்க்க ஆஜர் ஆனது முதல் ஆச்சரியம்.
கேட்கும் கோடிகள் தந்து விடுவதாக சொன்ன கேடிகளை புறக்கணித்து கேள்வி ஞானத்தையே வைத்து மொத்த வாழ்க்கையையும் வேள்வி போல் நெருப்பாற்றில் நீந்தி வந்து சேலஞ் செய்துருப்பது மொத்த ஆச்சரியம்.
விலகி வந்த போதும் கூட உங்களின் துலாக்கோல் முட்கள் கடைசி வரையிலும் மாறவே இல்லை. ஐந்தாம் படைகள், ஓட்டுண்ணிகள் என்று ஏராளமாய் இடற வைத்தாலும் எப்படை தோற்கின் இப்படை வெல்லும் என்ற உங்களின் போராட்ட குணமே மொத்த சட்ட மேதைகளும், சட்ட மாணவர்களும் கடைசிவரைக்கும் உங்களை ராஜகோபால் வெர்சஸ் தமிழ்நாடு அரசு என்ற அச்சிடப்பட்ட உண்மை பாடங்களை படித்தால் தானே கோர்ட் படியே மிதிக்க முடியும்.
எந்தப் இதழியல் பட்டயங்களும் வாங்காத உங்களிடம், உங்களுக்கு, உங்களுக்காகவே வழங்கப்பட்ட தீர்ப்புகளை படித்துதான் சட்டப் பட்டங்களே வாங்க முடியும் என்றால் இதை விட சிறப்பு எந்த மனிதன் தன் வாழ்நாளில் அடைந்து விடமுடியும்?
அரசாங்கத்தின் கடைநிலை ஊழியனுக்கு மகனாக பிறந்து, அவர் முன்னால் கண்களை கசக்கிக்கொண்டு நிற்காமல் 40,000 வைத்தே இந்த உண்மை, உறுதி, துணிவு சாம்ராஜ்யத்தை எழுப்பி இருக்கிறீர்கள் என்றால் அன்று நாலு லட்சம் இருந்து இருந்தால் உண்மையின் உரைகல்லாக தினந்தோறும் காலையில் உரத்துக் கூறி இருப்பீர்களோ?
நிருபருக்கு உற்சாக பானத்தாலும், சிறுநீராலும் அபிஷேகம் செய்து சித்ரவதை செய்தவர் திருச்செந்தூர் ஆண்டவருக்கு அருகில் இருந்து அவரை கவனிக்கும் கண்ணியமான தலைமைப் பொறுப்பில் அமர்த்தபடுகிறார் என்றால் இதை விட காமெடி ஜனநாயகம் வேறு எங்கு காண முடியும்?
பிறந்த ராஜஸ்தான் பாலை வன மண்ணாக இருந்தாலும் கண்ணியமான அந்த காவல் துறை அதிகாரி போல் இன்னமும் பல பேர்கள் வாழ்வதால் தானே கெட்டுப் போன கல்லீரல் கூட தன் கடமையைச் செய்து கொண்டுருக்கிறது?
இருபது வருடங்களாக படித்த எத்தனையோ புத்தகங்கள் எத்தனையோ உணர்வுகள் தந்த போதிலும் இந்த சேலஞ் தந்த அனுபவம் இனி வேறு ஏதாவது தருமா? இத்தனைக்கும் கல்லூரி பருவம் முதல் கண்ட காட்சிகள் தான். தொடராக படித்தது தான். பங்கு எடுத்த அத்தனை ஜனநாயக சார்பாளர்களையும் அருகில் இருந்து பார்த்த பாக்கியமானவன் தான். ஆனால் மொத்தமான பூக்களையும் மாலையாக கோர்த்து முகர்ந்து பார்த்த போது பரவசத்தை விட அதிக பயமே வந்தது.
உங்களின் மீசையைப் பார்த்தே ஓதுங்கிய பெண்களை மீறி உங்களிடம் மனைவியாக வந்தவர், உங்களின் தின போராட்ட வாழ்க்கையை பொறுப்பாக ஏற்றுக்கொண்டதால் தான் இன்று இத்தனை நறுவுசான நறுமண வாழ்க்கை வாழ்ந்து கொண்டுருக்கிறீர்களோ?
மனைவியாக வாய்த்தவர் அப்பா வீட்டுக்கு மறுவீடு விஷேசத்திற்காக செல்பவர்களை பார்த்து இருக்கிறேன். ஆனால் தினந்தோறும் நீங்கள் வாழ்ந்து கொண்டுருந்த மறு உலகத்தை பார்த்து பார்த்து பாய்ந்து ஓதுங்கிய பதுங்கு குழிகள் இலங்கைப் பெண்களை விட அதிகமானது தான்.
அமெரிக்க அதிபராக தேர்ந்தெடுப்பதற்கு ஆறெழு மாதங்களக்கு முன்னாலே அவர்களின் அத்தனை வளர்ப்பு ஜாதகங்களை அலசிப் பார்க்கும் அந்த பத்திரிக்கை ஆசிரியர்களை நம்மூர் அரசியல் ஆசான்களின் நதிமூலத்தை அலசச் சொன்னால் எத்தனை சிறப்பு இதழகள் போட வேண்டும். அதில் எத்தனை வீரப்பன்கள், ஆட்டோ சங்கர் வருவார்கள்?
அத்தனை விஷயங்களையும் உண்மையாய் துணிவாய் உறுதியாய் உலகுக்கு எடுத்து வைத்தீர்கள்? இந்த இலங்கை கன்னிதீவு கதையை எந்த ரூபத்தில் எங்களிடம் கொண்டு வந்து சேர்த்து முடிக்கப் போகிறீர்கள்?
உங்கள் “சேலஞ்” புத்தகத்திற்கு எத்தனையோ கணவான்கள் கண்ணியவான்கள் மதிப்புரை தந்து இருந்தாலும் இதயத்தை திறந்து அளித்த பத்ரிக்கைப் போல் வேறு எவரும் இந்தப் புத்தகத்தின் சிறப்பை வேறு வார்த்தைகளில் சொல்லி விட முடியாது.
“உண்மை பேசியால் அரிச்சந்திரின் மயானம் வரைக்கும் போய் வெட்டியான் வேலை பார்த்ததாக படிக்கும் போது அய்யோ என்று இருக்கும். அந்த அடிப்படையில் இந்த “சேலஞ்” பத்து அரிச்சந்திர புராணத்திற்கு சமம் “.
என்னைப் போன்றவர்களுக்கு ஒரே ஒரு வருத்தம். நான்கு காசு பார்த்ததுமே தனது அகந்தை வாழ்க்கையை அட்டகாசமாக சுயம்பு வாழ்க்கையாக சுயசரிதமாக தரும் சுத்தமான உண்மைத் தமிழர்களை பெற்றது இந்த புண்ணிய தமிழகம். உங்களைப் போன்றவர்களின் இருண்ட தொழில் வாழ்க்கை போல உங்களின் உண்மை சுயசரிதத்தை படிக்க முடிந்தால் பல இருண்ட மனங்களில் ஏற்ற வைத்த சேலஞ் 2 விளக்காக இருக்க முடியும்?
நடிகர்களுக்கு, நடிகைகளுக்கு, ஆட்சியாளர்களுக்கு, அதிகாரவர்க்கத்திற்கு, அடிவருடிகளுக்கு, அலையும் தாதாகளுக்கு என அத்தனை பேருக்கும் உங்களைக் கண்டால் பயம். ஆனால் அத்தனையும் உங்களிடம் கொண்டு வந்து சேர்க்கும் அந்த அனுமன் காமராஜ் கண்டால் எங்களைப் போன்றவர்களுக்கு எக்கச்சக்கமான உற்சாகம்.
உங்கள் வாழ்க்கை முடிந்து மரணம் அருகில் சம்பவித்தாலும் கூட வாங்கும் கவர் பற்றிய கவர் ஸ்டோரி அடுத்த நக்கீரன் பதிப்பில் வருகின்றதா என்று பரிதவிப்போடு பார்த்து தான் இந்த அதிகார வர்க்கம் அடுத்த வாரத்தை வரவேற்கும். அப்போது தானே உங்கள் இதழ் கடைகளில் கிடைக்கும்.
நட்புடன்
தேவியர் இல்லம். திருப்பூர்.
25.08.2009
நல்ல பதிவு.
ஆனால் அண்ணன் ராஜகோபால் என்கிற நக்கீரன் கோபால் அவர்கள் பத்திரிக்கை ஆரம்பிக்கும் முன் முட்டி மோதி தன் வாழ்க்கையில் பெரும்பாடு பட்ட விசயங்களை மிகத்தெளிவாக தெரிவித்திருக்கிறீர்கள். இது நக்கீரன் கோபாலின் ஒரு பக்கம் மட்டுமே!
மறு பக்கம் பற்றி தெரியுமா?* நக்கீரன் பத்திரிக்கைக்கு இருவிதமான நிறுபர்கள் இருக்கிறார்கள். ஒன்று நேரடியாக அரசியல் தலைவர்களை ,விழாக்களை, நடிகைகளை பேட்டி எடுத்து (ரூம் போட்டுத் தண்ணியடித்து புலணாய்வு செய்து) செய்தியாக வெளியிடுவார்கள்.இரண்டாவது வகை “பிளாக் ரிப்போர்டர்” எனப்படும் உளவு நிறுபர்கள். அதாவது இவர்களின் வேலை என்னவென்றால் பெரியப் பெரிய அரசியல் புள்ளிகளின் பிள்ளைகளைப் பின்தொரடந்து அவர்களின் அந்தரங்களை படம்பிடித்து வைத்துக்கொண்டு அவர்களின் தந்தைகளிடம் பண பேரம் ஆரம்பிப்பார்கள். அதாவது அவர் தன்னை நக்கீரன் நிறுபர் என காட்டிக்கொள்ள மாட்டார். அவ்வாறு பேரம் படியாத சூழ்நிலைகளில் அந்தப் போட்டாக்கள் அனைத்தும் நக்கீரன் பத்திரிக்கையில் “பிரபல புள்ளி மகனின் காம லீலைகள்” என்ற பெயரில் வெளியாகும். அத்தனையும் பொம்பளை கேஸ் என்பதால் அதிகபட்சமாக பேரம் படிந்துவிடும்.
* சின்ன சின்ன தவறுகள் செய்து கொண்டிருந்த சந்தன வீரப்பனை ஆள்கடத்தல் செய்ய பழக்கியதே இந்த கோபால் தான். அதிலும் முக்கியமாக ராஜ்குமாரை கடத்த திட்டம் வகுத்துக்கொடுத்தது கோபால் தான்.
* ராஜ்குமார் கடத்தப்பட்ட நிலையில் அவருக்கு கைமாறிய பிணையத்தொகை சுமார் 200 கோடிகள். இதிலே வீரப்பனுக்கு கிடைத்தது வெறும் 4 முதல் 5 கோடிகள் தான்.* இரண்டு முறை அரசு தூதராக சென்று வந்த நிலையில் பணப்பேரம் நடந்து கொண்டிருந்த போது எதிர்பாராத விதமாக நெற்றிக்கண் ஆசிரியர் பாயும் புலி காட்டுக்குள் நுழைந்து விட அவரை போலீஸ் என நினைத்த வீரப்பன் , பாயும்புலியை கட்டிவைத்து பதம் பார்த்துவிட்டு கடைசியில் அவரை சோதனையிடும் போது நெற்றிக்கண் அடையாள அட்டையைக் கண்டு அவரை விடுவித்து விளக்கம் கேட்க அங்கு தான் 200 கோடி விசயத்தை போட்டுடைக்க வெறியாகிய வீரப்பன் இனிமேல் அவன் வந்தால் அவனின் உயிர் இங்குதான் சமாதியாகும் என எச்சரித்து அனுப்பியது முழுமையாக ஆதாரத்துடன் நெற்றிக்கண்ணில் வெளியாகியது.
*இந்த செய்தி வந்த அடுத்த நிமிடம் அப்பன் குதிருக்குள் இல்லை என்பது போல கோபால், தான் இனிமேல் காட்டிக்கு செல்ல போவதில்லை என வெளியான செய்தி* வீரப்பன் அந்தப் பகுதி கலெக்டருக்கு அனுப்பிய கேசட்டில் இனிமேல் கோபால் இங்கே வரக்கூடாது என தெரிவித்து அனுப்பியதும் மாற்று ஏற்பாடாக நெடுமாறன், கல்யாணியை தூதராக அனுப்பி ராஜ்குமாரை மீட்டது.* காட்டுக்குள் இருக்கும் போது கோபாலை தன் வாழ் நாளில் மறக்க மாட்டேன் என பேட்டி கொடுத்திருந்த ராஜ்குமார் மீண்டு வந்ததும் கோபாலின் மூஞ்சியில் முழிக்காமல் சென்றது.*ராஜ்குமார் மீண்டு வந்து கலைஞரை சந்தித்த போதும் அந்த சந்திப்பில் கோபால் கலந்து கொள்ளாதது.
என இன்னும் இன்னும் பட்டியல் நீளும். நீங்கள் கொடுத்திருக்கும் தலைப்பிற்கு சரியான செய்தி நான் கொடுத்த இது தான். ஆக கோபால் ஒரு முழு தமிழ் வியாபாரியன்றி நீங்கள் புகழ்வதற்கு எந்தவிதமான தகுதியும் கோபாலிடம் கிடையாது. பச்சையாக சொல்லப்போனால் கோபால் ஒரு கிரிமினல்.
பிகு: கோபால் பற்றி இன்னும் எக்கச்சக்க விசயங்கள் இருக்கிறது. ஆனால் அதையெல்லாம் வெளியிட்டால் பல முக்கிய புள்ளிகளையும் இழுக்க வேண்டி வரும் எனபதால் இது போதும்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்27, 2009
இந்திய ஜனநாயகத்தில் விமர்சனம் என்பது இன்று வரையில் இருப்பதால் இன்று வரையிலும் உயிர்ப்புடன் வாழ்ந்து கொண்டுருக்கிறோம். உங்கள் விமர்சனத்தை நான் மறுக்க வில்லை. காரணம் நான் அருகில் இருந்து எதையும் பார்க்க வில்லை.
நக்கீரனின் முன்னாள் வாசகர் - ஆகஸ்ட்27, 2009
நக்கீரன் கோபாலின் இருண்ட பக்கங்கள் – உங்கள் தலைப்பிலே உள்ளது நிச்சயம் அவருக்கு என்று இருண்ட பக்கங்கள் உண்டு.
அவரின் உழைப்பு / வளர்ச்சி பாராட்டுகுறியது. ஆனால் பாதை மாறிய பயணங்கள். லட்சியத்திற்காக ஆரம்பிக்கபட்ட பத்திரிக்கை இன்று லட்சங்களுக்காக நடத்தபடுகிறது.
“நக்கீரனின்” வளர்ச்சிக்கு ஐயா கணேஷன் போன்றவர்களின் உயிர்தியாகமும் ஒரு காரணம்.
ஆரம்பகாலத்தில் விளம்பரங்கள் இல்லாத / சினிமா செய்திகள் இல்லாத ஒரு தரமான ஏன் சொல்ல போனால் ஒரு இயக்கத்தின் பத்திரிக்கையாக / லட்சிய பத்திரிக்கையாக இருந்தது.
விளம்பரங்கள் தவிர்க்க முடியாதது… ஏற்று கொள்கிறோம் ஆனால் கால ஓட்டத்தில் நடிகைகளின் அங்கங்களை காட்டி பிழைப்பதற்கு துணிந்தவர் தானே இவர்… ஏன் அப்படி ஒரு பிழைப்பு? நீங்கள் சொல்லும் 40,000 வைத்து லட்சியத்துடன் துவங்கிவர் லட்சங்களையும் நல்ல தொரு பெயரினையும் பெற்ற பிறகு ஏன் அந்த தடுமாற்றம்.
+12 படித்த கால கட்டத்தில் க.சுப்பு அவர்களின் இங்கே ஒரு ஹிட்லர் தொடர் வந்தது. நக்கிரன் கொளுத்த பட்ட கால கட்டம் அது. கல்லலில் இருந்து மதுரக்கு பஸ்ஸில் சென்று வாங்கி வருவேன். இன்னொரு தொடர் அமெரிக்க வாழ் பெண் (பெயர் சரியாக நினைவில் இல்லை) எழுதியது பல தூண்டியது. காமராஜ் அவர்கள் அவர் பெயரால் எழுதிய ஆரம்ப கால புலணாய்வு கட்டுரைகள் அபாரம். ஆனால் சில ஆண்டுகளாக அவர் பெயரில் கட்டுரைகள் வரவில்லை சமீபத்தில் ஒரு கட்டுரை படித்தேன்.
காமராஜ் அவர்களை சந்திக்க வேண்டும் என்ற ஆசையில் சென்னை சென்று சிவகங்கை மாவட்ட நண்பர் ஒருவரின் உதவியுடன் அவர் தங்கி இருந்த அறைக்கு சென்றோம். தூக்கம் என்றால் என்ன? கேட்கும்… ஏங்கும் கண்கள். பேச்சிலர் ரூம்களுக்கே உண்டான அலங்கோலமான அறையில் அதிகம் சிதறி கிடந்தது புத்தங்கள் தான்.
நக்கீரனின் வளர்ச்சி என்பது ஓட்டு மொத்த டீமின் அயராத உழைப்பு. ஆனால் இன்று அவர் என்ன செய்கிறார் தி.மு.கா வின் அதிகார பூர்வ ஏடாக மாறியுள்ளார். நக்கீரனின் நடுநிலை தவறி வேண்டியவர் வேண்டாதவர் என்ற நிலைக்கு வந்து வெகு நாளாகிவிட்டது.
90 களின் ஆரம்பத்தில் முதல் தர பத்திரிக்கையாக இருந்தது இன்று அதே நிலையில் உள்ளதா? என்ற கேள்வியை ஆசிரியர் திரு கோபல் அவர்கள் கேட்டு பார்க்கட்டும். பழைய வெறியை / லட்சியத்தை நான் அவர்களிடம் எதிர் பார்க்கிறேன். யார் செய்தாலும் குற்றம் குற்றமே என்ற அளவில் இருக்க வேண்டும்
அதை விடுத்து அந்த அந்த காலகட்டத்தில் உள்ள பரபரப்பு செய்திகளை வெளியீட்டு கல்லா கட்டும் சராசரி வியாபாரியாக இருக்க கூடாது.
ஒரு கண்காட்சிக்கு ஏற்பாடு செய்யட்ட்டும் முதல் இதழில் இருந்து இன்று வரை வெளி வந்த அனைத்து இதழ்களையும் இடம் பெற செய்தால் பாதை மாறிய பயணம் தெரிய வரும் 95 க்கு முன் பின் என்று தான் நாம் தரம் பிரிக்கலாம்.
அவரின் மீது தனிப்பட்ட கோபம் இல்லை… ஓரு ஆரம்ப கால வாசகனால் அவர்களின் பாதை மாறிய பயணத்தை ஏற்க முடியவில்லை…
இன்றும் அவர்களுக்கு என்று ஒரு இடம் இருக்கிறது. புலனாய்வு செய்திகளை படிப்பதற்கும் ஆர்வமும் நம்மிடம் இருக்கிறது அதற்காக ஒருவரின் அந்தரங்கத்தை அம்பலபடுத்துவது தான் என்றில்லாமல் சமுதாயத்தை பாதிக்க கூடிய கரை படிந்தவர்களை தோலுரித்து காட்ட வேண்டும்.
இன்றைய தமிழக இளைய சமூதாயம் பணம் தான் எல்லாம் அதை எப்படி வேண்டுமானலும் சம்பாதித்தால் சரி எதுவும் தவறில்லை என்ற மன நிலையில் சென்று கொண்டிருக்கிறார்கள். குறிப்பாக அரசியலில் நேர்மைக்கு சுத்தமாக இடம் இல்லை.
போரட்ட குணம் மிக்க திரு கோபால் / காமராஜ் போன்றவர்களால் சிறு மாற்றத்தை கொண்டு வர முடியும்… பலரை தோலுரித்து காட்ட முடியும் அதை விடுத்து நடிகைகளில் அழுக்கு உள்ளாடை ரகசியங்களை வெளியீட்டு தமிழ் வாசகனின் அந்தரங்க அபிலாசைகளுக்கு தீனி போடுவதை தான் தொடருவோம் என்றால் நாம் என்ன செய்ய முடியும்.
மீண்டும் சொல்கிறேன்…..அவரின் மீது தனிப்பட்ட கோபம் இல்லை… ஓரு ஆரம்ப கால வாசகனால் அவர்களின் பாதை மாறிய பயணத்தை ஏற்க முடியவில்லை… தவறான வார்த்தைகள் இருந்தால் நீக்கி விடலாம்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்27, 2009
வீரம் சொறிந்த மண்ணில் இருந்து பிறந்து, இன்று வரை வீரர்களாகவே வாழ்ந்து கொண்டுருக்கும் கூட்டத்தில் இருந்து விவேகமான வார்த்தைகளை எழுதி விட்டு விருப்பம் இல்லாவிட்டால் நீக்கி விடுங்கள் என்றால் என்ன அர்த்தம்?
வாழ்க்கையின் வலிகள் உளிகளாக மாறி என்னை உருக்குலைக்காத கால கட்டத்தில் நானும் இந்த விஷயங்களை தொடராக படித்தவன். ஆனால் 2000 ல் வௌிவந்த வந்த போது அது வெறும் எழுத்துக்களாகத்தான் தெரிந்தது.
ஆனால் இன்று போராட்ட வாழ்க்கையில் போராடியவர்கள் எப்படி வெற்றி பெற்றுள்ளார்கள் என்று மொத்தமாக படிக்கும் போது தான் நம்முடைய தோல்விகள் தற்காலிகம் என்பதாக உணர்த்துகிறது.
மிக மிக அதிக வீச்சை சென்றடைந்து விட்ட இந்த தலைப்புக்கும் மொத்த பார்வையாளர்களுக்கும் பொதுவான விமர்சனமாய் நீங்கள் தந்த உங்களுக்கு நன்றி.
என்னுடைய பதிவு எழுத்துக்களின் ராசியே அது தான். ஒரே ஒருவரின் விமர்சனம். அதுவே தரமும் தராதரத்தையும் விளக்கி விடுவதாக இருந்து வருகின்றது.
எவருக்கும் நான் சார்பாளனன் இல்லை. எவரையுமே வெறுக்கும் சூழ்நிலை வாழ்க்கையும் இல்லை.
இந்த எழுத்துக்கள் சேர வேண்டிய தூரம் அதிகம் என்பதாக நினைத்து போது சேர்ந்து விட்டது என்ற தகவல் வந்தது. ஒரு சந்தோஷம் என்பதாக எடுத்துக்கொள்வதோடு தரமும் மாறும் என்ற நம்பிக்கை உங்களை போல் எனக்கும் உண்டு. அதற்கான சான்றிதழ் விரைவில் வரும் என்ற நம்பிக்கை உண்டு.
காரணம் அவரே ஒரு பேட்டியில் நான்கு வெவ்வேறு துறை சார்ந்த பத்திரிக்கை வௌியிடும் போது முரண்பட்ட கருத்துக்களை திணித்து கேலிகுறியாக்கி விடாதீர்கள் என்று அறிவுறுத்தி உள்ளேன் என்று சொல்லி உள்ளேன் என்பதில் இருந்து வளர்ந்து விட்டார் என்பதும், வாழ்க்கையில் மொத்த நிர்வாகமும் சார்ந்தவர்களின் ஆளுமையில் இருப்பதாகவும் புரிகின்றது.
எத்தனையோ பத்திரிக்கைகள் இருந்த இடம் தெரியாமல் போய் விட்டது. காரணம் அவர்களுக்குண்டான விலை கிடைத்த அவஸ்யத்தில் அவசரமாய் மறைந்து விட்டார்கள்.
ஆனால் உங்களைப் போலவே திரு. கோபால் அவர்களின் மேல் நிறைய நம்பிக்கை உண்டு.
கனவு மெய்ப்பட வேண்டும். கைவசமாவது விரைவில் வேண்டும்.
சீ.பிரபாகரன் - ஆகஸ்ட்26, 2009
நக்கீரனின் உழைப்பும் அதன் வளர்ச்சியும் பாராட்டக்கூடியது.
குற்றமெனில் இன்று நக்கீரனின் நெற்றிக்கண் திறக்கப்படுகிறதா? கடந்த காலங்களை விட்டுவிடுவோம்… கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக தமிழகத்தில் நடைபெறும் கருணாநிதியின் குடும்ப ஆட்சியில் குற்றங்களே நடைபெறவில்லையா?
கருணாநிதியும் அவரின் குடும்பத்தினரும் ஊழலே செய்யவில்லையா? யாரையும் மிரட்டவில்லையா? அதிகாரத்தை தவறாக பயன்படுத்தவில்லையா? யாரையும் மிரட்டி சொத்துக்களை எழுதிவாங்கவில்லையா?
கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக ஈழத்தமிழர்களுக்கு கருணாநிதி செய்த துரோகத்தை இதுவரை நக்கீரன் கண்டித்தது உண்டா?
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்26, 2009
மிகச் சரியான விமர்சனம். நன்றி.
முதல் பதில் / முடித்தே ஆக வேண்டிய வழக்குகளின் எண்ணிகை வாழ்க்கைப் பாதையை மாற்றி இருக்குமோ?
இரண்டாவது பதில் – இலங்கை பிரச்சனையைப் பொறுத்தவரையில் ஒரு பத்திரிக்கையாளரின் பங்களிப்பை மற்றவர்களை விட அவர் நன்றாகத்தான் செய்துள்ளார். அவரால் எந்த எல்லை வரையில் முயற்சிக்க முடியுமோ அந்த அளவிற்கு? மேலும் செய்தியாளரின் கடமை என்பது செய்திகளை மட்டுமே விரும்பினாலும் மற்றவர்கள் விரும்பாவிட்டாலும் தந்தே ஆக வேண்டியது.
மூன்றாவது பதில் – முதல் கேள்வியின் பதில்
உங்கள் இடுகையில் அஞ்சல் வழியே பெறக்கூடிய வாய்ப்பை உருவாக்கித் தாருங்களேன். உங்களின் சமூக சிந்தைக்கு தலை வணங்குகிறேன்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்26, 2009
உங்களைப் பற்றி முழுமையாக தெரியவில்லை. ஆனால் உங்கள் எழுத்துக்களைப் பார்க்கும் போது என்னுடைய இறந்து போன தகப்பனார் நினைவுக்கு வந்து போகிறார். காரணம் அவர் வாழ்ந்த வரைக்கும் வீட்டுக்கு கடைக்கு தினமணி செய்தித்தாள் மட்டும் தான் வரும். கல்லூரி வரைக்கும் அதைமட்டுமே படித்து விட்டு கோபம் கோபமாக வரும். வெவ்வேறு இடங்களில் படங்கள் பார்ப்பதாக தினந்தந்திக்கு அலைவதுண்டு.
அத்தனை கண்ணியமான எழுத்துக்களையும் தௌிவான விஷயங்களையும் மட்டுமே மறைமுகமாக படிக்க உதவிய திரு ஏ.என். சிவராமன் அவர்களுக்கும் உங்களுக்கும் பெரிதான வித்யாசம் எனக்குத் தெரியவில்லை.
தேவியர் இல்லம். திருப்பூர்.
சுந்தர் - ஆகஸ்ட்25, 2009
அதுல எவ்வளவு உண்மை ? அதை பார்க்க வேண்டாமா – தி.மு. க. வின் எத்தனை ஊழல்களை பற்றி எழுதி இருக்கார் – நான் நக்கீரன் படிப்பதில்லை ஆனால் தீர்மானமாய் சொல்ல முடியும்- அவ்வளவாக எழுதி இருக்க மாட்டார்.
தருமபுரி பஸ் எரிப்பு – மூன்று மாணவி சாவு எப்படி கவர் ஸ்டோரி எழுதினார், – மதுரை தினகரன் ஆபிஸ் , மூன்று ஆள் எரிப்பு – எப்படி கவர் பண்ணினார் ????
தாழ்த்தப்பட்ட ராஜா என்ன செய்தார் யாருக்காவது தெரியுமா ???? நக்கீரன்ல இருக்கா?
ஸ்டாலின் இங்கிலாந்து , ஜப்பான் , பாங்காக் …எதற்காக போனார் –
அவர் எத்தனை கவர் வாங்கினாரோ, ….????????
ஏன் சார் நீங்க வேற… அதெல்லாம் இருண்ட பக்கத்தில் இருக்கலாம்.
ஜோதிஜி. தேவியர் இல்லம். திருப்பூர். - ஆகஸ்ட்26, 2009
முதலில் கை கொடுங்கள். உங்களின் உண்மையான விமர்சனத்திற்கு. இது தான். இதைத்தான், இந்த மாதிரி தான் எதிர்பார்க்கின்றேன். இத்தனை ஆக்ரோஷம் உங்களிடம் இருந்து வருமா?
உண்மை தான். உங்கள் கூற்று மறுப்பதற்கு இல்லை.
எனக்கு கூட ஓரத்தில் சற்று அந்த எண்ணங்கள் உண்டு. ஆனால் நம்முடைய ஜனநாயகத்தில் இரண்டே கேள்விகள் உண்டு மட்டுமே உண்டு.
தெரிந்த பழகிய ……………….வேண்டுமா? தெரியாத பழகாத………….. வேண்டுமா?
எதையாவது ஒன்றைத் தான் நாம் தேர்ந்ததெடுக்க முடியும்?
கடைசியாக ஒரே விஷயம் உங்கள் பார்வைக்கு. இந்திய சட்ட இபிகோ வரலாற்றில் ஒரே நாளில் ஒரே சமயத்தில் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட வழக்குகள் ஒரே நபரின் மேல் பதியப்பட்டு அத்தனையும் பொய் வழக்குகள் என்று தள்ளுபடி செய்யப்பட்டு ஒரு மனிதன் வௌியே வந்து தன்னுடைய கடமையை இன்று வரையிலும் செய்து கொண்டுருக்க முடியுமா?
படித்துப் பார்த்தால் ஒரு வேளை உங்கள் பார்வைகள் மாறக்கூடிய வாய்ப்புண்டு?
Thursday, August 27, 2009
Executed prisoners are main source of Chinese organ donations
Two-thirds of organ donors in China are executed prisoners, state media reported today, as health officials launched a national donation system.
The authorities have previously acknowledged that corneas, kidneys and other body parts from criminals have been transplanted. But the new figure offers a startling insight into the scale of the country's reliance on death-row inmates, despite laws supposed to curb the use of their organs.
Officials hope the new scheme will tackle the thriving black market in body parts, and encourage voluntary donation, which remains far below demand. The state newspaper China Daily said that about one million people needed transplants each year – but only 1% received them.
"Transplants should not be a privilege for the rich," said Huang Jiefu, vice-minister for health.
He said written consent was required from condemned prisoners but added that they were "definitely not a proper source for organ transplants".
He told China Daily that some hospitals ignored the rules because of high profits. The newspaper said experts estimated that more than 65% of donors were criminals who had received the death penalty.
Two years ago, China ruled that organs from executed prisoners would be given only to family members, and that living donors could give body parts only to relatives or those with an "emotional connection".
But the percentage of transplants from living donors has risen from 15% in 2006 to 40%, said Professor Chen Zhonghua, of the Institute of Organ Transplantation of Tongji Hospital. He told the newspaper that since 2003, only 130 people on the mainland – which has a population of more than 1.3 billion – had signed up to donate their organs following their death.
Tales of foreigners travelling to China for transplants and illegal transplants from living donors are rife, and the newspaper said that middlemen specialised in faking documents to evade the law.
It added that patients could pay up to 200,000 yuan (£18,000) for a kidney.
This year, a study in the journal Clinical Transplantation said that only 4% of transplant experts surveyed believed procurement processes in China were ethically sound. It also cited World Health Organisation figures suggesting that around 10% of transplants occurred via "transplant tourism" in 2005, with China among the leading destinations for patients.
A World Medical Association agreement – signed by China among others – asks countries not to use organs from death-row prisoners because of concerns about whether they have truly given informed consent.
"The implementation of the death penalty is completely opaque in China – there is absolutely no transparency," said Phelim Kine, Asia researcher for Human Rights Watch. "Therefore, there is a complete lack of transparency with regard to transplantation and the disposal of the organs of death-row prisoners, whom we now know constitute the majority of donors in China."
He added that it seemed "highly unlikely" that prisoners were giving organs only to their families if they constituted 65% or more of donors.
The number of people executed in China is a state secret, but Amnesty International said that at least 1,718 people were executed in 2008 – more than in any other country – based on recorded cases. Human rights groups suggest the true number runs into several thousands, although officials say their "kill fewer, kill carefully" campaign has cut the numbers and have pledged to further reduce use of the death penalty.
The new transplant scheme, run by health officials and the Red Cross, will match needy patients with potential donors and encourage people to allow their organs to be used after death.
Huang said it took 20 years to create a nationwide system in the United States, but that China hoped to roll out the 10 pilot projects more quickly.
"The system is in the public interest and will benefit patients regardless of social status and wealth in terms of fairness in organ allocation and better procurement," he added.
Source: http://www.guardian.co.uk/world/2009/aug/26/china-organ-donation-prisoners
The authorities have previously acknowledged that corneas, kidneys and other body parts from criminals have been transplanted. But the new figure offers a startling insight into the scale of the country's reliance on death-row inmates, despite laws supposed to curb the use of their organs.
Officials hope the new scheme will tackle the thriving black market in body parts, and encourage voluntary donation, which remains far below demand. The state newspaper China Daily said that about one million people needed transplants each year – but only 1% received them.
"Transplants should not be a privilege for the rich," said Huang Jiefu, vice-minister for health.
He said written consent was required from condemned prisoners but added that they were "definitely not a proper source for organ transplants".
He told China Daily that some hospitals ignored the rules because of high profits. The newspaper said experts estimated that more than 65% of donors were criminals who had received the death penalty.
Two years ago, China ruled that organs from executed prisoners would be given only to family members, and that living donors could give body parts only to relatives or those with an "emotional connection".
But the percentage of transplants from living donors has risen from 15% in 2006 to 40%, said Professor Chen Zhonghua, of the Institute of Organ Transplantation of Tongji Hospital. He told the newspaper that since 2003, only 130 people on the mainland – which has a population of more than 1.3 billion – had signed up to donate their organs following their death.
Tales of foreigners travelling to China for transplants and illegal transplants from living donors are rife, and the newspaper said that middlemen specialised in faking documents to evade the law.
It added that patients could pay up to 200,000 yuan (£18,000) for a kidney.
This year, a study in the journal Clinical Transplantation said that only 4% of transplant experts surveyed believed procurement processes in China were ethically sound. It also cited World Health Organisation figures suggesting that around 10% of transplants occurred via "transplant tourism" in 2005, with China among the leading destinations for patients.
A World Medical Association agreement – signed by China among others – asks countries not to use organs from death-row prisoners because of concerns about whether they have truly given informed consent.
"The implementation of the death penalty is completely opaque in China – there is absolutely no transparency," said Phelim Kine, Asia researcher for Human Rights Watch. "Therefore, there is a complete lack of transparency with regard to transplantation and the disposal of the organs of death-row prisoners, whom we now know constitute the majority of donors in China."
He added that it seemed "highly unlikely" that prisoners were giving organs only to their families if they constituted 65% or more of donors.
The number of people executed in China is a state secret, but Amnesty International said that at least 1,718 people were executed in 2008 – more than in any other country – based on recorded cases. Human rights groups suggest the true number runs into several thousands, although officials say their "kill fewer, kill carefully" campaign has cut the numbers and have pledged to further reduce use of the death penalty.
The new transplant scheme, run by health officials and the Red Cross, will match needy patients with potential donors and encourage people to allow their organs to be used after death.
Huang said it took 20 years to create a nationwide system in the United States, but that China hoped to roll out the 10 pilot projects more quickly.
"The system is in the public interest and will benefit patients regardless of social status and wealth in terms of fairness in organ allocation and better procurement," he added.
Source: http://www.guardian.co.uk/world/2009/aug/26/china-organ-donation-prisoners
Tuesday, August 25, 2009
ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள் பண்டார வன்னியனின் நினைவுநாள்
ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள் பண்டார வன்னியனின் நினைவுநாள்.ஈழத்தின் வன்னிப்பகுதியில் அரசாட்சி செய்தவன்தான் இந்தப் பண்டாரவன்னியன். வன்னிமையின் இறுதி மன்னன்.
இலங்கைத்தீவில் யாழ்ப்பாணம் உட்பட பல இராசதானிகள் வெள்ளையர்களிடம் வீழ்ச்சி கண்டபின்னரும் வன்னிமண் நீண்டகாலம் வெள்ளையரிடம் வீழ்ந்துவிடாமல் இருந்தது. அந்த வன்னி இராசதானியின் இறுதி மன்னனான பண்டாரவன்னியன் தனது இறுதிமூச்சுவரை வெள்ளையரை எதிர்த்துப் போரிட்டான். ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள் அம்மன்னனின் நினைவுநாளாக நினைவுகூரப்படுகிறது.
முன்பு, பண்டார வன்னியனின் நினைவுநாளாக வேறொரு நாள்தான் நினைவுகூரப்பட்டு வந்தது. அது நடுகல்லொன்றில் குறிப்பிடப்பட்ட நாளொன்றாக இருந்தது. முல்லைத்தீவு மாவட்டத்தில் கற்சிலை மடு எனும் ஒரு கிராமத்தில் நடுகல்லொன்று உண்டு. வெள்ளையரின் படைத்தளபதி ஒருவரால் “பண்டார வன்னியன் இவ்விடத்தில் தோற்கடிக்கப்பட்டான்” எனும் தரவு அக்கல்லில் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. (இக்கல், பின்வந்த காலத்தில் சிலரால் நிறுவப்பட்டதென்ற கதையுமுண்டு). அக்கல்லில், பண்டாரவன்னியன் தோற்கடிக்கப்பட்டதாகக் குறிப்பிடப்பட்ட நாளைத்தான் நீண்டகாலமாக அவனின் நினைவுநாளாகக் கொண்டாடி வந்தார்கள் தமிழர்கள்.தமிழீழ விடுதலைப் போராட்டத்தின் தலைமைப்பீடம் வன்னிக்குப் பெயர்ந்தபின் இந்நினைவுநாள் மாற்றப்பட்டது. ஜெயசிக்குறு நடவடிக்கை தொடங்கப்பட்டபின் 1997 ஆம் ஆண்டில் பண்டார வன்னியின் நினைவுநாள் ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள் என அறிவிக்கப்பட்டது.ஓகஸ்ட் 25 இற்கும் பண்டார வன்னியனுக்கு என்ன தொடர்பு?அந்தக்காலத்தில் முல்லைத்தீவுக் கரையோரத்தைக் கைப்பற்றிய வெள்ளையர்கள் அங்கே படைத்தளமொன்றை அமைத்திருந்தார்கள். அப்போது வன்னிமை முற்றாகப் பறிபோய்விடவில்லை. பனங்காமத்தை மையமாக வைத்து பண்டாரவன்னியனின் அரசாட்சி நடைபெற்று வந்தது.வெள்ளையரின் முல்லைத்தீவுப் படைத்தளம் மீது பண்டாரவன்னியன் போர் தொடுத்து, அப்படைத்தளத்தை நிர்மூலமாக்கினான். அத்தாக்குதலில் அங்கிருந்த இரண்டு பீரங்கிகளைக் கைப்பற்றியதாக வரலாற்றுக் குறிப்புகளுண்டு. அந்தநாள்தான் ஓகஸ்ட் 25.பண்டாரவன்னியன் வெள்ளையரின் முல்லைத்தீவுப் படைமுகாமைத் தாக்கி பீரங்கிகளைக் கைப்பற்றிய நாளையே தற்போது பண்டாரவன்னியனின் நினைவுநாளாக நினைவுகூர்கின்றோம்.
இலங்கைத்தீவில் யாழ்ப்பாணம் உட்பட பல இராசதானிகள் வெள்ளையர்களிடம் வீழ்ச்சி கண்டபின்னரும் வன்னிமண் நீண்டகாலம் வெள்ளையரிடம் வீழ்ந்துவிடாமல் இருந்தது. அந்த வன்னி இராசதானியின் இறுதி மன்னனான பண்டாரவன்னியன் தனது இறுதிமூச்சுவரை வெள்ளையரை எதிர்த்துப் போரிட்டான். ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள் அம்மன்னனின் நினைவுநாளாக நினைவுகூரப்படுகிறது.
முன்பு, பண்டார வன்னியனின் நினைவுநாளாக வேறொரு நாள்தான் நினைவுகூரப்பட்டு வந்தது. அது நடுகல்லொன்றில் குறிப்பிடப்பட்ட நாளொன்றாக இருந்தது. முல்லைத்தீவு மாவட்டத்தில் கற்சிலை மடு எனும் ஒரு கிராமத்தில் நடுகல்லொன்று உண்டு. வெள்ளையரின் படைத்தளபதி ஒருவரால் “பண்டார வன்னியன் இவ்விடத்தில் தோற்கடிக்கப்பட்டான்” எனும் தரவு அக்கல்லில் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. (இக்கல், பின்வந்த காலத்தில் சிலரால் நிறுவப்பட்டதென்ற கதையுமுண்டு). அக்கல்லில், பண்டாரவன்னியன் தோற்கடிக்கப்பட்டதாகக் குறிப்பிடப்பட்ட நாளைத்தான் நீண்டகாலமாக அவனின் நினைவுநாளாகக் கொண்டாடி வந்தார்கள் தமிழர்கள்.தமிழீழ விடுதலைப் போராட்டத்தின் தலைமைப்பீடம் வன்னிக்குப் பெயர்ந்தபின் இந்நினைவுநாள் மாற்றப்பட்டது. ஜெயசிக்குறு நடவடிக்கை தொடங்கப்பட்டபின் 1997 ஆம் ஆண்டில் பண்டார வன்னியின் நினைவுநாள் ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள் என அறிவிக்கப்பட்டது.ஓகஸ்ட் 25 இற்கும் பண்டார வன்னியனுக்கு என்ன தொடர்பு?அந்தக்காலத்தில் முல்லைத்தீவுக் கரையோரத்தைக் கைப்பற்றிய வெள்ளையர்கள் அங்கே படைத்தளமொன்றை அமைத்திருந்தார்கள். அப்போது வன்னிமை முற்றாகப் பறிபோய்விடவில்லை. பனங்காமத்தை மையமாக வைத்து பண்டாரவன்னியனின் அரசாட்சி நடைபெற்று வந்தது.வெள்ளையரின் முல்லைத்தீவுப் படைத்தளம் மீது பண்டாரவன்னியன் போர் தொடுத்து, அப்படைத்தளத்தை நிர்மூலமாக்கினான். அத்தாக்குதலில் அங்கிருந்த இரண்டு பீரங்கிகளைக் கைப்பற்றியதாக வரலாற்றுக் குறிப்புகளுண்டு. அந்தநாள்தான் ஓகஸ்ட் 25.பண்டாரவன்னியன் வெள்ளையரின் முல்லைத்தீவுப் படைமுகாமைத் தாக்கி பீரங்கிகளைக் கைப்பற்றிய நாளையே தற்போது பண்டாரவன்னியனின் நினைவுநாளாக நினைவுகூர்கின்றோம்.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
சிறிலங்காவின் அரசபடைகள் முல்லைத்தீவில் அமைத்திருந்த பெரும் படைத்தளத்தைத் தாக்கி அங்கிருந்த இரண்டு ஆட்லறிப் பீரங்கிகளைக் கைப்பற்றினர் தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள். ஈழப்போராட்ட வரலாற்றில் முதன்முதல் ஆட்லறிப்பீரங்கிகள் தமிழர் வசமானது அப்போதுதான். இது நடந்தது 1996 ஜூலை 18.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
அன்று கைப்பற்றப்பட்ட இரண்டு ஆட்லறிகளுடன் தொடங்கப்பட்ட விடுதலைப்புலிகளின் ஆட்லறிப்படையணி படிப்படியாக வளர்ந்து மிகப்பெரும் படையணியாக மாறி வரலாற்றுச் சாதனைகளைப் படைத்தது. ஆட்லறிப் பீரங்கிகளின் எண்ணிக்கை பலமடங்காக உயர்ந்தது. அதன்பின் வந்த போர்க்களங்களில் ஆட்லறிகள் மிகப்பெரும் வெற்றியை ஈட்டித் தந்தன.தொடக்கத்தில் கைப்பற்றப்பட்ட அந்த இரண்டு ஆட்லறிகளோடும் 900 எறிகணைகளோடும் புலிகள் தமது ஆட்லறிப் படையணியைத் தொடங்கினார்கள். முதற்கட்ட ஆட்லறித் தாக்குதல், ஜெயசிக்குறு தொடங்குவதற்குச் சிலநாட்களின் முன்பு வவுனியா ஜோசப் முகாம் மீது நடத்தப்பட்டது. இரண்டு நாட்கள் இரவில் நடத்தப்பட்ட இத்தாக்குதலின் இழப்புக்களை படைத்தரப்பு மறைத்தாலும்கூட இரண்டாம் நாள் தாக்குதலில் அனைத்து எறிகணைகளும் முகாமுக்குள் வீழ்ந்தன என்பதும், படைத்தரப்புக்குக் கணிசமான இழப்பு ஏற்பட்டதென்பதும் மறுக்க முடியாத உண்மை.
அதன்பின் ஜெயசிக்குறு படைநடவடிக்கைக்கு எதிராக நடத்தப்பட்ட வலிந்த தாக்குதல்களில் புலிகள் தமது ஆட்லறிப் படையணியைப் பயன்படுத்தினார்கள். இடையில் புளுகுணாவ இராணுவ முகாமில் ஓர் ஆட்லறிப் பீரங்கியைக் கைப்பற்றினாலும்கூட, கிளிநொச்சி நகரைக் கைப்பற்றிய ஓயாத அலைகள்-2 நடவடிக்கை வரை, புலிகள் முல்லைத்தீவில் கைப்பற்றிய அவ்விரண்டு ஆட்லறிகளை மட்டுமே சமர்க்களங்களில் பயன்படுத்தி வந்தார்கள்.விடுதலைப்புலிகளின் ஆட்லறிப்படையணியின் வளர்ச்சிக்கு மூலகாரணம் மாவீரர் கேணல் ராயு. ஆட்லறிகள் கைப்பற்றப்பட்டது தொடக்கம் மிக நுணுக்கமாக அப்படையணியை வளர்த்து வந்தார். அவர் இறக்கும்வரை ஆட்லறிப்படையணியின் வளர்ச்சிக்காக உழைத்துக்கொண்டே இருந்தார்.
விடுதலைப்புலிகளின் போரியல் வளர்ச்சிக்கும் சாதனைகளுக்கும் அறிவியல் ரீதியில் முக்கிய பணியாற்றியவர்களுள் கேணல் ராயு முக்கியமானவர்.
புலிகளின் ஆட்லறிப் படையணியானது சுயமாக வளர்ந்தது. அவர்களின் முதலாவது தாக்குதலிலேயே துல்லியத்தன்மையை நிரூபித்திருந்தார்கள். ஈழப்போரின் இறுதிநாள்வரை புலிகளின் ஆட்லறிப்படையணியின் துல்லியத்தன்மை எதிர்த்தரப்புக்கு பெரும் அச்சுறுத்தலாகவும் ஆச்சரியமாகவுமே இருந்தது.
யாருடைய உதவியுமின்றி, ஏற்கனவே பயன்படுத்தப்பட்ட இரண்டு ஆட்லறிகளை வைத்துக்கொண்டு, அதுவும் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட எறிகணைகளையும் வைத்துக்கொண்டு நுட்பங்களை உணர்ந்து, தாமாகவே கற்றுத் தேர்ந்து வளர்ந்ததுதான் புலிகளின் ஆட்லறிப்படையணி. இதன் பின்னணியில் கேணல் ராயுவின் உழைப்பு அபரிதமானது.ஆட்லறிப்படையணி என்று மட்டுமன்றி, இயக்கத்தின் பல்வேறு துறைகளிலும் கேணல் ராயுவின் பங்களிப்புகள் அளவிடப்பட முடியாதவை.தொடக்க காலத்திலிருந்தே புலிகள் சுய ஆயுத உற்பத்தியில் அதிக கவனம் செலுத்தி வந்தவர்கள். புலிகளின் பயன்பாட்டிலிருந்த 90 சதவீதக் கண்ணிவெடிகள் அவர்களின் சொந்தத் தயாரிப்புக்கள்தாம். போராட்டத் தலைமைப்பீடம் வன்னிக்குப் பெயர்ந்து சீரான வினியோகம் உறுதிப்படுத்தப்படும்வரை அவர்கள் பயன்படுத்திய மோட்டார் எறிகணைகள்கூட சொந்த உற்பத்தியே.அவ்வகையில் படைக்கல உருவாக்கம், வடிவமைப்பு, உற்பத்தி என்பவற்றில் கேணல் ராயுவின் பங்களிப்பு நிறையவே உள்ளது. புலிகளின் பொறியியற்றுறைக்குப் பொறுப்பாக இருந்து பணியாற்றினார். கணிணி நுட்பப்பிரிவு, தமிழாக்கப்பிரிவு, திரைப்பட மொழிபெயர்ப்புப் பிரிவு என்பவை உட்பட அறிவியல் சார்ந்த துறைகளுக்குப் பொறுப்பாக இருந்தார். இயக்கத்தின் முக்கியமான வெடிமருந்து நிபுணராக இவரே விளங்கினார். கடற்கரும்புலித் தாக்குதல்கள், தரைக்கரும்புலித் தாக்குதல்கள், மறைமுகமான தாக்குதல்கள் என்பவற்றில் இவரின் வெடிமருந்து நிபுணத்துவம் பங்காற்றியிருந்தன.விடுதலைப்புலிகளின் சிறப்புப் படையணியாக 'சிறுத்தைகள்' என்ற பெயரில் பெரும்படையொன்று உருவாக்கப்பட்டது. வருடக்கணக்கில் பயிற்சிகள் வழங்கப்பட்டு அப்படையணி உருவானது. கடற்சிறுத்தைகள் என்ற பெயரில் கடற்பிரிவொன்றும் இப்படையணியின் அங்கமாக வடிவம் பெற்றது. ஒட்டுமொத்தச் சிறுத்தைப்படையணி உருவாக்கமும் முழுமையாக கேணல் ராயுவின் தலைமையின் கீழ்தான் நடைபெற்றது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.மிகச்சிறந்த அறிவியலாளன், இயக்கத்தின் நுட்ப வளர்ச்சிக்குரிய ஆணிவேர், கேணல் ராயு புற்றுநோய்க்கு இரையாகிச் சாவடைந்தார். யுத்தம் ஓய்ந்து புரிந்துணர்வு உடன்படிக்கை கையெழுத்திடப்பட்டு சில மாதங்களில் அவர் இறந்தார்.
இயக்கத்தின் ஆட்லறிப்படைப்பிரிவின் உருவாக்கம், வளர்ச்சி என்பவற்றில் முன்னின்றுழைத்த கேணல் ராயு, 2002 ஆம் ஆண்டு ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள்– ஆம்! பண்டாரவன்னியன் முல்லைத்தீவில் ஆங்கிலேயரின் பீரங்கிகளைக் கைப்பற்றி வெற்றிகொண்ட நினைவுநாளில்தான் - சாவடைந்தார்.
அதன்பின் ஜெயசிக்குறு படைநடவடிக்கைக்கு எதிராக நடத்தப்பட்ட வலிந்த தாக்குதல்களில் புலிகள் தமது ஆட்லறிப் படையணியைப் பயன்படுத்தினார்கள். இடையில் புளுகுணாவ இராணுவ முகாமில் ஓர் ஆட்லறிப் பீரங்கியைக் கைப்பற்றினாலும்கூட, கிளிநொச்சி நகரைக் கைப்பற்றிய ஓயாத அலைகள்-2 நடவடிக்கை வரை, புலிகள் முல்லைத்தீவில் கைப்பற்றிய அவ்விரண்டு ஆட்லறிகளை மட்டுமே சமர்க்களங்களில் பயன்படுத்தி வந்தார்கள்.விடுதலைப்புலிகளின் ஆட்லறிப்படையணியின் வளர்ச்சிக்கு மூலகாரணம் மாவீரர் கேணல் ராயு. ஆட்லறிகள் கைப்பற்றப்பட்டது தொடக்கம் மிக நுணுக்கமாக அப்படையணியை வளர்த்து வந்தார். அவர் இறக்கும்வரை ஆட்லறிப்படையணியின் வளர்ச்சிக்காக உழைத்துக்கொண்டே இருந்தார்.
விடுதலைப்புலிகளின் போரியல் வளர்ச்சிக்கும் சாதனைகளுக்கும் அறிவியல் ரீதியில் முக்கிய பணியாற்றியவர்களுள் கேணல் ராயு முக்கியமானவர்.
புலிகளின் ஆட்லறிப் படையணியானது சுயமாக வளர்ந்தது. அவர்களின் முதலாவது தாக்குதலிலேயே துல்லியத்தன்மையை நிரூபித்திருந்தார்கள். ஈழப்போரின் இறுதிநாள்வரை புலிகளின் ஆட்லறிப்படையணியின் துல்லியத்தன்மை எதிர்த்தரப்புக்கு பெரும் அச்சுறுத்தலாகவும் ஆச்சரியமாகவுமே இருந்தது.
யாருடைய உதவியுமின்றி, ஏற்கனவே பயன்படுத்தப்பட்ட இரண்டு ஆட்லறிகளை வைத்துக்கொண்டு, அதுவும் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட எறிகணைகளையும் வைத்துக்கொண்டு நுட்பங்களை உணர்ந்து, தாமாகவே கற்றுத் தேர்ந்து வளர்ந்ததுதான் புலிகளின் ஆட்லறிப்படையணி. இதன் பின்னணியில் கேணல் ராயுவின் உழைப்பு அபரிதமானது.ஆட்லறிப்படையணி என்று மட்டுமன்றி, இயக்கத்தின் பல்வேறு துறைகளிலும் கேணல் ராயுவின் பங்களிப்புகள் அளவிடப்பட முடியாதவை.தொடக்க காலத்திலிருந்தே புலிகள் சுய ஆயுத உற்பத்தியில் அதிக கவனம் செலுத்தி வந்தவர்கள். புலிகளின் பயன்பாட்டிலிருந்த 90 சதவீதக் கண்ணிவெடிகள் அவர்களின் சொந்தத் தயாரிப்புக்கள்தாம். போராட்டத் தலைமைப்பீடம் வன்னிக்குப் பெயர்ந்து சீரான வினியோகம் உறுதிப்படுத்தப்படும்வரை அவர்கள் பயன்படுத்திய மோட்டார் எறிகணைகள்கூட சொந்த உற்பத்தியே.அவ்வகையில் படைக்கல உருவாக்கம், வடிவமைப்பு, உற்பத்தி என்பவற்றில் கேணல் ராயுவின் பங்களிப்பு நிறையவே உள்ளது. புலிகளின் பொறியியற்றுறைக்குப் பொறுப்பாக இருந்து பணியாற்றினார். கணிணி நுட்பப்பிரிவு, தமிழாக்கப்பிரிவு, திரைப்பட மொழிபெயர்ப்புப் பிரிவு என்பவை உட்பட அறிவியல் சார்ந்த துறைகளுக்குப் பொறுப்பாக இருந்தார். இயக்கத்தின் முக்கியமான வெடிமருந்து நிபுணராக இவரே விளங்கினார். கடற்கரும்புலித் தாக்குதல்கள், தரைக்கரும்புலித் தாக்குதல்கள், மறைமுகமான தாக்குதல்கள் என்பவற்றில் இவரின் வெடிமருந்து நிபுணத்துவம் பங்காற்றியிருந்தன.விடுதலைப்புலிகளின் சிறப்புப் படையணியாக 'சிறுத்தைகள்' என்ற பெயரில் பெரும்படையொன்று உருவாக்கப்பட்டது. வருடக்கணக்கில் பயிற்சிகள் வழங்கப்பட்டு அப்படையணி உருவானது. கடற்சிறுத்தைகள் என்ற பெயரில் கடற்பிரிவொன்றும் இப்படையணியின் அங்கமாக வடிவம் பெற்றது. ஒட்டுமொத்தச் சிறுத்தைப்படையணி உருவாக்கமும் முழுமையாக கேணல் ராயுவின் தலைமையின் கீழ்தான் நடைபெற்றது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.மிகச்சிறந்த அறிவியலாளன், இயக்கத்தின் நுட்ப வளர்ச்சிக்குரிய ஆணிவேர், கேணல் ராயு புற்றுநோய்க்கு இரையாகிச் சாவடைந்தார். யுத்தம் ஓய்ந்து புரிந்துணர்வு உடன்படிக்கை கையெழுத்திடப்பட்டு சில மாதங்களில் அவர் இறந்தார்.
இயக்கத்தின் ஆட்லறிப்படைப்பிரிவின் உருவாக்கம், வளர்ச்சி என்பவற்றில் முன்னின்றுழைத்த கேணல் ராயு, 2002 ஆம் ஆண்டு ஓகஸ்ட் 25 ஆம் நாள்– ஆம்! பண்டாரவன்னியன் முல்லைத்தீவில் ஆங்கிலேயரின் பீரங்கிகளைக் கைப்பற்றி வெற்றிகொண்ட நினைவுநாளில்தான் - சாவடைந்தார்.
மாவீரர் கேணல் ராயுவுக்கு எமது அஞ்சலி.
Soon, boating at Chetpet, Velachery
Published 25/8/2009
G Saravanan
Chennai, August 24:
After renovating and greening its parks, the Chennai Corporation now plans to clean up the Chetpet and Velachery lakes in the city, beautify the surroundings and organise regular boat rides, with a view to creating new recreational avenues for Chennaiites.
Sources said that the Public Works Department that manages Velachery Lake and the Fisheries Department which controls Chetpet Lake, have agreed, in principle, to hand the water bodies over to the civic body.
Tenders have already been floated with regard to the beautification work of these lakes.“Once the lakes are officially handed over to us, they would be desilted to make them ready for fun boating facilities there,” a senior Corporation official told Express.
Besides landscaping along the lake’s boundaries, walkways made of imported stones would also be built, the official said.
The Velachery Lake, which originally covered an area of 265.48 acres, has shrunk to 47 acres now due to encroachment and also due to government allotments to the State’s housing and alum clearance boards.
Till a decade ago, it had served as a major source of drinking water for Velachery residents. Now it is polluted by industrial waste and unchecked sewer inflow.
The Chetpet Lake covers 14 acres and has a small island with a lone tree making it perfect for boat rides.
G Saravanan
Chennai, August 24:
After renovating and greening its parks, the Chennai Corporation now plans to clean up the Chetpet and Velachery lakes in the city, beautify the surroundings and organise regular boat rides, with a view to creating new recreational avenues for Chennaiites.
Sources said that the Public Works Department that manages Velachery Lake and the Fisheries Department which controls Chetpet Lake, have agreed, in principle, to hand the water bodies over to the civic body.
Tenders have already been floated with regard to the beautification work of these lakes.“Once the lakes are officially handed over to us, they would be desilted to make them ready for fun boating facilities there,” a senior Corporation official told Express.
Besides landscaping along the lake’s boundaries, walkways made of imported stones would also be built, the official said.
The Velachery Lake, which originally covered an area of 265.48 acres, has shrunk to 47 acres now due to encroachment and also due to government allotments to the State’s housing and alum clearance boards.
Till a decade ago, it had served as a major source of drinking water for Velachery residents. Now it is polluted by industrial waste and unchecked sewer inflow.
The Chetpet Lake covers 14 acres and has a small island with a lone tree making it perfect for boat rides.
Kathivakkam civic chief ousted
Published: 25/8/2009
G Saravanan
Chennai, August 24:
DMK and Congress councillors on Monday passed the ‘No confidence motion’ brought against the Kathivakkam civic chief A Murugavel with a thumping majority.
During the special session to debate the motion against Murugavel, DMK successfully poached another fence sitter from AIADMK, thus surpassing the mandatory figure of over 80 per cent to remove chairman from the post.
Though Murugavel abstained from the whole proceedings, 20 votes came in favour of removing him and only three were found against the motion.
Murugavel, the DMK party chairman of the selection grade municipality, was under pressure ever since he switched over to the rival AIADMK camp few weeks ago with his supporters.
With the blessings of local MLA and State Fisheries Minister K P P Samy, Murugavel was selected to the coveted post in the municipality in 2006.
During the initial days, of the 24 total members, the municipality had 14 DMK councillors, two Congress councillors and 8 AIADMK councillors.
Since the DMK had majority, they elected Murugavel as chairman and Thirusangu as vice chairman of the municipality. But differences started creeping up between the chairman and minister within few months and it started affecting the smooth functioning of the municipality.
When he was at the helm of affair in the municipality, there have been several corruption charges against him and more importantly, senior officials from Municipal Administration had also conducted an enquiry on his role in diverting funds meant for self help groups in the municipality.
Finally, to secure his posting, Murugavel switched over to the rival AIADMK camp last month. But the DMK stalwarts in Kathivakkam engineered faction in the AIADMK camp. As a fall out, four AIADMK councillors joined the DMK in the first week of August.
Regional Director for Municipal Administration will forward the official result to the Commissioner and final notification is expected in a few days. Meanwhile, Murugavel moved the court seeking a stay on the whole proceedings.
Published: 25/8/2009
G Saravanan
Chennai, August 24:
DMK and Congress councillors on Monday passed the ‘No confidence motion’ brought against the Kathivakkam civic chief A Murugavel with a thumping majority.
During the special session to debate the motion against Murugavel, DMK successfully poached another fence sitter from AIADMK, thus surpassing the mandatory figure of over 80 per cent to remove chairman from the post.
Though Murugavel abstained from the whole proceedings, 20 votes came in favour of removing him and only three were found against the motion.
Murugavel, the DMK party chairman of the selection grade municipality, was under pressure ever since he switched over to the rival AIADMK camp few weeks ago with his supporters.
With the blessings of local MLA and State Fisheries Minister K P P Samy, Murugavel was selected to the coveted post in the municipality in 2006.
During the initial days, of the 24 total members, the municipality had 14 DMK councillors, two Congress councillors and 8 AIADMK councillors.
Since the DMK had majority, they elected Murugavel as chairman and Thirusangu as vice chairman of the municipality. But differences started creeping up between the chairman and minister within few months and it started affecting the smooth functioning of the municipality.
When he was at the helm of affair in the municipality, there have been several corruption charges against him and more importantly, senior officials from Municipal Administration had also conducted an enquiry on his role in diverting funds meant for self help groups in the municipality.
Finally, to secure his posting, Murugavel switched over to the rival AIADMK camp last month. But the DMK stalwarts in Kathivakkam engineered faction in the AIADMK camp. As a fall out, four AIADMK councillors joined the DMK in the first week of August.
Regional Director for Municipal Administration will forward the official result to the Commissioner and final notification is expected in a few days. Meanwhile, Murugavel moved the court seeking a stay on the whole proceedings.
Corporation's property tax arrears mount to Rs 568 cr
Published25/8/2009
G Saravanan
Chennai, August 24:
WITH the Chennai Corporation’s property tax arrears (now) staggering at Rs 568 crore and collecting it from the defaulters going to be a mammoth exercise, the civic body is now engaged in a novel scheme to ‘intimate’ them through posters in front of their property itself.
According to a senior Corporation official, 1193 defaulters owe them property tax arrears in the band of Rs 5 lakh to Rs 10 lakh each, and 434 among them owe more than Rs 10 lakh to the civic body’s tax kitty.
The accumulated arrears of the 434 defaulters alone is said to be around Rs 170 crore. In the first phase, the civic body has started putting up posters at the premises of 434 ‘premium’ defaulters saying they have property tax arrears to them and in the second phase, premises of defaulters falling in the band of Rs 5 lakh to Rs 10 lakh would also be pasted with such arrears notices.
Of the Rs 568-crore property tax arrears in the city, zones in North Chennai account for around Rs 125 crore, while the zone in central and south Chennai account for remaining Rs 443 crore. According to civic body sources, top defaulters’ list include several high profile hotels in the city.
COMMITTEE TO STUDY CIVIC EMPLOYEES’ GRIEVANCES:
In the wake of resentments among the staff over surrendering of several posts in the Chennai Corporation under the pretext of introducing administrative reforms, Mayor M Subramanian on Monday announced the constitution of a committee of officials and trade union representatives to settle the issue amicably.
Express had carried a news item on the plight of the civic body employees in the wake of reported surrendering of several posts in July. The news item had created a ripple among the staff and the anger led to the civic body to postpone their decision of surrendering posts for few more weeks.
The Mayor said that the committee would submit a detailed report on administrative reforms by September- end.During the meeting, he disclosed that more than 5,300 posts like cinema operator, gollah, blacksmith had been lying vacant for the past 10 years and that if those unfilled posts were surrendered, the civic body might get additional and other important postings in different departments.
G Saravanan
Chennai, August 24:
WITH the Chennai Corporation’s property tax arrears (now) staggering at Rs 568 crore and collecting it from the defaulters going to be a mammoth exercise, the civic body is now engaged in a novel scheme to ‘intimate’ them through posters in front of their property itself.
According to a senior Corporation official, 1193 defaulters owe them property tax arrears in the band of Rs 5 lakh to Rs 10 lakh each, and 434 among them owe more than Rs 10 lakh to the civic body’s tax kitty.
The accumulated arrears of the 434 defaulters alone is said to be around Rs 170 crore. In the first phase, the civic body has started putting up posters at the premises of 434 ‘premium’ defaulters saying they have property tax arrears to them and in the second phase, premises of defaulters falling in the band of Rs 5 lakh to Rs 10 lakh would also be pasted with such arrears notices.
Of the Rs 568-crore property tax arrears in the city, zones in North Chennai account for around Rs 125 crore, while the zone in central and south Chennai account for remaining Rs 443 crore. According to civic body sources, top defaulters’ list include several high profile hotels in the city.
COMMITTEE TO STUDY CIVIC EMPLOYEES’ GRIEVANCES:
In the wake of resentments among the staff over surrendering of several posts in the Chennai Corporation under the pretext of introducing administrative reforms, Mayor M Subramanian on Monday announced the constitution of a committee of officials and trade union representatives to settle the issue amicably.
Express had carried a news item on the plight of the civic body employees in the wake of reported surrendering of several posts in July. The news item had created a ripple among the staff and the anger led to the civic body to postpone their decision of surrendering posts for few more weeks.
The Mayor said that the committee would submit a detailed report on administrative reforms by September- end.During the meeting, he disclosed that more than 5,300 posts like cinema operator, gollah, blacksmith had been lying vacant for the past 10 years and that if those unfilled posts were surrendered, the civic body might get additional and other important postings in different departments.
Saturday, August 22, 2009
Friday, August 21, 2009
Chennai Corpn to introduce Sonet lumière at Ripon Building
Published on 21 Aug 2009
G Saravanan
Chennai, August 20: RIPON Building, which boasts of a chequered legacy of the 320-year-old Chennai Corporation, will soon be added to the list of tourists’ important destinations in Tamil Nadu.
The civic body plans to introduce sound and light show, supported by laser display, of important historical events which shaped the city in the last three centuries.
According to sources in the civic body, the 30-minute bilingual show will comprise audio, video and laser show, by which the White House (Ripon Building) will narrate the historical importance of the erstwhile Madras step by step, laced with unique anecdotes.
It would be an outdoor show and it would also be held on the corridors of the Ripon Building, which once bustled with British men for many decades. It would narrate history using specially designed lights and sound effects. The whole thing has been designed on the lines of the one at Madurai Tirumalai Naicker Mahal, which showcases to tourists the history of the architecturally rich hall.
Tender for appointing a consulting agency has been already called for and it will be opened by August-end.Once the preliminary works are completed, the project might take off within nine months at the lawns of the historical building, a senior official told Express.
G Saravanan
Chennai, August 20: RIPON Building, which boasts of a chequered legacy of the 320-year-old Chennai Corporation, will soon be added to the list of tourists’ important destinations in Tamil Nadu.
The civic body plans to introduce sound and light show, supported by laser display, of important historical events which shaped the city in the last three centuries.
According to sources in the civic body, the 30-minute bilingual show will comprise audio, video and laser show, by which the White House (Ripon Building) will narrate the historical importance of the erstwhile Madras step by step, laced with unique anecdotes.
It would be an outdoor show and it would also be held on the corridors of the Ripon Building, which once bustled with British men for many decades. It would narrate history using specially designed lights and sound effects. The whole thing has been designed on the lines of the one at Madurai Tirumalai Naicker Mahal, which showcases to tourists the history of the architecturally rich hall.
Tender for appointing a consulting agency has been already called for and it will be opened by August-end.Once the preliminary works are completed, the project might take off within nine months at the lawns of the historical building, a senior official told Express.
Roads to new Secretariat to be widened
Published on 21 Aug 2009
G Saravanan
Chennai, August 20: WALLAJAH Road and Swami Sivananda Salai, the roads that run along the southern and northern flanks of the government estate, will be converted into four-lanes at a cost of Rs 5 crore by the Corporation before the State Secretriat moves into its new building on the estate premises in March 2010.
The decision was taken in view of the expected increase of traffic on the roads, based on a study revealing that more than 12,000 vehicles, including 4,000 cars and 7,000 two- wheelers drive into the present Secretariat complex at Fort St George every day. According to Corporation sources, processes related to widening of the roads and two bridges on them have been finalised and tenders would be floated by next week. The work would be completed before January 2010.
The two-km stretch of the 15 metre wide Wallajah Road, branching off from Anna Salai to reach Labour Statue, will be 29 metres wide and the 13-metre wide Swami Sivananda Salai from Napier Bridge to Anna Salai will be made 19 metres broad. Though the widening of Swami Sivananda Salai would be an easy affair as there are no private property on either side, Wallajah Road is lined by commercial establishments on one side.
llegal potash export since 18 months
Published on 21 Aug 2009
G Saravanan
Chennai, August 20: WITH the Chennai Customs’ Dock Intelligence Unit busting the illegal export of subsidised potassium chloride (Muriate of Potash-MOP) from Tamil Nadu ports under the misdeclaration of industrial grade salts, enquires with the exim circle here revealed that the trade was flourishing for the past 18 months and the monitoring agency (Customs) hardly noticed it.
Market leaders put the loss of revenue incurred by the illegal export of subsidised potash to Malaysia around a whopping Rs 6,000 crore from Tamil Nadu alone. Though no concrete data is available to gauge the export spree of subsidised potash under the pretext of sending industrial grade salt from Tamil Nadu ports, it is believed that Chennai Port alone handled more than 60,000 containers in the last 18 months thus exporting nearly six lakh metric tonnes of industrial grade salt (potash) valued at several crores.
According to sources involved in export trade from Chennai, most of the major and minor ports in the country have recorded a dramatic surge in export of industrial grade salt since December 2007 and it was the clandestine export of the banned and restricted potash by misdeclaration of cargo.
Even during the surge, all the monitoring agencies including the Customs failed to check the spate of export of ‘industrial grade salt,’ sources say. Enquiries revealed that the clandestine re-routing of several metric tonnes of subsidised potash towards Malaysia has started after the country embarked on a massive wasteland development project to add more arable lands for vegetation.
It may be noted that the country has allotted huge volume of lands to private entrepreneurs to develop integrated farmhouses. The mission was to increase the tally of agricultural land in the country by reducing over- dependency on ageing palm plantations since it will eat away a major chunk of land without producing much revenue for the nation.
According to sources, exporters with lesser credentials in the country were lured to send more consignments of potash from Malaysian firms, as buying the same product from the major exporters (Belarusian companies) will cost them nearly 200 USD more per metric tonne. Indian Potash Limited, the major player and importer of potassium chloride in India, is importing major chunk of the mineral from Belarusian Potash Company only. And the cost of the product is worked out as 465 USD. But the market rate nowadays is hovering around 620 USD.
It may be noted that since July 24, after the Chennai Customs began smelling the illegal export of potash, no one has filed a shipping bill for exporting even the industrial grade salt to Malaysia till date and it tells the whole story.
Subscribe to:
Posts (Atom)
ICTSI secures 25-year extension to operate Mindanao Container Terminal
Mindanao International Container Terminal Services Inc. (MICTSI), a subsidiary of International Container Terminal Services Inc. (ICTSI), ha...
-
Source: http://www.portwings.in/ports/pm-modi-to-lay-foundation-of-sez-at-jnpt/ Mumbai: Port Wings News Bureau: The Prime Mini... -
Source: http://www.portwings.in/articlesinterviews/shortage-of-customs-officers-impediment-to-exim-business-trade/ Port Wings New... -
Source: http://onlineuthayan.com/english-news/uthayannews/x284z263h1h1r2p2 Early morning incident – printing machine scorched, ...